Ferill 7. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: Word Perfect.
123. löggjafarþing 1998–99.
Þskj. 7 — 7. mál.
Frumvarp til laga
um breytingar á lagaákvæðum er varða húsaleigubætur.
Flm.: Jóhanna Sigurðardóttir, Bryndís Hlöðversdóttir, Guðný Guðbjörnsdóttir,
Ásta R. Jóhannesdóttir, Sigríður Jóhannesdóttir, Kristín Halldórsdóttir.
I. KAFLI
Breytingar á lögum nr. 117 20. desember 1993,
um almannatryggingar, með síðari breytingum.
1. gr.
2. gr.
3. gr.
a. 1. málsl. 1. mgr. orðast svo: Ef aðrar tekjur ellilífeyrisþega en lífeyrir almannatrygginga og bætur samkvæmt lögum um félagslega aðstoð fara ekki fram úr 217.319 kr. á ári skal greiða uppbót á lífeyri hans að upphæð 272.208 kr. á ári.
b. 1. málsl. 2. mgr. orðast svo: Ef aðrar tekjur örorkulífeyrisþega en lífeyrir almannatrygginga og bætur samkvæmt lögum um félagslega aðstoð fara ekki fram úr 217.319 kr. á ári skal greiða uppbót á lífeyri hans að upphæð 279.840 kr. á ári.
II. KAFLI
Breyting á lögum nr. 118 23. desember 1993,
um félagslega aðstoð, með síðari breytingum.
4. gr.
III. KAFLI
Breyting á lögum nr. 138 23. desember 1997,
um húsaleigubætur.
5. gr.
IV. KAFLI
Gildistaka.
6. gr.
Greinargerð.
Frumvarp þetta er flutt samhliða frumvarpi til laga um breytingu á lögum um tekjuskatt og eignarskatt en þar er lagt til að húsaleigubætur verði undanþegnar skattskyldu líkt og vaxtabætur. Verði það frumvarp að lögum er nauðsynlegt að gera lagfæringar á öðrum lögum þar sem vísað er til húsaleigubóta.
Í lögum um félagslega aðstoð, nr. 118/1993, og lögum um almannatryggingar, nr. 117/1993, hafa húsaleigubætur verið teknar út úr tekjustofni til viðmiðunar, en þess gerist ekki lengur þörf ef húsaleigubætur teljast ekki til tekna í skilningi skattalaga, verði fyrrnefnt frumvarp að lögum. Sama gildir um lög um húsaleigubætur, nr. 138/1997, en þar er að finna sérákvæði um að húsaleigubætur fyrra árs mundi ekki tekjustofn til skerðingar á bótum.