Aðrar útgáfur af skjalinu:
PDF
Word Perfect.
Þingskjal 472, 143. löggjafarþing 161. mál: flutningur verkefna frá innanríkisráðuneytinu til sýslumannsembætta.
Lög nr. 145 27. desember 2013.
I. KAFLI
Breyting á lögum um íslenskan ríkisborgararétt, nr. 100/1952, með síðari breytingum.
Barn, undir 12 ára aldri, sem ættleitt er af íslenskum ríkisborgara, öðlast íslenskt ríkisfang við ættleiðinguna ef:
Ættleiði íslenskur ríkisborgari, sem búsettur er erlendis, barn undir 12 ára aldri, með erlendri ákvörðun sem íslensk stjórnvöld viðurkenna, öðlast það íslenskt ríkisfang við staðfestingu Útlendingastofnunar að ósk ættleiðanda.
Áður en umsókn um ríkisborgararétt er lögð fyrir Alþingi skal Útlendingastofnun fá um hana umsögn lögreglustjóra á dvalarstað umsækjanda. Enn fremur skal Útlendingastofnun gefa umsögn um umsóknina.
Skilyrði 1. mgr. miðast við fasta búsetu hér á landi þegar umsókn er lögð fram og þegar ákvörðun er tekin. Enn fremur skal föst búseta vera samfelld og dvöl hér á landi lögleg síðustu ár áður en umsókn er lögð fram. Með fastri búsetu er átt við lögheimili samkvæmt lögum um lögheimili. Heimilt er að víkja frá þessum skilyrðum hafi dvöl umsækjanda hér verið rofin allt að einu ári vegna tímabundinnar atvinnu erlendis eða af óviðráðanlegum ástæðum, svo sem vegna veikinda nákomins ættingja, en þó allt að þremur árum vegna náms erlendis. Sá tími, sem umsækjandi hefur átt hér lögheimili og dvöl, verður þó að vera að minnsta kosti jafnlangur þeim tíma sem hann verður að uppfylla skv. 1. mgr.
Ákvarðanir Útlendingastofnunar samkvæmt lögum þessum eru kæranlegar til ráðuneytis.
II. KAFLI
Breyting á lögum um opinberar fjársafnanir, nr. 5/1977, með síðari breytingum.
Ákvarðanir sýslumanns samkvæmt lögum þessum eru kæranlegar til ráðuneytis.
III. KAFLI
Breyting á lögum um fullnustu refsinga, nr. 49/2005, með síðari breytingum.
IV. KAFLI
Breyting á lögum um fullnustu refsidóma, sem kveðnir hafa verið upp í Danmörku, Finnlandi, Noregi eða Svíþjóð, o.fl., nr. 69/1963, með síðari breytingum.
Ákvörðun um að maður skuli taka út fangelsisrefsingu eða sæta umsjón hér á landi samkvæmt lögum þessum er endanleg og verður ekki kærð til ráðherra. Hægt er að bera lögmæti ákvörðunarinnar undir dómstóla og skal þá fara eftir reglum laga um meðferð sakamála.
V. KAFLI
Breyting á lögum um lögmenn, nr. 77/1998, með síðari breytingum.
Ráðherra er heimilt að ákveða að þau verkefni sem sýslumönnum eru falin í lögum þessum verði á hendi eins sýslumanns. Ákvarðanir sýslumanns samkvæmt lögum þessum eru kæranlegar til ráðuneytis.
VI. KAFLI
Breyting á lögum um skráð trúfélög og lífsskoðunarfélög, nr. 108/1999, með síðari breytingum.
VII. KAFLI
Breyting á lögum um kirkjugarða, greftrun og líkbrennslu, nr. 36/1993, með síðari breytingum.
VIII. KAFLI
Breyting á erfðalögum, nr. 8/1962, með síðari breytingum.
IX. KAFLI
Breyting á lögræðislögum, nr. 71/1997, með síðari breytingum.
Gerðabækur og málaskrá yfirlögráðenda.
1. Yfirlögráðendur halda gerðabækur sem hafa að geyma ákvarðanir þeirra samkvæmt lögum þessum.
2. Yfirlögráðendum ber að halda málaskrá yfir mál sín samkvæmt lögum þessum. Ráðuneytið getur heimilað að yfirlögráðendur haldi eina miðlæga málaskrá.
3. Ráðuneytið getur falið yfirlögráðendum að halda skrár þær sem tilgreindar eru í 6. mgr. 14. gr., 3. mgr. 40. gr. og 2. mgr. 57. gr. sem hluta af málaskrá skv. 2. mgr.
4. Ráðuneytinu er heimilt með reglugerð að setja nánari reglur um færslur yfirlögráðenda í gerðabækur og málaskrá og aðgang að skránni m.a. til handa ráðuneytinu og dómurum við rannsókn mála til sviptingar lögræðis.
Breyting á öðrum lögum.
Við gildistöku laga þessara verða eftirfarandi breytingar á öðrum lögum:
Þingskjal 472, 143. löggjafarþing 161. mál: flutningur verkefna frá innanríkisráðuneytinu til sýslumannsembætta.
Lög nr. 145 27. desember 2013.
Lög um breytingu á ýmsum lögum vegna flutnings verkefna frá innanríkisráðuneytinu til sýslumannsembætta og annarra embætta og stofnana.
1. gr.
Í stað orðsins „ráðuneytið“ í 2. mgr. 2. gr. og 1. mgr. ákvæðis til bráðabirgða, orðsins „ráðuneytisins“ tvívegis í 2. mgr. 2. gr. og 1. mgr. ákvæðis til bráðabirgða, orðsins „ráðuneytinu“ í 3. gr., 4. gr., 5. tölul. 9. gr., C-lið 14. gr. og 1. mgr. 16. gr. og orðsins „ráðherra“ í 1. mgr. 7. gr., tvívegis í 2. mgr. 7. gr., 1. mgr. 10. gr., 1. og 3. mgr. 12. gr., tvívegis í 1. mgr. 13. gr., 4. tölul. B-liðar 14. gr. og 1. mgr. 15. gr. laganna kemur, í viðeigandi beygingarfalli: Útlendingastofnun.2. gr.
2. gr. a laganna orðast svo:Barn, undir 12 ára aldri, sem ættleitt er af íslenskum ríkisborgara, öðlast íslenskt ríkisfang við ættleiðinguna ef:
- ættleiðingarleyfi er gefið út hér á landi,
- ættleiðingarleyfi er gefið út erlendis og íslensk stjórnvöld hafa viðurkennt að það gildi hér á landi samkvæmt lögum um ættleiðingar.
Ættleiði íslenskur ríkisborgari, sem búsettur er erlendis, barn undir 12 ára aldri, með erlendri ákvörðun sem íslensk stjórnvöld viðurkenna, öðlast það íslenskt ríkisfang við staðfestingu Útlendingastofnunar að ósk ættleiðanda.
3. gr.
2. mgr. 6. gr. laganna orðast svo:Áður en umsókn um ríkisborgararétt er lögð fyrir Alþingi skal Útlendingastofnun fá um hana umsögn lögreglustjóra á dvalarstað umsækjanda. Enn fremur skal Útlendingastofnun gefa umsögn um umsóknina.
4. gr.
Orðin „og Útlendingastofnunar“ í 1. mgr. 7. gr. laganna fellur brott.5. gr.
2. mgr. 8. gr. laganna orðast svo:Skilyrði 1. mgr. miðast við fasta búsetu hér á landi þegar umsókn er lögð fram og þegar ákvörðun er tekin. Enn fremur skal föst búseta vera samfelld og dvöl hér á landi lögleg síðustu ár áður en umsókn er lögð fram. Með fastri búsetu er átt við lögheimili samkvæmt lögum um lögheimili. Heimilt er að víkja frá þessum skilyrðum hafi dvöl umsækjanda hér verið rofin allt að einu ári vegna tímabundinnar atvinnu erlendis eða af óviðráðanlegum ástæðum, svo sem vegna veikinda nákomins ættingja, en þó allt að þremur árum vegna náms erlendis. Sá tími, sem umsækjandi hefur átt hér lögheimili og dvöl, verður þó að vera að minnsta kosti jafnlangur þeim tíma sem hann verður að uppfylla skv. 1. mgr.
6. gr.
2. málsl. 1. mgr. 15. gr. laganna orðast svo: Skjóta má ákvörðun um þetta efni til ráðuneytisins.7. gr.
Á eftir 16. gr. laganna kemur ný grein, svohljóðandi:Ákvarðanir Útlendingastofnunar samkvæmt lögum þessum eru kæranlegar til ráðuneytis.
8. gr.
Eftirfarandi breytingar verða á 4. gr. laganna:- Í stað orðsins „ráðuneytisins“ í 1. málsl. kemur: sýslumanns.
- Á eftir 1. málsl. kemur nýr málsliður, svohljóðandi: Ráðherra er heimilt að ákveða að leyfisveiting verði á hendi eins sýslumanns.
9. gr.
Í stað orðsins „ráðuneytisins“ í 2. mgr. 5. gr. og orðsins „ráðuneytið“ í 6. gr. laganna kemur, í viðeigandi beygingarfalli: sýslumaður.10. gr.
Á eftir 7. gr. laganna kemur ný grein, svohljóðandi, og breytist númeraröð annarra greina samkvæmt því:Ákvarðanir sýslumanns samkvæmt lögum þessum eru kæranlegar til ráðuneytis.
11. gr.
Í stað orðsins „Ráðherra“ í 1. málsl. 5. gr. laganna kemur: Forstjóri fangelsismálastofnunar.12. gr.
Eftirfarandi breytingar verða á 78. gr. laganna:- 2. mgr. orðast svo:
- Við bætast þrjár nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Málsmeðferð fyrir nefndinni er skrifleg en henni er heimilt að kalla náðunarbeiðanda til viðtals hjá nefndinni. Sama gildir ekki um kæranda.
Hver sem þekkir til dómþola vegna starfs síns eða ættartengsla getur sótt um náðun fyrir hönd dómþola. Sama gildir ekki um kæranda en um hann gilda almennar reglur stjórnsýslulaga um aðild.
13. gr.
Í stað orðanna „almennra hegningarlaga“ í 1. mgr. 14. gr. laganna kemur: laga um fullnustu refsinga.14. gr.
Lokamálsliður 20. gr. laganna orðast svo: Ráðherra er heimilt að fela lögreglustjóra, Fangelsismálastofnun ríkisins eða öðrum aðila á landsvísu að ákveða hvort verða skuli við tilmælum skv. 1., 3., 7. og 13. gr., 2. mgr. 14. gr. og 19. gr.15. gr.
1. mgr. 22. gr. laganna orðast svo:Ákvörðun um að maður skuli taka út fangelsisrefsingu eða sæta umsjón hér á landi samkvæmt lögum þessum er endanleg og verður ekki kærð til ráðherra. Hægt er að bera lögmæti ákvörðunarinnar undir dómstóla og skal þá fara eftir reglum laga um meðferð sakamála.
16. gr.
Síðari málsliður 26. gr. laganna orðast svo: Ráðherra er heimilt að fela lögreglustjóra, Fangelsismálastofnun ríkisins eða öðrum aðila á landsvísu að bera fram tilmæli eftir ákvæðum 2., 5., 11., 17. og 19. gr.17. gr.
Í stað orðsins „ráðherra“ í 1. málsl. 1. mgr. og 2. mgr. 8. gr., 2. mgr. og 1. og 2. málsl. 3. mgr. 9. gr., 1. málsl. 1. mgr. og 2. mgr. 10. gr., 1. og 2. málsl. 3. mgr. og 1. og 2. málsl. 4. mgr. 13. gr., 2. málsl. 1. mgr. og 2. mgr. 14. gr., 1. mgr. 15. gr., 1. málsl. 1. mgr. og 2. málsl. 2. mgr. 16. gr. og 1. málsl. 1. mgr. 17. gr. og orðsins „ráðuneytisins“ í 6. mgr. 12. gr., 3. málsl. 1. mgr. 14. gr. og 1. og 2. mgr. 15. gr. og orðanna „Í ráðuneytinu“ í 2. mgr. 17. gr. laganna kemur, í viðeigandi beygingarfalli: sýslumaður.18. gr.
Við 29. gr. laganna bætist ný málsgrein, svohljóðandi:Ráðherra er heimilt að ákveða að þau verkefni sem sýslumönnum eru falin í lögum þessum verði á hendi eins sýslumanns. Ákvarðanir sýslumanns samkvæmt lögum þessum eru kæranlegar til ráðuneytis.
19. gr.
Eftirfarandi breytingar verða á 2. gr. laganna:- Í stað orðsins „Ráðuneytið“ tvívegis kemur: Sýslumaður.
- Við bætast tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Ákvarðanir sýslumanns samkvæmt lögum þessum eru kæranlegar til ráðuneytis.
20. gr.
Í stað orðsins „ráðuneytinu“ í 1. og 3. mgr. 4. gr., 1. og 2. mgr. 5. gr., 2. mgr. 6. gr. og 2. mgr. 7. gr. og orðsins „ráðuneytið“ í 2. mgr. 4. gr., 1. og 3. mgr. 6. gr. og 3. mgr., tvívegis í 4. mgr., 5. og 6. mgr. 7. gr. og orðsins „ráðherra“ í 1. mgr. 6. gr. laganna kemur, í viðeigandi beygingarfalli: sýslumaður.21. gr.
Eftirfarandi breytingar verða á 7. gr. laganna:- Í stað orðsins „ráðuneytið“ í 1. mgr. kemur: sýslumaður.
- Í stað orðanna „Ráðherra getur heimilað, samkvæmt nánari reglum er hann setur“ í 1. málsl. 4. mgr. kemur: Sýslumaður getur heimilað.
- Við 4. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Um nánari reglur um dreifingu ösku látins manns fer samkvæmt reglugerð settri með heimild í 1. mgr. 50. gr.
- Við bætast tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Ákvarðanir sýslumanns samkvæmt þessari lagagrein eru kæranlegar til ráðuneytis.
22. gr.
Eftirfarandi breytingar verða á 46. gr. laganna:- Í stað orðanna „ráðuneytinu“ og „ráðuneytisins“ kemur, í viðeigandi beygingarfalli: sýslumaður.
- Við bætast tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Ákvarðanir sýslumanns samkvæmt þessari lagagrein eru kæranlegar til ráðuneytis.
23. gr.
Eftirfarandi breytingar verða á 50. gr. laganna:- Í stað orðsins „ráðuneytið“ í 1. mgr. og í stað orðsins „Ráðherra“ tvívegis í 2. mgr. kemur, í viðeigandi beygingarfalli: sýslumaður.
- Við bætast tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Ákvörðun sýslumanns um kvaðabindingu arfs og niðurfellingu á kvöð á arfi er kæranleg til ráðuneytisins innan þriggja mánaða frá dagsetningu ákvörðunar sýslumanns.
24. gr.
82. gr. laganna orðast svo, ásamt fyrirsögn:2. Yfirlögráðendum ber að halda málaskrá yfir mál sín samkvæmt lögum þessum. Ráðuneytið getur heimilað að yfirlögráðendur haldi eina miðlæga málaskrá.
3. Ráðuneytið getur falið yfirlögráðendum að halda skrár þær sem tilgreindar eru í 6. mgr. 14. gr., 3. mgr. 40. gr. og 2. mgr. 57. gr. sem hluta af málaskrá skv. 2. mgr.
4. Ráðuneytinu er heimilt með reglugerð að setja nánari reglur um færslur yfirlögráðenda í gerðabækur og málaskrá og aðgang að skránni m.a. til handa ráðuneytinu og dómurum við rannsókn mála til sviptingar lögræðis.
25. gr.
Lög þessi öðlast gildi 1. febrúar 2014. Þó öðlast 2.–4. mgr. 24. gr. gildi 1. júní 2014.26. gr.
- Lög um þjóðskrá og almannaskráningu, nr. 54/1962, með síðari breytingum:
- Í stað orðsins „ráðuneytisins“ í 2. tölul. 1. mgr. 4. gr. og 1. mgr. 7. gr. laganna kemur: sýslumanns.
- Í stað orðsins „ráðuneytisins“ í 5. tölul. 1. mgr. 4. gr. laganna kemur: Útlendingastofnunar.
- Lög um mannanöfn, nr. 45/1996, með síðari breytingum: Í stað orðsins „ráðuneytisins“ í 2. mgr. 2. gr. laganna kemur: sýslumanns.
- Hjúskaparlög, nr. 31/1993, með síðari breytingum:
- Í stað orðsins „ráðuneytisins“ í 1. og 2. mgr. 17. gr. laganna kemur: sýslumanns.
- 2. mgr. 26. gr. laganna orðast svo:
Samþykkt á Alþingi 20. desember 2013.