141. löggjafarþing — 21. fundur,  18. okt. 2012.

atkvæðagreiðslur um þjóðréttarlegar skuldbindingar o.fl.

[10:38]
Horfa

Ásmundur Einar Daðason (F):

Frú forseti. Undanfarið hefur verið töluvert í umræðunni ákvæði í tillögum stjórnlagaráðs um þjóðaratkvæðagreiðslur. Á laugardaginn stendur til að þjóðin gangi til atkvæða um tillögur stjórnlagaráðs og hvort þær skuli lagðar til grundvallar vinnu við nýja stjórnarskrá. Margir hafa talað um að það sé óeðlilegt að ekki sé hægt að kalla eftir þjóðaratkvæðagreiðslu um þjóðréttarlegar skuldbindingar og þær þar með undanþegnar. Einn af þeim er hæstv. innanríkisráðherra sem sagði hér 21. mars, með leyfi frú forseta:

„Ég er líka hlynntur því að niðurstaða stjórnlagaráðs verði látin ganga til þjóðarinnar, það ætti hún helst að gera í heild sinni.“

Hæstv. innanríkisráðherra sagði jafnframt:

„Í niðurstöðum stjórnlagaráðs er gert ráð fyrir að bann verði sett við því að í almennri þjóðaratkvæðagreiðslu verði greidd atkvæði um fjárhagsleg málefni eða þjóðréttarlega samninga, eins og t.d. Icesave. Er ekki eðlilegt að beina því til þjóðarinnar hvort hún sé reiðubúin að láta afmarka rétt sinn með þessum hætti í stjórnarskrárbundnu ákvæði? Ég mun ekki geta stutt þetta mál nema tillögunum verði breytt að þessu leyti, það er alveg afdráttarlaust.“

Þarna er meðal annars átt við Icesave-samningana. Hæstv. innanríkisráðherra þekkir þá vel því að hæstv. ráðherra var vikið úr ríkisstjórn á sínum tíma einmitt vegna þess að hann var ekki tilbúinn að samþykkja þá samninga og vildi meðal annars að þjóðin fengi að greiða um þá atkvæði.

Nú eiga tillögur stjórnlagaráðs að ganga til þjóðaratkvæðagreiðslu og ekki hefur verið tekið tillit til þessa. Það á að takmarka lýðræðið á þann veg að þjóðréttarlegar skuldbindingar eru ekki inni þegar kemur að þjóðaratkvæðagreiðslum. Jafnframt hafa margir haldið því fram að verði þetta samþykkt í þjóðaratkvæðagreiðslu skuli tillögurnar fara óbreyttar í gegnum Alþingi og verða að nýrri stjórnarskrá.

Mig langar að spyrja hæstv. ráðherra hvort afstaða hans sé óbreytt hvað þetta snertir. Telur hæstv. ráðherra að tillögur stjórnlagaráðs gangi nægilega langt þegar kemur að beinu lýðræði og getur hæstv. ráðherra stutt það að tillögur stjórnlagaráðs verði grunnur að nýrri stjórnarskrá þegar lýðræðið er takmarkað með þeim hætti sem hann lýsti og hefur lýst, bæði í þinginu, á opnum fundum, í blaðaviðtölum og víðar?