150. löggjafarþing — 47. fundur
 17. desember 2019.
búvörulög, frh. 3. umræðu.
stjfrv., 433. mál (greiðslumark mjólkur). — Þskj. 759.

ATKVÆÐAGREIÐSLA

[14:28]

Frv.  samþ. með 43:6 atkv. og sögðu

  já:  AIJ,  AKÁ,  ATG,  ÁslS,  ÁsmD,  ÁsF,  BergÓ,  BÁ,  BirgÞ,  BjG,  BjarnB,  BHar,  BN,  GBr,  GBS,  HSK,  HarB,  HildS,  JónG,  KGH,  KJak,  KÓP,  KÞJ,  LA,  LRM,  LínS,  NTF,  ÓGunn,  ÓBK,  PállM,  RBB,  SIJ,  SPJ,  SilG,  SJS,  SÞÁ,  SSv,  VilÁ,  WÞÞ,  ÞorgS,  ÞorS,  ÞórP,  ÞórdG.
nei:  BLG,  HallM,  HHG,  JÞÓ,  SMc,  ÞSÆ.
11 þm. (ÁÓÁ,  GIK,  GuðmT,  HKF,  HVH,  JSV,  LE,  MH,  OH,  ÞKG,  ÞorstV) greiddu ekki atkv.
3 þm. (GÞÞ,  IngS,  ÓÍ) fjarstaddir.
1 þm. gerði svofellda grein fyrir atkvæði sínu:

[14:27]
Jón Þór Ólafsson (P):

Ég ætla að greiða atkvæði gegn málinu. Það er verið að fara aftur til baka í það fyrirkomulag sem var verið að reyna að rekja upp 2016 þegar Sigurður Ingi Jóhannsson lagði fram frumvarp um þessa búvörusamninga þar sem hægt og rólega var byrjað að rekja upp mjólkurkvótakerfið. Með þessu er bara verið að festa það aftur í sessi. Það kom alveg skýrt fram hjá Samkeppniseftirlitinu hvað það þýðir. Þetta er þá framleiðsluletjandi, það dregur úr framleiðslu á mjólk og heldur verðinu uppi. Það er ekki gott fyrir neytendur. Það þarf að finna eitthvert annað fyrirkomulag en þetta tollverndarfyrirkomulag og kvótakerfi. Það er gott að vera með kvótakerfi þegar maður er með fisk og þarf að tryggja sjálfbærni til nýtingar þeirrar auðlindar en því er ekki að heilsa þegar kemur að mjólkurframleiðslu.

Þess vegna greiðum við atkvæði gegn frumvarpinu.