Virðulegi forseti. Það er neyðarástand á leigumarkaði. Ríkisstjórnin hefur gert sitt besta til að loka augunum fyrir því auk þess að beita hreinum og klárum blekkingum til að fela ástandið en inn á samfélagsmiðla flæða frásagnir. Þar er hægt að sjá sannleikann, þann harða raunveruleika sem blasir við gríðarlega mörgum. Bara í dag kom eftirfarandi neyðarkall inn á umræðuhóp leigjenda:

Ég veit að það eru fleiri svona statusar búnir að koma og ég er í sömu stöðu og svo margir. Ég lendi á götunni 1. júlí með tvö börn. Ég er að leigja hjá Ölmu leigufélagi sem er að hækka hjá mér leiguna sem verður eftir hækkun alveg vitavonlaust að ég standi undir ein með tvö börn.

Fyrir nokkrum dögum birtist á sama vettvangi eftir eftirfarandi frásögn sem ég hef leyft mér að umorða:

Hvaða sturlun er eiginlega í gangi á leigumarkaðnum? Er að auglýsa stúdíóíbúð og þótt ég sé ekkert smábarn er ég grenjandi hérna. Ég fékk yfir 200 skilaboð fyrstu tvær klukkustundirnar og neyðin sem hefur komið fram hjá svo mörgum er að brjóta mig. Af hverju er ekkert verið að gera til að minnka neyðina? Þetta er sjúklegasta ástand sem ég hef upplifað. Fólk hefur reynt að hóta mér, það hefur grátið, reynt að vekja athygli mína á sér á öllum hugsanlegum vígstöðvum, auk þess sem margir eru búnir að yfirbjóða verulega til að freista þess að negla húsnæðið. Fólk er að reyna að fá stúdíóíbúð, sem er fyrir einn aðila, fyrir heilu fjölskyldurnar með lítil börn og fullt af fólki sem býr í bíl með smábörn hefur haft samband. Ég er bara bugaður eftir þetta.

Í gærmorgun, daginn eftir baráttudag verkalýðsins, lét Alma leigufélag sýslumanninn í Reykjavík ásamt lögreglu bera út áttræðan mann og son hans sem er bundinn við hjólastól. Alma er leigufélag sem hagnaðist um 12 milljarða á síðasta ári en tveggja mánaða skuld, sem Umboðsmaður skuldara hafði samt samið um, var þessu hrægammafélagi greinilega ofviða og það fann sig knúið til þessara aðgerða. Mikil er skömm þess. Alma, með nafn sem þýðir víst mild og nærandi, svo kaldhæðnislegt sem það er, er sjálfsagt orðin ónæm fyrir skömminni og ekkert fer fyrir mildinni sem felst í nafninu. Þegar sýslumaður var spurður að því hvert þeir feðgar, annar áttræður og hinn bundinn við hjólastól, ættu að fara benti sýslumaðurinn á gistiskýli Reykjavíkurborgar.

Ofangreindar frásagnir eru allar frá því í dag og í gær. Þær eru enn fleiri ef lengra aftur væri leitað.

Hér er líka full ástæða til að nefna stórgóða skýrslu sem Samtök leigjenda létu gera og birtu fyrir nokkrum dögum. Í henni kemur t.d. fram — og nú kemur nokkur upptalning — að frá 2011 hefur verðlag hækkað um 60% en húsaleiga um 134%. Húsaleigan hækkaði þannig 127% meira en verðlagið. Húsaleiga hefur hækkað um 61% meira en byggingarvísitalan frá 2011. Það er 36% raunhækkun á húsaleigu umfram byggingarvísitölu. Meðalhækkun í Evrópu frá 2011–2022 er 17%. 134% hækkun húsaleigu, látum það síast aðeins inn.

Samfylgni húsnæðisverðverðs og húsaleigu á Íslandi 2011–2022 var 61% en á meginlandinu var hún rúm 35%. Samfylgnin á Íslandi var 74% meiri. En það versnar samt enn: Samfylgni húsnæðisverðs og húsaleigu á Íslandi 2018–2020 var 193% en á meginlandinu var hún 25%. Samfylgnin á Íslandi var 650% meiri. Hlutfall húsaleigu af lágmarkslaunum er 69% sé miðað við 80–100 m² íbúð á höfuðborgarsvæðinu. Þetta hlutfall er 19% hærra en það var árið 2011. Ef húsaleiga hefði fylgt verðlagsþróun frá 2011 var hún 30% lægri en hún er. Húsaleiga á 80–100 m² íbúð á höfuðborgarsvæðinu væri þá 176.000 í stað þess að vera 250.000. Það munar um minna. Fátækt vegna húsnæðiskostnaðar er sex sinnum meiri hjá leigjendum en eigendum. 26% leigjenda söfnuðu skuldum árið 2022.

Já, land tækifæranna er byggt á fátæktarstefnu gagnvart leigjendum. Það er byggt á frelsi til að knýja fjölskyldur á leigumarkaði í fátækt og varna þeim undankomu af honum. Viðmiðunarverð fyrir húsaleigu er það eina sem rétt getur af ranglætið á leigumarkaði því að frelsi einstaklinga hlýtur að takmarkast við athafnir sem skaða aðra. Leigumarkaðurinn er eins og villta vestrið, ekki þannig að leigjendur og leigufélög séu kúrekar sem berjast hverjir við aðra. Nei, leigufélögin eru kúrekarnir, fullvopnaðir, leigjendur eru eins og varnarlausir nautgripirnir sem þeir reka á undan sér og slátra að vild. Þetta getur ekki gengið svona lengur.

Hér hef ég farið yfir nokkrar sláandi staðreyndir um leigumarkaðinn og þær einar og sér ættu að vera nóg til þess að gripið sé til aðgerða og þetta frumvarp um leigubremsu samþykkt. En neyð fólks hefur hingað til ekki dugað til þess að þessi ríkisstjórn grípi til aðgerða þannig að næst ætla ég að ræða áhrif leigumarkaðarins á verðbólguna sem ríkisstjórnin segist vilja berjast við. Hátt leiguverð fer beint inn í vísitöluna og viðheldur þannig verðbólgunni. Ekki er nóg með það heldur viðheldur það einnig háu húsnæðisverði þar sem fjárfestar sjá margir leigutekjur í hillingum. Þeir hafa efni á að kaupa íbúðir án þess að þurfa endilega að treysta á fjármögnun banka eða 35% þjóðhagsvarúðartakmarkanir Seðlabankans. Það er ekkert að stöðva þá. Auk þess, eins furðulegt og það er, getur fólk sótt um lán fyrir íbúð sem það ætlar að leigja út og fengið lán samþykkt í banka út frá áætluðum leigutekjum. Það er eitthvað sem aldrei ætti að líðast enda geta leigjendur ekki bent á að þeir ráði við greiðslu lána með því að vísa í skilvísar leigugreiðslur til margra ára. Þetta misræmi er svo sem ekki það sem er til umræðu hér þó að ég leyfi mér að vekja athygli á því. Punkturinn er sá að hátt leiguverð viðheldur hárri verðbólgu og það er hagur okkar allra að koma böndum á það.

Samkvæmt þeim tölum sem ég las upp áðan eru leigufélögin ekki á flæðiskeri stödd. Það er líka hreint ekkert sjálfsagt að leigjendur greiði fyrir hækkun á húsnæðisverði með hækkaðri húsaleigu því að leigusalarnir njóta góðs af hækkuninni en leigjendurnir ekki. Á undanförnum mánuðum hefur bæði fjármálaráðherra og seðlabankastjóra verið tíðrætt um hversu góð eiginfjárstaða heimilanna sé vegna hækkaðs fasteignamats. Þetta hafa þeir félagar ítrekað notað sem rök fyrir því að heimili með lán geti alveg staðið undir gríðarlegri hækkun húsnæðiskostnaðar því að þau séu hvort eð er að hagnast svo mikið. Samkvæmt sömu rökum ætti leiguverð að lækka með hækkandi fasteignamati því að það eru jú leigusalar sem munu stinga hagnaðinum í sinn vasa þegar þeim þóknast að selja.

Burt séð frá þessu hefur Flokkur fólksins margoft reynt að stemma stigu við því skelfilega ástandi sem blasir við á húsnæðismarkaði, ekki hvað síst á leigumarkaði. Þannig hef ég sjálf í þrígang lagt fram frumvarp um að verðtrygging á leigu og á lánum verði fryst í eitt ár. Ef það hefði gengið í gegn í fyrsta skipti hefði sú frysting átti að gilda allt síðastliðið ár sem hefði breytt gríðarlega miklu fyrir fjölmarga. Þegar ég lagði það fram í annað skipti hefði það átt að gilda frá miðju síðasta ári og fram á mitt þetta ár sem einnig hefði breytt ótrúlega miklu. Í síðasta skiptið var það til að freista þess að ná því í gegn fyrir árið í ár. Að mínu mati var það frumvarp ekki lausn heldur neyðarráðstöfun og það minnsta sem ríkisstjórnin gat gert. En hún var ekki til í það. Síðastliðið haust fór ég svo fram á að neyðarlög væru sett á húsnæðismarkað en ég held að ríkisstjórnin hafi talið þá tillögu jaðra við einhvers konar móðursýki því að ástandið væri hreint ekki svo slæmt. Staðreyndin er hins vegar sú að við erum núna farin að horfa upp á fólk á götunni. Þar eru leigjendur að lenda núna. Um það vitna dæmin sem ég las hér í upphafi sem og fleiri neyðarköll hundraða sem eru að missa leigusamninga sína, oft vegna þess að þau standa ekki undir hækkunum. Áður en of langt um líður kemur að þeim sem ekki ráða við að greiða af lánunum sínum og innan fárra ára þeim sem nú er verið að festa í gildru verðtryggðra lána. Staðan á bara eftir að versna.

Leigubremsan sem hér er mælt fyrir er það minnsta sem hægt er að gera. Ég vona innilega að hún fái góða meðferð í nefnd og verði samþykkt hér á Alþingi, einfaldlega af því að það er rétt. Það er ekki hægt að leyfa leigufélögum að ganga lengra gagnvart fólki. Nú þurfum við, fólkið í landinu, að rísa upp og segja: Hingað og ekki lengra.

Virðulegur forseti. Við erum hér að fjalla um húsaleigufrumvarp Flokks fólksins, alveg nauðsynlegt frumvarp inn í þá óráðsíu sem er í þjóðfélaginu, sérstaklega þá óráðsíu sem ríkisstjórnin hefur skapað. Aðalatriðið í húsaleigufrumvarpi Flokks fólksins er að leigufjárhæð megi ekki hækka oftar en á 12 mánaða fresti og þá að hámarki miðað við breytingu á vísitölu neysluverðs. Einnig að til ársloka 2024 hækki leigufjárhæð leigusamninga að hámarki 2,5% við endurnýjun eða framlengingu. Forgangsréttur leigjenda við leigusamning verði styrktur svo að þeir geti haldið sama húsnæði ef það verður áfram í leigu. Alveg eins verður óheimilt að hækka leigu þegar leigusamningur rennur út ef sama húsnæðið verður áfram í leigu.

Hvers vegna skyldi þetta vera nauðsynlegt? Jú, við erum í skelfilegri stöðu í dag. Svo fáránlega sem það hljómar þá er verið að henda fólki út úr leiguhúsnæði, heilu fjölskyldunum, til að leigja annarri fjölskyldu. Hugsum þetta aðeins: Fjölskylda er með húsaleigu og það er sett hækkun á húsaleiguna, jafnvel það mikil hækkun að það er vitað mál að viðkomandi ræður ekki við þá hækkun vegna þess að hækkunin er komin yfir útborguð laun viðkomandi eða tekjur. Hvað getur þá viðkomandi gert? Jú, hann stendur ekki undir leigunni og verður þar af leiðandi að fara úr húsnæðinu og inn á frumskógarmarkaðinn þar sem er barist eiginlega dauðabaráttu um hverja einustu íbúð sem er til leigu.

Þeir sem standa á bak við þetta líka eru sveitarfélög og Vinnumálastofnun. Þörfin er orðin svo gífurleg að það virðist ekki skipta neinu máli hvaða meðulum er beitt. Ef við höldum að þetta eigi eftir að skána þá getum við gleymt því. Það er verið að þjarma að húsnæðismarkaðnum í heild sinni. Það er verið að reyna með öllum ráðum að frysta húsnæðismarkaðinn en ætti einmitt að vera alveg þveröfugt. Það ætti að stórauka byggingar. Ríkisstjórnin ætti að vera löngu búin að taka húsnæðisliðinn út úr vísitölunni og setja hann alveg á sérstað. Það ætti að vera líka búið að tryggja það að það sé þak á vöxtum. Við gætum haft þakið einfaldlega, og það myndu sennilega flestir sætta sig við það, 3–3,5%. Þá gætum við einbeitt okkur að því að uppfylla þörf á húsnæðismarkaði fyrir íbúðir.

Það eru gífurlegir biðlistar eftir félagslegu húsnæði og við vorum að heyra hér að það var leitað aðstoðar sýslumanns og lögreglu til að bera út hreyfihamlaðan mann í hjólastól. Hvert erum við komin? Ég spyr bara: Hvert erum við að fara? Það er skelfilegt að við skulum leyfa okkur að vera á þessum stað. Ekki getur þetta fólk leitað til félagsþjónustunnar og óskað eftir neyðaraðstoð því að þar er langur biðlisti. Hvert á þetta fólk að fara ef það á í engin hús að venda? Á götuna? Í tjald? Í hjólhýsi í Laugardalnum? Nei, heyrðu, hjólhýsi Laugardalnum, það er verið að henda fólki þar út vegna þess að sennilega þarf að rýma fyrir útlendingum, ferðamönnum. Ég verð bara að segja alveg eins og er að það er okkur til háborinnar skammar að við skulum vera komin á þann stað að fólk þurfi að gista í bifreiðum eða í tjaldi eða bara hreinlega á götunni og að fólki sé bent á að fara í gistiskýli. Við erum rík þjóð og við eigum alls ekki að geta verið á þessum stað.

Þess ber að geta, eins og kom fram hjá hv. þm. Ásthildi Lóu Þórsdóttur, að Alma leigufélag skilaði 12 milljarða kr. hagnaði, ef við tökum bara það dæmi — 12 milljarða kr. hagnaði. Hvað greiðir þetta leigufélag í skatt af þessu? 22% skatt. Á sama tíma myndi fólkið sem er verst statt í þessu kerfi, fólk sem er í almannatryggingakerfinu, á hinum endanum, svo sannarlega sætta sig við að borga 22% í skatt og skerðingar en það er að borga 80% í skatt og skerðingar. Skyldi þessu leigufélagi sem fékk 12 milljarða í hagnað hugnast að borga 80% af hagnaðinum í skatt og skerðingar? Við getum búið til einhverjar skerðingar fyrir þetta félag. Myndi það sætta sig við að fá að halda eftir einhverjum 2,5 milljörðum og það rynnu til ríkissjóðs 9,5 milljarðar? Myndi það ekki fagna því? Þá væri nú hægt að byggja eitthvað fyrir fátækasta fólkið fyrir mismuninn. Myndi ríkisstjórnin bjóða það? Nei, þau myndu segja að ég væri galinn. Það er auðvitað ekki hægt að koma svona fram við forríkt lið sem græðir á tá og fingri. Það má bara koma svona fram við þá sem eru að hokra og reyna að lifa af í almannatryggingakerfinu. Þar eru breiðu bökin, það er fólkið sem á að borga og það er fólkið sem er fyrst og fremst verið að henda á götuna. En þetta er fólkið sem getur ekki staðið undir þessu, einstæðar mæður, einstæðir feður, það má örugglega þakka fyrir að finna á leigumarkaði einhverja íbúð fyrir 300.000 kr. á mánuði. Ef sæmileg svoleiðis íbúð er leigð út eru 200–300 manns að rífast um hana eins og hefur komið fram. Ísland í dag er uppselt. Það eru ekki til fleiri íbúðir og við erum ekki búin að sjá toppinn á ísjakanum vegna þess að nú er líka að koma ferðamannasumar og fullt af ferðamönnum að koma þannig að það á eftir að hrúgast inn. Því miður er möguleiki á að fólk fari að missa íbúðirnar sínar.

En hvað er ríkisstjórnin gera? Ekkert. Þau sjá ekki, heyra ekki, skilja ekki og tala ekki. Á sama tíma höfum við líka séð hvernig leigumarkaðurinn er og hvað er verið að leigja. Það er verið er að leigja kolageymslur, iðnaðarhúsnæði, algerlega óíbúðarhæfar íbúðir. Það myndi verða rekið upp ramakvein ef okkur dytti í hug að hafa húsdýr í því húsnæði, það væri talið dýraníð, en það er allt í lagi að leigja fólki þetta. Og fólki með börn? Ekki vandamál hjá þessari ríkisstjórn eða þeim eftirlitsaðilum sem þar eru.

Við verðum og eigum að sjá til þess að þeir verst settu hafi húsnæði. Númer eitt, tvö og þrjú á Íslandi, við þurfum húsnæði. Það gengur ekki upp á sama tíma og við erum endalaust að hækka leigu hjá fólki. Fólk sem fær útborgað 300.000 kr., svo heppið fólk að fá 300.000 kr. útborgað í almannatryggingakerfinu, það getur ekki leigt íbúð á 305.000 kr. Jú, það gæti fengið leigubætur en eins og kom fram þá skerðir kerfið það allt. Það eru 80% skerðingar í almannatryggingakerfinu og þá erum við ekki einu sinni komin inn í félagslega leigukerfið. Sérstaka leiguuppbótin, hún skerðist grimmilega. Það er búið að búa til gildrur út um allt til þess eins að láta þá sem verst hafa það og geta ekki einu sinni varið sig og vita ekki einu sinni af því lenda í þessum gildrum.

Ríkisstjórnin kemur aftur og aftur, hæstv. forsætisráðherra og hæstv. fjármálaráðherra, og segir: Aldrei verið sett meira inn í þetta kerfi, þau hafa aldrei haft það betra. Ég held að þau ættu að horfa í spegil og horfa á sjálf sig. Þau eru ekki að tala við fólkið þarna úti vegna þess að fólkið þarna úti veit hvað það hefur og veit að það þarf breytinga við. En því miður, meðan þessi ríkisstjórn er við völd sjáum við ekki fram á þessar breytingar. Við verðum að sjá til þess að fólk þurfi ekki að fara á götuna með börn, að fólk með börn þurfi ekki að vera í bifreiðum á tjaldsvæði. Fólk er í örvæntingu nú þegar og lausnin liggur í því að samþykkja þetta frumvarp og drífa sig í því og sjá til þess að í eitt skipti fyrir öll hysji ríkisstjórnin upp um sig buxurnar, taki hendurnar frá augunum og sjái ástandið, sjái það eins og er. Að því gefna tilefni er kominn tími til þess að ríkisstjórnin hætti að skatta fátækt.

Frú forseti. Ég ætla ekki að fjölyrða um efni frumvarpsins, það hefur hv. þm. Inga Sæland gert rækilega. En ég mun fjalla um aðra þætti sem snerta kannski þennan pólitíska vinkil á þessu máli og það er hvers vegna í ósköpunum enginn nema Flokkur fólksins bregst við neyðarkalli leigjenda. Það hefur bara verið æpandi neyðarkall á stjórnvöld að koma til móts við leigjendur í þessu máli og koma með einhverjar aðgerðir í þá veru sem við erum að kynna hér.

Þetta er bara dæmi um algera firringu. Það er firring að málið skuli ekki vera á dagskrá ríkisstjórnar Íslands. Hvers vegna er það ekki? Ég held að það sé rétt að þjóðin spyrji þeirrar spurningar hvers vegna í ósköpunum þetta mál sé ekki ofarlega á dagskrá ríkisstjórnar Íslands. Staðreyndin er sú að 90% þeirra sem eru á þessum markaði — við tölum um þetta eins og einhverja markaðsvöru en það má ekki gleyma því að við erum að tala um heimili og athvarf fólks, fjölskyldna, barnafjölskyldna, og að tala um þetta eins og hvern annan markað með olíu eða stál eða eitthvað svoleiðis, þetta eru bara aðrir hlutir. Þess vegna þarf að horfa á þessa hluti með öðrum hætti og taka utan um þá í því augnamiði að við séum ekki hér í maí árið 2023 að bera út gamalt og fatlað fólk vegna þess að leigufélag sem hefur 12 milljarða kr. í gróða vill fá enn meira. Það þarf að setja einhverjar skorður við þessari gróðafíkn.

Ég sakna þess að sjá ekki þingmenn frá stjórnarflokkunum hérna að ræða þessa hluti, hvort sem það er í þessari umræðu eða 2. umr. Nei, þessi mál fást ekki rædd. Það er eins og það sé eitthvert tabú á því hjá þingmönnum stjórnarmeirihlutans að ræða hér um leigjendur. Er þetta eitthvert óhreint fólk? Er þetta óhreina fólkið, hæstv. forsætisráðherra, sem má ekki tala um? Eiga þessi svokölluðu leigufélög að hafa bara veiðileyfi á þetta fólk? Við í Flokki fólksins segjum bara nei við því. Þess vegna setjum við þetta frumvarp fram og það er mjög málefnalegt. Ég vil bara ítreka það sem kom fram hér í umræðunni, að ASÍ hefur tekið efnislega undir þau sjónarmið sem hafa komið fram og Samtök leigjenda á Íslandi hafa kallað eftir þessum aðgerðum.

Ég spurði hér um forystumenn ríkisstjórnarinnar og það er rétt að minna á það hér að flokkurinn á miðjunni, hann er með þennan málaflokk. Hann vildi fá bæði skipulagsmálin og húsnæðismálin til að gera einhverjar samtvinnaðar áætlanir. Og hverju hafa þær skilað? Þær hafa skilað þessu vandræðaástandi og bara nánast neyðarástandi sem við erum stödd í hér í dag á húsnæðismarkaðnum. Óhreinu börnin sem fást ekki rædd í ríkisstjórninni, það þarf að einbeita sér að því að leysa úr málum þeirra. En hæstv. innviðaráðherra, formaður Framsóknarflokksins, hann virðist ekki hafa neinar áhyggjur af þessu. Einu tillögurnar sem hafa komið fram í þinginu um húsnæðismál snúa að því að afnema eða gera undanþáguheimildir fyrir húsnæði fyrir hælisleitendur, að búa þannig um hnúta að það sé hægt að líta fram hjá reglum um brunavarnir og hollustuhætti sem er í sjálfu sér með ólíkindum. Ef heldur svo fram sem horfir er alveg ljóst að þessi leigufélög muni færa sig enn frekar upp á skaftið og staða leigjenda mun enn versna og það endar bara á einn veg; að fólk mun fara og mótmæla þessu. Þetta er ekki líðandi. Þó að það sé ágætt að þessir myndugu ráðherrar séu uppteknir virðist vera megnið af sínum vinnutíma við að leysa heimsmálin í Úkraínu og jafnvel í Kína, eða hvar þeir eru að leysa úr málum, þá held ég að það sé kominn tími á að skoða málefni þessa hóps leigjenda sem mætti ætla að væri þetta óhreina fólk ríkisstjórnarinnar.

En það er rétt skoða: Er þetta ástand eitthvað sem Framsóknarflokkurinn lofaði þegar hann var að boða það að allir ættu að vera á miðjunni? Var hann ekki að boða eitthvað allt annað? Lausnir? Nei, þetta er alla vega ekki eitthvert ástand sem hann kynnti en þetta eru afleiðingarnar af stjórnarathöfnum og stjórnarathafnaleysi flokksins. Hann boðaði í rauninni að samtvinna húsnæðismálin og skipulagsmálin og koma með lausnir. Það er bara allt annað. Hann er ekkert í einhverri miðju í íslenskri pólitík, Framsóknarflokkurinn er kannski miklu frekar, eins og hann horfir alla vega við okkur í Flokki fólksins, bara í miðju gróðapunganna. Hann virðist bara vera þar og hugsa fyrst og fremst um þeirra hag en skeytir ekkert um hag almennings. Það er sorglegt að horfa upp á það að flokkur, ég vil segja vinnandi fólks til sjávar og sveita skuli ganga svona fram. Manni dettur bara í hug hvað Jónas frá Hriflu hefði sagt um stjórnarathafnir núverandi formanns Framsóknarflokksins. Það væri ekki fallegt. Ég bara hvet ágæta þingmenn Framsóknarflokksins að skoða þessa stefnu sem er rekin hér af formanni flokksins og hvort hún samræmist því sem kjósendum var lofað og er að finna í stefnumálum flokksins. Fyrir mér er það augljóst: Svo er bara alls ekki.

Svo er nú ágætt líka að líta yfir stefnuskrá Sjálfstæðisflokksins. Þeir boða hér séreignastefnu og gott ef það kemur ekki fram í stefnuskrá flokksins að þeir ætli að stuðla að hagkvæmum úrræðum á leigumarkaði. Ég get ekki séð að það sé nokkuð sem bendir til þess að það muni bóla á því hjá núverandi formanni. Ég held að séreignarstefnan hafi nú eitthvað snúist þar í höndunum á honum og snúist kannski fyrst og fremst um séreignarstefnu flokkseiganda. Ég held líka að þessi séreignarstefna flokkseigendaflokksins, þar sem er í rauninni verið að koma íbúðum meira og minna inn í einhvern gróðabaksfélög, geti bara verið hættuleg fyrir flokkinn þótt ég ætli ekkert að vera að gefa honum góð ráð í tíma og ótíma. Það er augljóst að með því að skapa hér þannig ástand að ungt fólk geti ekki eignast húsnæði eða eigi vart fyrir leigunni eða sé í höndunum á einhverjum grimmum leigufélögum þá er það ekki einhver segull fyrir ungt fólk að ganga til liðs við þennan flokk.

Auðvitað vonar maður að þetta breytist og það verði einhver umræða þannig að þessari firringu innan stjórnarflokkanna linni. Þetta er stór hópur sem þetta mál snertir. Það kom fram hjá hv. þm. Ingu Sæland að nú væri fólkið sem væri inni á þessum leigumarkaði að einhverju leyti að hrekjast af honum og inn á ættingja og vini. Og ég bara spyr: Hvers konar vini eiga þá þingmenn í stjórnarflokkunum ef enginn þeirra er í þessum hópi? Ég á bágt með að trúa öðru en þetta ástand sem er núna að skapast á leigumarkaði snerti bara með beinum hætti almenna þingmenn í stjórnarflokkunum. Það hlýtur að gera það.

Ég tel að ríkisstjórnin verði að snúa við blaðinu í þessu máli og líta ekki á þennan hóp eins og eitthvert óhreint fólk og skoða líka aðra þætti sem eru þessum húsnæðismarkaði óhagfelldir, svo sem hækkanir á vöxtum sem eru ekki beint til þess að hvetja til framkvæmda, heldur miklu frekar hitt að letja framkvæmdir. Það verður til þess að það verður þá miklu frekar minna framboð á húsnæði heldur en ef vextirnir væru með einhverjum siðlegri hætti í landinu.

Svona í lokin þá tel ég rétt að minna ríkisstjórnina á að líta einnig til þeirra sem minna mega sín í þessu samfélagi og hætta að skattleggja fátækt.