Ferill 341. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: Word Perfect.
1993–94. – 1063 ár frá stofnun Alþingis.
117. löggjafarþing. – 341 . mál.
848. Framhaldsnefndarálit
um frv. til l. um breyt. á l. nr. 99/1993, um framleiðslu, verðlagningu og sölu á búvörum, með síðari breytingum.
Frá 4. minni hluta landbúnaðarnefndar.
Nefndin hefur fjallað á ný um þetta frumvarp á milli 2. og 3. umræðu vegna breytingartillögu á þskj. 758. Þessi tillaga er borin fram í þeim tilgangi að eyða vafa sem upp er kominn um túlkun á þskj. 672, en sá vafi er orðinn til vegna tveggja nefndarálita sem fela í sér mismunandi túlkun á frumvarpinu. Fyrra álitið er frá 1. minni hluta landbúnaðarnefndar, þskj. 671, og hið síðara frá 2. minni hluta, þskj. 696. Hið fyrra nefndarálit er samið með leiðsögn frá lögfræðingunum Gunnlaugi Claessen hrl., Tryggva Gunnarssyni hrl. og Sveini Snorrasyni hrl. sem unnu að lögfræðilegri útfærslu á breytingartillögum á þskj. 672 fyrir landbúnaðarnefnd. Hið síðara er hins vegar samið að meginhluta til undir handleiðslu utanríkisráðherra, Jóns Baldvins Hannibalssonar, og aðstoðarmanns hans, Þrastar Ólafssonar. Tilgangur þess er augljóslega að hindra eins og frekast er unnt að komið verði á verðjöfnunarkerfi sem tryggi stöðu landbúnaðar á Íslandi þegar opnað verður fyrir innflutning samkvæmt þeim milliríkja- og fríverslunarsamningum sem fyrir liggja, annaðhvort þegar samþykktir af Alþingi eða tilbúnir til undirritunar og staðfestingar Alþingis í framhaldi af því. Í nefndarálitinu má víða sjá túlkun sem gengur langt umfram efni laganna og stangast í mikilvægum atriðum á við nefndarálit 1. minni hluta landbúnaðarnefndar. Þess vegna er 4. minni hluti efnislega samþykkur því sem áðurnefnd breytingartillaga felur í sér, að hafa skuli hliðsjón af nefndaráliti á þskj. 671 ef ágreiningur kemur upp við túlkun laganna og til að tryggja rétta framkvæmd þeirra.
Fleira kemur hins vegar til. Á fundi landbúnaðarnefndar, sem haldinn var milli umræðna, mættu þeir lögfræðingar sem áður eru nefndir og auk þeirra Markús Sigurbjörnsson prófessor. Tvennt í máli þeirra ber að hafa til hliðsjónar við afgreiðslu á breytingartillögu á þskj. 758.
Í fyrsta lagi kom skýrt fram af þeirra hálfu að nefndarálit 1. minni hluta landbúnaðarnefndar á þskj. 671 væri það nefndarálit sem í reynd fylgdi breytingartillögum á þskj. 672. Nefndarálit 2. minni hluta á þskj. 696 verði ekki skoðað á sama hátt, enda sé það með dæmalausum fyllyrðingum sem rétt sé að vekja sérstaka athygli á. Í því megi m.a. lesa þá fullyrðingu „að ekki liggi ljóst fyrir hvort þær rúmu heimildir, sem landbúnaðarráðherra eru veittar í frumvarpi á þskj. 672, standist ákvæði stjórnarskrárinnar“. Flutningsmaður nefndarálitsins stendur þó að breytingartillögum á þskj. 672 en ætla má að það sé einsdæmi í sögu íslenskrar lagasetningar að flutningsmaður láti í ljós efa sinn í nefndaráliti um að lagasetning, sem hann ætlar að standa að, standist stjórnarskrá landsins.
Í öðru lagi kom fram í máli lögmannanna að lögfesting á sérstakri reglu um skýringu laga, eins og lögð er til, sé andstæð hefðum í lagasetningu hér á landi. Þeir upplýstu að líklega sé einu hliðstæðuna að finna í 3. gr. laga um Evrópska efnahagssvæðið þar sem hafi verið sett regla sem komist nærri því að vera áþekk tillögunni, en þar er boðið að skýra eigi lög og reglur til samræmis við EES-samninginn eftir því sem við á. Þetta ákvæði telur 4. minni hluti ekki vera til eftirbreytni frekar en annað sem í þeim samningi er.
Að teknu tilliti til þessara tveggja atriða mun 4. minni hluti ekki taka afstöðu með eða á móti við afgreiðslu á breytingartillögu á þskj. 758.
Í þessari deilu um búvörulög hefði verið besta leiðin að taka miðuppkast lögfræðinganna sem voru að störfum fyrir landbúnaðarnefnd og gera það að lögum. Allir nefndarmenn voru því hlynntir utan fulltrúi Alþýðuflokksins. Það hefði verið eðlilegast að skilja Alþýðuflokkinn eftir í málinu á þeim punkti. Sá undansláttur, sem fólst í þriðja uppkasti lögfræðinganna gagnvart Alþýðuflokknum, mun viðhalda deilunum áfram.
Ástæða er til þess að minna á að undirritaður er andvígur EES-samningnum og þeim neikvæðu áhrifum sem hann hefur fyrir íslenskan landbúnað. Enn á ný reynir utanríkisráðherra, Jón Baldvin Hannibalsson, að notfæra sér ákvæði EES-samningsins til breytinga á landbúnaðarlöggjöfinni til þess að klekkja á íslenskum landbúnaði.
Fjórði minni hluti vísar til afstöðu sinnar sem fram kemur í nefndaráliti á þskj. 703 um fyrirliggjandi breytingar á lögum nr. 99/1993 í þskj. 672. Þar er rakið í þremur aðalatriðum í hverju tillagan víki frá þeim tillögum að breytingum sem voru kynntar í landbúnaðarnefnd en síðan dregnar að hluta til baka að kröfu formanns Alþýðuflokksins.
Fjórði minni hluti mun greiða atkvæði gegn frumvarpinu og breytingum á því og leggja til að það verði fellt, nema því aðeins að því verði breytt í samræmi við þær breytingartillögur lögfræðilegra ráðgjafa landbúnaðarnefndar sem voru undanfari breytingartillögu á þskj. 672, þ.e. miðuppkasti lögfræðinganna.
Atkvæði 4. minni hluta er mótmæli gegn vinnubrögðum Jóns Baldvin Hannibalssonar utanríkisráðherra og þeirri undanlátssemi sem honum er jafnan sýnd.
Alþingi, 28. mars 1994.
Eggert Haukdal.
