Ferill 444. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect.
126. löggjafarþing 2000–2001.
Þskj. 710 — 444. mál.
Tillaga til þingsályktunar
um staðfestingu ákvörðunar sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 88/2000, um breytingu á VII. viðauka (Gagnkvæm viðurkenning á starfsmenntun og hæfi) við EES-samninginn.
(Lögð fyrir Alþingi á 126. löggjafarþingi 2000–2001.)
Alþingi ályktar að heimila ríkisstjórninni að staðfesta fyrir Íslands hönd ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 88/2000 frá 27. október, um breytingu á VII. viðauka (Gagnkvæm viðurkenning á starfsmenntun og hæfi) við EES-samninginn frá 2. maí 1992, og fella inn í samninginn tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 1999/42/EB frá 7. júní 1999, um tilhögun viðurkenningar á menntun og hæfi með tilliti til atvinnustarfsemi sem fellur undir tilskipanir um afnám hafta og bráðabirgðaráðstafanir og um viðbót við almennu kerfin til viðurkenningar á menntun og hæfi.
Athugasemdir við þingsályktunartillögu þessa.
1. Inngangur.
Með þingsályktunartillögu þessari er leitað heimildar Alþingis til staðfestingar á ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 88/2000, um breytingu á VII. viðauka (Gagnkvæm viðurkenning á starfsmenntun og hæfi) við EES-samninginn frá 2. maí 1992. Sú gerð sem hér um ræðir varðar gagnkvæma viðurkenningu á prófskírteinum og starfsréttindum.
Ákvörðun þessi kallar á lagabreytingar hér á landi og var tekin af sameiginlegu EES-nefndinni með stjórnskipulegum fyrirvara af Íslands hálfu. Í tillögunni er gerð nánari grein fyrir því hvað felst í slíkum fyrirvara, sbr. 103. gr. EES-samningsins. Jafnframt er gerð grein fyrir efni þeirrar tilskipunar sem hér um ræðir og nauðsynlegum lagabreytingum til að innleiða hana í íslenskan rétt. Gerð þessi felur ekki í sér breytingar á þeim meginreglum sem í EES- samningnum felast.
Sú málsmeðferð sem hér um ræðir er sú sama og viðhöfð var í tengslum við alls 19 ákvarðanir sameiginlegu EES-nefndarinnar er eins var ástatt um en þingsályktunartillaga þess efnis var flutt og afgreidd á 125. löggjafarþingi (587. mál). Í athugasemdum með þeirri tillögu var skýrt frá því að framvegis yrði það verklag viðhaft að flytja sérstakar þingsályktunartillögur um ákvarðanir sem samþykktar væru af sameiginlegu EES-nefndinni með fyrirvara skv. 103. gr. EES-samningsins.
Ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar sem hér um ræðir er prentuð sem fylgiskjal I með tillögu þessari ásamt viðeigandi gerð (fylgiskjal II).
2. Um stjórnskipulegan fyrirvara.
Ákvarðanir sameiginlegu EES-nefndarinnar um breytingar á viðaukum eða bókunum við EES-samninginn eru þjóðréttarsamningar. Samkvæmt samningnum er ekki gert ráð fyrir því að í ákvörðunum sé kveðið á um að gildistaka þeirra gagnvart aðildarríkjunum sé háð staðfestingu þeirra heima fyrir. Þær verða með öðrum orðum skuldbindandi fyrir aðildarríkin um leið og þær hafa verið teknar, nema eitthvert aðildarríkjanna beiti heimild í 103. gr. EES- samningsins til að gera fyrirvara um að ákvörðun geti ekki orðið bindandi strax vegna stjórnskipulegra skilyrða heima fyrir. Hafa ríkin sex mánaða frest frá töku ákvörðunar í sameiginlegu nefndinni til að aflétta fyrirvaranum. Með þessu er vísað til nauðsynlegs atbeina þjóðþinga aðildarríkjanna og af hálfu Íslands hefur fyrirvara þessum því einungis verið beitt þegar ljóst er að ákvörðun kallar á lagabreytingar. Almennt hefur ekki verið leitað sérstaks samþykkis Alþingis áður en stjórnskipulegum fyrirvara er aflétt heldur látið nægja að Alþingi samþykki nauðsynlegar lagabreytingar vegna innleiðingar ákvarðana. Þetta felur í sér nokkurt frávik frá almennri meðferð vegna staðfestingar þjóðréttarsamninga þar sem atbeina Alþingis er krafist en á sér skýringar í sérstöðu ákvarðana sameiginlegu EES-nefndarinnar meðal þjóðréttarsamninga. Hins vegar hafa nokkrir ókostir fylgt þessu fyrirkomulagi. Má þar helst nefna annars vegar að nokkuð mismunandi er með hvaða hætti það hefur komið fram í lagafrumvörpum hvernig þau tengjast tilteknum ákvörðunum sameiginlegu EES-nefndarinnar og hins vegar að með þessari aðferð hefur skort á að Alþingi hafi verið gefinn kostur á að taka beina afstöðu til staðfestingar einstakra ákvarðana nefndarinnar. Í vissum tilvikum hafa ákvarðanir sameiginlegu EES-nefndarinnar kveðið á um að bætt sé við EES-samninginn tiltekinni EB- gerð sem ekki öðlast gildi innan Evrópusambandsins fyrr en nokkrum missirum eða jafnvel árum seinna. Samkvæmt EES-samningnum er Ísland skuldbundið til að taka endanlega afstöðu til þess hvort slík gerð verður hluti samningsins innan sex mánaða frá töku ákvörðunarinnar í sameiginlegu EES-nefndinni en hefur sama svigrúm og önnur aðildarríki samningsins til að innleiða viðkomandi gerð í landsrétt. Fram að þessu hefði eina leiðin verið sú að setja lög til innleiðingar þessara gerða innan sex mánaða frestsins en þau lög hefðu þá að sjálfsögðu ekki þurft að taka gildi fyrr en á ætluðum gildistökudegi gerðarinnar. Þetta er mjög óheppileg leið þar sem við undirbúning slíkrar lagasetningar er oft og tíðum horft til fordæma erlendis frá en þar er að jafnaði ekki hugað að slíkri lagasetningu fyrr en nær dregur gildistöku viðkomandi gerðar. Að þessari leið slepptri er eina leiðin til að virða samningsskuldbindingar Íslands að leita sérstaks samþykkis Alþingis í formi þingsályktunar.
Að öllu þessu virtu hefur verið talið rétt að færa meðferð þeirra ákvarðana sameiginlegu EES-nefndarinnar þar sem Ísland hefur gert stjórnskipulegan fyrirvara til samræmis við meðferð þjóðréttarsamninga. Í því felst að almennt er nú leitað sérstaklega eftir samþykki Alþingis til staðfestingar sérhverrar ákvörðunar sameiginlegu EES-nefndarinnar sem stjórnskipulegur fyrirvari hefur verið gerður við. Slíks samþykkis er leitað í formi þingsályktunar en viðeigandi ráðuneyti undirbúa samhliða nauðsynleg frumvörp til lagabreytinga. Jafnframt hefur þeirri föstu vinnureglu verið komið á, með vísan til 24. gr. þingskaparlaga, að haft er samráð við utanríkismálanefnd um efni þessara ákvarðana meðan þær eru á undirbúningsstigi.
3. Ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 88/2000, um að fella inn í VII. viðauka við EES-samninginn tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 1999/42/EB, um tilhögun viðurkenningar á menntun og hæfi með tilliti til atvinnustarfsemi sem fellur undir tilskipanir um afnám hafta og bráðabirgðaráðstafanir og um viðbót við almennu kerfin til viðurkenningar á menntun og hæfi.
Með samþykkt þessarar nýju tilskipunar eru margar eldri tilskipanir felldar úr gildi og ákvæði þeirra sameinuð í þessari einu tilskipun. Með þessu er kerfi tilskipana um gagnkvæma viðurkenningu á prófskírteinum og starfsréttindum einfaldað verulega. Flest ákvæði tilskipunarinnar eru þegar í gildi á Evrópska efnahagssvæðinu. Ákveðinn hópur sem hefur menntun og starfsþjálfun á þeim sviðum sem tilskipunin tekur til er þó þannig settur nú, að hann hafði engan viðurkenndan rétt á að fá menntun sína og starfsþjálfun viðurkennda en í tilskipuninni eru sett ákvæði sem bæta úr þessu.
Tilskipunum sem felldar verða úr gildi má skipta í tvo meginflokka. Annars vegar eru tilskipanir sem hafa að geyma bráðabirgðaráðstafanir vegna starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga á tilteknu starfssviði. Í þessum tilskipunum er m.a. að finna ákvæði um þau skilyrði sem fullnægja þarf varðandi starfsreynslu og starfsþjálfun.
Hins vegar eru tilskipanir sem hafa að geyma ákvæði um hvernig komið skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu á tilteknu sviði. Þessar tilskipanir hafa að geyma ákvæði um höft sem aðildarríkin skulu afnema til þess að einstaklingar geti notið þess réttar sem hér um ræðir.
Meðan tilskipunin var í undirbúningi var haft víðtækt samráð við öll helstu fagsambönd í Evrópu sem hlut eiga að máli og náðist samstaða um að breyta ekki ákvæðum eldri tilskipana um skilyrði sem þarf að fullnægja til að geta lagt stund á tiltekið starf í öðru ríki. Með þessum skilyrðum eru ekki gerðar miklar kröfur um menntun á viðkomandi sviði en þeim mun meiri til starfsþjálfunar og starfsreynslu.
Tilskipunin var samþykkt innan ESB í júní 1999 og á að vera komin til framkvæmda í aðildarríkjunum fyrir 31. júlí 2001.
Fjölmörg störf sem tilskipunin tekur til eiga ekki við hér á landi en þau sem eiga við hér falla flest undir iðnaðar- og viðskiptaráðuneytið. Tilskipanirnar sem felldar verða úr gildi voru á sínum tíma felldar inn í íslenskt lagakerfi, með reglugerðum, af viðkomandi ráðuneytum þannig að hvað ákvæði þeirra varðar ætti að vera tiltölulega einfalt að gera viðeigandi breytingar vegna tilskipunar 1999/42/EB, e.t.v. er nægilegt að gera breytingar á viðkomandi reglugerðum.
Verði þingsályktun þessi samþykkt þarf að koma til breyting á löggjöf hér á landi og er unnið að gerð lagafrumvarps þar að lútandi undir forustu menntamálaráðuneytis um breytingu á 1. gr. laga nr. 83/1993, um viðurkenningu á menntun og prófskírteinum. Gert er ráð fyrir því að það verði lagt fyrir yfirstandandi þing.
Ekki er talið að framkvæmd tilskipunarinnar hafi áhrif á útgjöld ríkissjóðs.
Fylgiskjal I.
Ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 88/2000
frá 27. október 2000
um breytingu á VII. viðauka (Gagnkvæm viðurkenning á starfsmenntun og hæfi) við EES-samninginn
með hliðsjón af samningnum um Evrópska efnahagssvæðið, eins og hann var aðlagaður með bókun um breytingu á samningnum um Evrópska efnahagssvæðið, er nefnist hér á eftir samningurinn, einkum 98. gr.,
og að teknu tilliti til eftirfarandi:
1) VII. viðauka við samninginn var breytt með ákvörðun sameiginlegu EES-nefndarinnar nr. 190/1999 frá 17. desember 1999( 1 ).
2) Tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 1999/42/EB frá 7. júní 1999 um tilhögun viðurkenningar á menntun og hæfi með tilliti til atvinnustarfsemi sem fellur undir tilskipanir um afnám hafta og bráðabirgðaráðstafanir og um viðbót við almennu kerfin til viðurkenningar á menntun og hæfi( 2 ) skal felld inn í samninginn.
3) Tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 1999/42/EB fellir úr gildi ýmsar gerðir sem eru hluti af samningnum og ber að fella brott úr honum.
ÁKVEÐIÐ EFTIRFARANDI:
1. gr.
Eftirfarandi undirliður komi aftan við lið 1a (tilskipun ráðsins 92/51/EBE) í VII. viðauka við samninginn:
„1b. 397 L 0038: Tilskipun Evrópuþingsins og ráðsins 1999/42/EB frá 7. júní 1999 um tilhögun viðurkenningar á menntun og hæfi með tilliti til atvinnustarfsemi sem fellur undir tilskipanir um afnám hafta og bráðabirgðaráðstafanir og um viðbót við almennu kerfin til viðurkenningar á menntun og hæfi (Stjtíð. EB L 210, 31.7.1999, bls. 77).“
2. gr.
Ákvæði tilskipunarinnar skulu, að því er þennan samning varðar, aðlöguð sem hér segir:
Í stað 1. mgr. 1. gr. komi eftirfarandi:
„Þessi tilskipun gildir um stofnun og rekstur þjónustustarfsemi á Evrópska efnahagssvæðinu á vegum eftirfarandi einstaklinga og félaga eða fyrirtækja (hér á eftir nefndir „rétthafar“) sem æskja að leggja stund á einhverja þá atvinnustarfsemi sem um getur í viðauka A:
Að því er varðar rekstur þjónustustarfsemi:
Ríkisborgarar aðildarríkja EB og EFTA-ríkjanna sem hafa staðfestu á Evrópska efnahagssvæðinu,
félög eða fyrirtæki sem eru stofnuð samkvæmt lögum aðildarríkis EB eða EFTA-ríkis og hafa aðsetur samkvæmt stofnsamþykktum, eða stjórnsýslumiðstöð, eða aðalfyrirtæki á Evrópska efnahagssvæðinu, að því tilskildu að þegar eingöngu þetta aðsetur er á Evrópska efnahagssvæðinu sé ljóst að starfsemi þeirra tengist raunverulega og að staðaldri atvinnulífi aðildarríkis EB eða EFTA-ríkis. Slík tengsl mega ekki grundvallast á ríkisfangi, hvorki meðlima fyrirtækisins eða félagsins né einstaklinganna sem fara með stjórn þess eða gegna stöðum yfirmanna, né heldur fjármagnseiganda,
með því skilyrði að þjónustan sé annaðhvort persónulega í höndum þess einstaklings sem er samningsbundinn til að veita hana eða í höndum umboðsaðila eða útibúa hans með staðfestu á Evrópska efnahagssvæðinu.
Að því er varðar stofnsetningu:
Ríkisborgarar aðildarríkja EB og EFTA-ríkjanna, og félög eða fyrirtæki sem eru stofnuð samkvæmt lögum aðildarríkis EB eða EFTA-ríkis og hafa annaðhvort aðsetur samkvæmt stofnsamþykktum, eða stjórnsýslumiðstöð, eða aðalfyrirtæki á Evrópska efnahagssvæðinu, sem vilja öðlast staðfestu til þess að leggja stund á starfsemi sem sjálfstætt starfandi einstaklingar í aðildarríki EB eða EFTA-ríki; og
ríkisborgarar aðildarríkja EB og EFTA-ríkja sem eru með staðfestu í aðildarríki EB eða EFTA-ríki og félög eða fyrirtæki, sbr. hér að framan, að því tilskildu að þegar eingöngu aðsetrið sem mælt er fyrir um í stofnsamþykktum er á Evrópska efnahagssvæðinu sé ljóst að starfsemi þeirra tengist raunverulega og að staðaldri atvinnulífi aðildarríkis EB eða EFTA-ríkis. Slík tengsl mega ekki grundvallast á ríkisfangi, hvorki meðlima fyrirtækisins eða félagsins né einstaklinganna sem fara með stjórn þess eða gegna stöðum yfirmanna, né heldur fjármagnseiganda, sem vilja koma á fót umboðum, útibúum eða dótturfyrirtækjum í aðildarríki EB eða EFTA-ríki.“
3. gr.
Texti og fyrirsagnir eftirfarandi liða í VII. viðauka við samninginn falli niður:
– 20. liður (tilskipun ráðsins 64/222/EBE),
– 21. liður (tilskipun ráðsins 64/223/EBE),
– 22. liður (tilskipun ráðsins 64/224/EBE),
– 23. liður (tilskipun ráðsins 68/363/EBE),
– 24. liður (tilskipun ráðsins 68/364/EBE),
– 25. liður (tilskipun ráðsins 70/522/EBE),
– 26. liður (tilskipun ráðsins 70/523/EBE),
– 29. liður (tilskipun ráðsins 75/369/EBE),
– 31. liður (tilskipun ráðsins 64/427/EBE),
– 32. liður (tilskipun ráðsins 64/429/EBE),
– 33. liður (tilskipun ráðsins 64/428/EBE),
– 34. liður (tilskipun ráðsins 66/162/EBE),
– 35. liður (tilskipun ráðsins 68/365/EBE),
– 36. liður (tilskipun ráðsins 68/366/EBE),
– 37. liður (tilskipun ráðsins 69/82/EBE),
– 38. liður (tilskipun ráðsins 82/470/EBE),
– 39. liður (tilskipun ráðsins 63/607/EBE),
– 40. liður (tilskipun ráðsins 65/264/EBE),
– 41. liður (tilskipun ráðsins 68/369/EBE),
– 42. liður (tilskipun ráðsins 70/451/EBE),
– 43. liður (tilskipun ráðsins 67/43/EBE),
– 44. liður (tilskipun ráðsins 68/367/EBE),
– 45. liður (tilskipun ráðsins 68/368/EBE),
– 46. liður (tilskipun ráðsins 75/368/EBE),
– 47. liður (tilskipun ráðsins 82/489/EBE),
– 48. liður (tilskipun ráðsins 63/261/EBE),
– 49. liður (tilskipun ráðsins 63/262/EBE),
– 50. liður (tilskipun ráðsins 65/1/EBE),
– 51. liður (tilskipun ráðsins 67/530/EBE),
– 52. liður (tilskipun ráðsins 67/531/EBE),
– 53. liður (tilskipun ráðsins 67/532/EBE),
– 54. liður (tilskipun ráðsins 67/654/EBE),
– 55. liður (tilskipun ráðsins 68/192/EBE),
– 56. liður (tilskipun ráðsins 68/415/EBE),
– 57. liður (tilskipun ráðsins 71/18/EBE),
– 72. liður (tilmæli framkvæmdastjórnarinnar 65/77/EBE),
– 73. liður (tilmæli framkvæmdastjórnarinnar 65/76/EBE),
– 74. liður (tilmæli framkvæmdastjórnarinnar 69/174/EBE),
4. gr.
Texti tilskipunar Evrópuþingsins og ráðsins 1999/42/EB á íslensku og norsku, sem verður birtur í EES-viðbæti við Stjórnartíðindi Evrópubandalaganna, telst fullgiltur.
5. gr.
Ákvörðun þessi öðlast gildi þann 28. október 2000, að því tilskildu að allar tilkynningar samkvæmt 1. mgr. 103. gr. samningsins hafi verið sendar sameiginlegu EES-nefndinni( *** ).
6. gr.
Ákvörðun þessi skal birt í EES-deild og EES-viðbæti við Stjórnartíðindi Evrópubandalaganna.
Gjört í Brussel 27. október 2000.
Fyrir hönd sameiginlegu EES-nefndarinnar
Formaður
G. S. Gunnarsson
Ritarar
sameiginlegu EES-nefndarinnar
P. K. Mannes E. Gerner
Fylgiskjal II.
TILSKIPUN EVRÓPUÞINGSINS OG RÁÐSINS 1999/42/EB
frá 7. júní 1999
um tilhögun viðurkenningar á menntun og hæfi með tilliti til atvinnustarfsemi sem fellur undir tilskipanir um afnám hafta og bráðabirgðaráðstafanir og um viðbót við almennu kerfin til viðurkenningar á menntun og hæfi
EVRÓPUÞINGIÐ OG RÁÐ EVRÓPUSAMBANDSINS HAFA,
með hliðsjón af stofnsáttmála Evrópubandalagsins, einkum 40. gr. og 1. mgr. 47. gr., fyrstu og þriðju setningu 2. mgr. 47. gr. og 55. gr.,
með hliðsjón af tillögu framkvæmdastjórnarinnar ( 4 ),
með hliðsjón af áliti efnahags- og félagsmálanefndarinnar ( 5 ),
í samræmi við málsmeðferðina sem mælt er fyrir um í 251. gr. sáttmálans ( 6 ) og með hliðsjón af sameiginlega textanum sem samþykktur var 22. apríl 1999,
og að teknu tilliti til eftirfarandi:
1) Samkvæmt sáttmálanum er lagt bann við hvers konar mismunun á grundvelli þjóðernis vegna staðfestu og þjónustustarfsemi frá og með lokum aðlögunartímabilsins. Af þeim sökum er tilteknum ákvæðum þeirra tilskipana sem gilda á þessu sviði ofaukið við beitingu reglunnar um innlenda meðferð þar sem sú regla er bundin í sáttmálanum og hefur bein áhrif.
2) Þrátt fyrir þetta ber að viðhalda þeim ákvæðum tilskipananna sem hafa það að markmiði að auðvelda að staðfesturéttar og frelsis til að veita þjónustu sé neytt, einkum í þeim tilvikum þar sem ákvæðin mæla fyrir um á gagnlegan hátt hvernig framkvæma skuli skuldbindingar samkvæmt sáttmálanum.
3) Í því skyni að auðvelda nýtingu staðfesturéttar og frelsis til að veita þjónustu í allmörgum atvinnugreinum hafa tilskipanir sem taka upp bráðabirgðaráðstafanir verið samþykktar á meðan beðið er gagnkvæmrar viðurkenningar á menntun og hæfi. Í þessum tilskipunum er viðurkennt að til þess að geta starfað við atvinnugreinarnar sem um getur í þeim aðildarríkjum sem hafa sett um þær reglur er það fullnægjandi skilyrði að hafa starfað við viðkomandi atvinnugrein í því aðildarríki þaðan sem hlutaðeigandi kemur, hæfilega lengi og nógu nýlega.
4) Helstu ákvæði téðra tilskipana skal endurnýja í samræmi við niðurstöður leiðtogaráðsins í Edinborg frá 11. og 12. desember 1992 um dreifræði, einföldun löggjafar bandalagsins og einkum og sér í lagi endurskoðun framkvæmdastjórnarinnar á tiltölulega gömlum tilskipunum um starfsmenntun og hæfi. Tilskipanirnar sem um ræðir falla því úr gildi.
5) Tilskipun ráðsins 89/48/EBE frá 21. desember 1988 um almennt kerfi til viðurkenningar á prófskírteinum sem veitt eru að lokinni sérfræðimenntun og starfsþjálfun á æðra skólastigi sem staðið hefur að minnsta kosti í þrjú ár ( 7 ) og tilskipun ráðsins 92/51/EBE frá 18. júní 1992 um annað almennt kerfi til viðurkenningar á starfsmenntun og starfsþjálfun til viðbótar tilskipun 89/48/EBE ( 8 ) gilda ekki um tiltekna atvinnustarfsemi sem fellur undir tilskipanirnar sem gilda um þetta viðfangsefni (fyrsti hluti viðauka A við þessa tilskipun). Af þeim sökum skal taka upp viðurkenningarkerfi um menntun og hæfi fyrir þá atvinnustarfsemi sem ekki fellur undir tilskipanir 89/48/EBE og 92/51/EBE. Sú atvinnustarfsemi sem skráð er í öðrum hluta viðauka A við þessa tilskipun fellur að mestu leyti innan gildissviðs tilskipunar 92/51/EBE að því er viðurkenningu prófskírteina varðar.
6) Ráðinu hefur verið send tillaga um breytingu á tilskipunum 89/48/EBE og 92/51/EBE að því er varðar vottorð sem sýnir fjárhagsstöðu og vottorð um vátryggingu gegn fjárhagslegri áhættu sem aðildarríki getur krafið rétthafa um. Ráðið áformar að fjalla um þessa tillögu síðar.
7) Ráðinu hefur verið send tillaga sem ætlað er að auðvelda frjálsa flutninga sérhæfðra hjúkrunarfræðinga sem ekki hafa skírteini um þá menntun og hæfi sem talin eru upp í 3. gr. tilskipunar 77/452/EBE ( 9 ). Ráðið áformar að fjalla um þessa tillögu síðar.
8) Skýrslur um framkvæmd þessarar tilskipunar skulu samdar reglulega.
9) Þessi tilskipun hefur ekki áhrif á beitingu 4. mgr. 39. gr. og 45. gr. sáttmálans.
SAMÞYKKT TILSKIPUN ÞESSA:
I. HLUTI
Gildissvið
1. gr.
2. Þessi tilskipun skal gilda um þær atvinnugreinar, sem taldar eru upp í viðauka A, sem ríkisborgarar í aðildarríkjunum vilja stunda í gistiríki annaðhvort sem sjálfstæðir atvinnurekendur eða sem launamenn.
2. gr.
II. HLUTI
Viðurkenning á vitnisburði um formlega menntun og hæfi sem veittur hefur verið af öðru aðildarríki
3. gr.
Þrátt fyrir þessa reglu getur aðildarríkið krafist þess að viðkomandi fái aðlögunartíma eða gangist undir hæfnispróf ef hann hyggst stunda sjálfstæða atvinnustarfsemi eða starfa sem stjórnandi fyrirtækis sem fellur undir fyrsta hluta viðauka A og slík starfsemi krefst þekkingar á sértækum innlendum reglum sem í gildi eru, að því tilskildu að þegar lögbær yfirvöld gistiríkis veita eigin ríkisborgurum aðgang að slíkri atvinnustarfsemi sé krafist þekkingar á og beitingu þessara reglna.
Aðildarríkin skulu leitast við að taka tillit til þess hvorn kostinn rétthafinn kýs fremur.
2. Fjallað skal um umsóknir um viðurkenningu í skilningi 1. mgr. eins fljótt og auðið er og lögbært yfirvald gistiríkisins skal komast að rökstuddri niðurstöðu eigi síðar en fjórum mánuðum frá afhendingu umsóknar og ítarlegra fylgiskjala. Málskotsréttur vegna ákvarðana eða skorts á þeim skal vera til staðar samkvæmt innlendum lögum.
III. HLUTI
Viðurkenning á starfsmenntun og hæfi á grundvelli
starfsreynslu sem aflað hefur verið í öðru aðildarríki
4. gr.
1. ef um er að ræða atvinnugreinar í skrá I:
a) í sex ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis; eða
b) í þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða stjórnandi fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti þriggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið viðurkennt prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
c) í þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi ef rétthafinn getur sýnt fram á að hann hafi unnið sem launamaður í viðkomandi atvinnugrein í að minnsta kosti fimm ár; eða
d) í fimm ár samfellt í stjórnunarstöðu, þar af að minnsta kosti í þrjú ár við sérfræðistörf þar sem viðkomandi bar ábyrgð á einni eða fleiri deildum fyrirtækisins, að því tilskildu að rétthafinn geti sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti þriggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur.
Í þeim tilvikum sem getið er í a- og c- lið skulu, á þeim degi sem sótt er um samkvæmt 8. gr., ekki hafa liðið meira en tíu ár frá því að unnið var í viðkomandi atvinnugrein;
2. ef um er að ræða atvinnugreinar í skrá II:
a) í sex ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis; eða
b) — í þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða forstöðumaður fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti þriggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
— í fjögur ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða stjórnandi fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti tveggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
c) þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem forstöðumaður fyrirtækis ef rétthafinn getur sýnt fram á að hann hafi unnið sem launamaður í viðkomandi atvinnugrein í að minnsta kosti fimm ár; eða
d) — í fimm ár samfellt sem launþegi ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti þriggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
— í sex ár samfellt sem launþegi ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti tveggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur.
Í þeim tilvikum sem getið er í a- og c- lið skulu, á þeim degi sem sótt er um samkvæmt 8. gr., ekki hafa liðið meira en tíu ár frá því að unnið var við viðkomandi atvinnugrein;
3. ef um er að ræða atvinnugreinar í skrá III:
a) í sex ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis; eða
b) í þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða stjórnandi fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti þriggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
c) í þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi unnið sem launamaður í viðkomandi atvinnugrein í að minnsta kosti fimm ár.
Í þeim tilvikum sem getið er í a- og c- lið skulu, á þeim degi sem sótt er um samkvæmt 8. gr., ekki hafa liðið meira en tíu ár frá því að unnið var í viðkomandi atvinnugrein;
4. ef um er að ræða atvinnugreinar í skrá IV:
a) í fimm ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis; eða
b) í tvö ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða stjórnandi fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti þriggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
c) í þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða stjórnandi fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti tveggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
d) í tvö ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi unnið sem launamaður í viðkomandi atvinnugrein í að minnsta kosti þrjú ár; eða
e) í þrjú ár samfellt sem launþegi ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið að minnsta kosti tveggja ára þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur;
5. ef um er að ræða atvinnugreinar í skrá V(a) og (b):
a) í þrjú ár sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis að því tilskildu að á þeim degi sem sótt er um samkvæmt 8. gr., hafi ekki liðið meira en tvö ár frá því að unnið var í viðkomandi atvinnugrein;
b) Í þrjú ár sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis að því tilskildu að á þeim degi sem sótt er um samkvæmt 8. gr., hafi ekki liðið meira en tvö ár frá því að unnið var í viðkomandi atvinnugrein nema aðildarríki leyfi eigin ríkisborgurum að taka lengra hlé frá starfi í viðkomandi atvinnugrein; eða
6. ef um er að ræða atvinnugreinar í skrá VI:
a) í þrjú ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis; eða
b) í tvö ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða stjórnandi fyrirtækis ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur; eða
c) í tvö ár samfellt sem sjálfstæður atvinnurekandi eða sem stjórnandi fyrirtækis ef rétthafinn getur sýnt fram á að hann hafi unnið sem launamaður í viðkomandi atvinnugrein í að minnsta kosti þrjú ár; eða
d) í þrjú ár samfellt sem launamaður ef rétthafi getur sýnt fram á að hann hafi áður fengið þjálfun í viðkomandi atvinnugrein og að henni lokinni fengið hana staðfesta með innlendu viðurkenndu prófskírteini eða staðfestingu frá þar til bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun um að þjálfunin uppfylli skilyrðin sem hún setur.
Í þeim tilvikum sem getið er í a- og c- lið skulu, á þeim degi sem sótt er um samkvæmt 8. gr., ekki hafa liðið meira en tíu ár frá því að unnið var við viðkomandi atvinnugrein.
5. gr.
6. gr.
7. gr.
a) sem stjórnandi fyrirtækis eða útibús fyrirtækis; eða
b) sem aðstoðarmaður eiganda eða stjórnanda fyrirtækis þegar stöðunni fylgir ábyrgð sem er jafngild ábyrgð eigandans eða stjórnandans sem hann er staðgengill fyrir, eða
c) í stjórnunarstöðu sem felur í sér skyldustörf af viðskipta- eða sérfræðilegum toga og ábyrgð á einni eða fleiri deildum fyrirtækisins.
8. gr.
IV. HLUTI
Viðurkenning á annars konar starfsmenntun og hæfi sem
aflað hefur verið í öðru aðildarríki
9. gr.
2. Ef gistiríki setur fram tilteknar kröfur til eigin ríkisborgara, sem sækjast eftir að hefja einhverja þá starfsemi sem um getur í 2. mgr. 1. gr., um óflekkað mannorð og að þeir leggi fram sönnun þess að þeir séu ekki og hafi ekki áður verið lýstir gjaldþrota og hafi ekki áður sætt faglegum eða stjórnsýslulegum refsiaðgerðum (t.d. verið sviptir rétti til að gegna tilteknum embættum, leyfi til að gegna ákveðnu starfi eða vera félagi í tilteknum fagfélögum) og ekki fæst sönnun þess með skjalinu sem um getur í 1. mgr. þessarar greinar, skal það, þegar um ríkisborgara annarra aðildarríkja er að ræða, samþykkja sem nægilega sönnun vottorð gefið út af lögbæru yfirvaldi á sviði laga eða stjórnsýslu í heimaríkinu eða því aðildarríki sem rétthafinn kemur frá, sem staðfestir að þessum kröfum sé fullnægt. Í slíku vottorði skal fjallað um þá þætti sem gistiríkið telur skipta máli.
3. Ef heimaríkið eða aðildarríkið sem rétthafinn kemur frá gefur ekki út skjölin sem um getur í 1. og 2. mgr. getur eiðsvarin yfirlýsing komið í stað þeirra eða, í þeim aðildarríkjum þar sem engin ákvæði eru um slíka eiðsvarna yfirlýsingu, með drengskaparheiti sem viðkomandi gefur í viðurvist lögbærs yfirvalds eða þar sem það á við, lögbókanda í því aðildarríki. Viðkomandi yfirvald eða lögbókandi skal gefa út skírteini þar sem vottaður er áreiðanleiki eiðsvörnu yfirlýsingarinnar eða drengskaparheitisins. Yfirlýsingu um að viðkomandi hafi ekki áður verið lýstur gjaldþrota má einnig gefa hjá til þess bærri sérfræði- eða atvinnugreinastofnun í því aðildarríki.
4. Ef gistiríki krefst vottorðs sem sýnir fjárhagsstöðu skal það telja vottorð sem gefin eru út af bönkum í heimaríki eða aðildarríkinu sem rétthafinn kemur frá jafngild þeim sem gefin eru út á yfirráðasvæði þess.
5. Ef gistiríki gerir þá kröfu til eigin ríkisborgara sem sækjast eftir að hefja einhverja þá starfsemi sem um getur í 2. mgr. 1. gr., að þeir leggi fram sönnun þess að þeir séu tryggðir fyrir þeirri fjárhagslegu áhættu sem fylgir ábyrgð á atvinnustarfseminni skal gistiríkið samþykkja vottorð gefin út af vátryggingafélögum annarra aðildarríkja sem jafngild þeim sem gefin eru út á yfirráðasvæði þess. Slík vottorð skulu gefa yfirlýsingu um að vátryggjandinn hafi farið að þeim lögum og reglugerðum sem í gildi eru í gistiríkinu að því er varðar skilmála og umfang vátryggingarinnar.
6. skjölin sem um getur í 1., 2., 3. og 5 mgr.skulu þegar þeim er framvísað ekki vera meira en þriggja mánaða gömul.
V. HLUTI
Ákvæði um málsmeðferð
10. gr.
2. Aðildarríkin geta tilnefnt aðila sem hefur umsjón með samræmingu á starfsemi þeirra yfirvalda og stofnana sem um getur í 1. mgr. í samræmingarhópinn sem komið var á laggirnar samkvæmt 2. mgr. 9. gr. tilskipunar 89/48/EBE. Starf samræmingarhópsins skal einnig vera eftirfarandi:
— að auðvelda framkvæmd þessarar tilskipunar,
— að safna saman öllum upplýsingum sem gagnlegar eru vegna beitingar tilskipunarinnar í aðildarríkjunum og einkum að safna og bera saman upplýsingar um mismunandi starfsmenntun og hæfi á þeim sviðum atvinnulífsins sem falla undir gildissvið þessarar tilskipunar.
VI. HLUTI
Lokaákvæði
11. gr.
2. Litið skal á tilvísanir í niðurfelldar tilskipanir sem tilvísanir í þessa tilskipun.
12. gr.
Auk almennrar umfjöllunar um málið skal skýrslan einnig veita tölfræðilegt yfirlit yfir ákvarðanir sem teknar hafa verið og lýsa þeim vanda sem upp kann að koma við beitingu tilskipunarinnar.
13. gr.
Að öllum nauðsynlegum skýrslutökum loknum, einkum af aðilum sem annast samræmingu, skal framkvæmdastjórnin leggja fram niðurstöður sínar um hugsanlegar breytingar á núgildandi fyrirkomulagi. Ef nauðsyn krefur skal framkvæmdastjórnin einnig leggja fram tillögur sínar um endurbætur á gildandi fyrirkomulagi er stuðli að því að auka frelsi til flutninga og efla staðfesturétt og rétt til að veita þjónustu.
14. gr.
2. Þegar aðildarríkin samþykkja þessar ráðstafanir skal vera í þeim tilvísun í þessa tilskipun eða þeim fylgja slík tilvísun þegar þær eru birtar opinberlega. Aðildarríkin skulu setja nánari reglur um slíka tilvísun.
3. Aðildarríkin skulu senda framkvæmdastjórninni helstu ákvæði úr landslögum sem þau samþykkja um málefni sem tilskipun þessi nær til.
15. gr.
16. gr.
Gjört í Lúxemborg 7. júní 1999.
Fyrir hönd Evrópuþingsins, | Fyrir hönd ráðsins, |
J. M. GIL-ROBLES | E. BULMAHN |
forseti. | forseti. |
VIÐAUKI A
FYRSTI HLUTI
Atvinnugreinar tengdar flokkun á starfsreynslu
Skrá I
Yfirflokkar sem falla undir tilskipun 64/427/EBE, eins og henni var breytt með tilskipun 69/77/EBE, og tilskipunum 68/366/EBE, 75/368/EBE og 75/369/EBE
1
Tilskipun 64/427/EBE
(Tilskipun um afnám hafta: 64/429/EBE)
NICE-flokkunarkerfið (samsvarar ISIC- yfirflokkum 23-40)
232 Framleiðsla og vinnsla textílefna í vélum fyrir ull
233 Framleiðsla og vinnsla textílefna í vélum fyrir bómull
234 Framleiðsla og vinnsla textílefna í vélum fyrir silki
235 Framleiðsla og vinnsla textílefna í vélum fyrir hör og hamp
236 Annar textílefnaiðnaður (júta, harðtrefjar o.s.frv.) kaðlar
237 Framleiðsla prjónavöru og heklaðrar vöru
238 Frágangur textílefna
239 Annar spunaefnaiðnaður
yfirflokkur 24 Framleiðsla skófatnaðar, fatnaðar og sængurfatnaðar
241 Vélframleiðsla á skófatnaði (nema úr gúmmíi og tré)
242 Handunninn skófatnaður og viðgerðir á honum
243 Framleiðsla fatnaðar (nema felda)
244 Framleiðsla á dýnum og sængurfatnaði
245 Skinna og -feldaiðnaður
yfirflokkur 25 Framleiðsla úr viði og korki (nema húsgagnaframleiðsla)
251 Sögun og iðnvinnsla viðar
252 Framleiðsla hálfunnins viðarvarnings
253 Raðframleiðsla byggingaíhluta úr viði, að meðtalinni gólfklæðningu
254 Framleiðsla tréíláta
255 Framleiðsla annars viðarvarnings (nema húsgagna)
259 Framleiðsla úr hálmi, korki, tágum, tágafléttum og spanskreyr; burstagerð
yfirflokkur 26 260 Framleiðsla húsgagna úr viði
yfirflokkur 27 Framleiðsla pappírs og pappírsvöru
271 Framleiðsla pappírsdeigs, pappírs og pappa
272 Vinnsla pappírs og pappa, og framleiðsla vara úr pappírsdeigi
yfirflokkur 28 280 Prentun, útgáfa og skyldur iðnaður
yfirflokkur 29 Leðuriðnaður
291 Sútunarstöðvar og verksmiður sem fullvinna leður
292 Leðurvöruframleiðsla úr yfirflokki 30 Gúmmí og plastvöruframleiðsla, tilbúnir þræðir og sterkjuvörur
301 Gúmmí- og asbestvinnsla
302 Vinnsla plastefna
303 Framleiðsla tilbúinna þráða
úr yfirflokki 31 Efnaiðnaður
311 Framleiðsla undirstöðuefna til efnaiðnaðar og frekari vinnsla slíkra efna
312 Sérhæfð framleiðsla á efnavörum einkum til notkunar í iðnaði og landbúnaði (þar með talin framleiðsla á feiti og olíu úr jurta- og dýraríkinu fyrir iðnað sem heyrir undir ISIC- flokk 312)
313 Sérhæfð framleiðsla efnavöru einkum til heimilis og skrifstofunota (að undanskilinni framleiðslu lyfja og lyfjavara ( úr ISIC-flokki 319))
yfirflokkur 32 320 Jarðolíuiðnaður
yfirflokkur 33 Framleiðsla vöru úr jarðefnum sem ekki eru málmar
331 Framleiðsla byggingarvara úr leir
332 Framleiðsla á gleri og glervörum
333 Framleiðsla á leirkerum og vörum úr eldföstu efni
334 Framleiðsla á sementi, kalki og gifsefni
335 Framleiðsla byggingarefna úr steypu, sementi og gifsefni
339 Vinna við steinhögg og framleiðsla á öðrum vörum úr jarðefnum sem ekki eru málmar
yfirflokkur 34 Framleiðsla og frumvinnsla járns og stáls
341 Járn og stáliðnaður (samkvæmt skilgreiningu í stofnsáttmála Kola og Stálbandalags Evrópu (KSE), þar með talin koxvinnsla sem er rekin í tengslum við stáliðnaðarfyrirtæki)
342 Framleiðsla á stálrörum
343 Vírdráttur, kalddráttur, kaldvölsun flatjárns og flatstáls, kaldmótun
344 Framleiðsla og frumvinnsla málma sem ekki innihalda járn
345 Málmsteypur sem vinna bæði með járn og málma sem ekki innihalda járn
yfirflokkur 35 Framleiðsla málmvara (að undanskildum vélbúnaði og samgöngutækjum)
351 Málmsmíði, kaldvölsun og kaldmótun
352 Annað vinnslustig og yfirborðsmeðferð
353 Málmhlutir
354 Ketilsmíði, framleiðsla kera til iðnaðar
355 Framleiðsla áhalda og tækja og fullunninna hluta úr málmi (nema raffanga)
359 Hliðargreinar véltæknistarfsemi
yfirflokkur 36 Framleiðsla véla sem ekki eru rafknúnar
361 Framleiðsla landbúnaðarvéla og dráttarvéla
362 Framleiðsla skrifstofuvéla
363 Framleiðsla véla til málmvinnslu og annarra vélaverkfæra og festinga og tenginga á þau og önnur vélknúin verkfæri
364 Framleiðsla textílvéla og fylgihluta þeirra, framleiðsla saumavéla
365 Framleiðsla véla og búnaðar fyrir matvæla- og drykkjarvöruiðnað og fyrir efnaiðnað og skyldan iðnað
366 Framleiðsla tækja og búnaðar fyrir námur, járn- og stálverksmiðjur og fyrir byggingariðnað. framleiðsla lyftitækja og færibanda
367 Framleiðsla sendibúnaðar
368 Framleiðsla vélbúnaðar til annars tiltekins iðnaðar
369 Framleiðsla annarra órafknúinna véla og búnaðar
yfirflokkur 37 Raftækniiðnaður
371 Framleiðsla rafmagnsvíra og kapla
372 Framleiðsla hreyfla, rafala, spennubreyta, rofa og annars búnaðar til raforkuframleiðslu
373 Framleiðsla raffanga til atvinnunota
374 Framleiðsla fjarskiptabúnaðar, mæla, annarra mælitækja og rafmagnslækningatækja
375 Framleiðsla rafeindabúnaðar, útvarps- og sjónvarpsviðtækja, hljómflutningstækja
376 Framleiðsla raftækja til heimilisnota
377 Framleiðsla lampa og ljósabúnaðar
378 Framleiðsla rafhlaðna og rafgeyma
379 Viðgerðir, samsetning og sérhæfð uppsetning raffanga
úr yfirflokki 38 Framleiðsla samgöngutækja
383 Framleiðsla vélknúinna ökutækja og hluta þeirra
384 Viðgerðir á vélknúnum ökutækjum, bifhjólum og reiðhjólum
385 Framleiðsla bifhjóla, reiðhjóla og hluta þeirra
389 Framleiðsla samgöngutækja sem eru ekki flokkuð annars staðar
yfirflokkur 39 Ýmiss konar framleiðsluiðnaður
391 Framleiðsla nákvæmra mælitækja, mæli- og stjórntækja
392 Framleiðsla á lækninga- og skurðlækningatækjum og hjálpartækjum (að undanskildum sjúkraskófatnaði)
393 Framleiðsla ljósmynda- og sjóntækja
394 Framleiðsla og viðgerðir á úrum og klukkum
395 Skartgripagerð- og góðmálmasmíði
396 Framleiðsla og viðgerðir hljóðfæra
397 Framleiðsla leikja, leikfanga, íþróttatækja og íþróttavarnings
399 Annar framleiðsluiðnaður
yfirflokkur 40 Byggingar
400 Byggingar (ósérhæfðar); niðurrif
401 Húsbyggingar (húsnæði eða annað)
402 Mannvirkjagerð; vega- og brúargerð, lagning járnbrauta o.fl.
403 Lagnir
404 Skreytingar og frágangur
2
Tilskipun 68/366/EBE
(Tilskipun um afnám hafta 68/365/EBE)
NICE-flokkunarkerfið
20 B Matvælaframleiðsluiðnaður (að undanskildum drykkjarvöruiðnaði)
201 Slátrun, vinnsla og geymsla kjöts
202 Mjólkur- og mjólkurvöruiðnaður
203 Niðurlagning og geymsla ávaxta og grænmetis
204 Niðurlagning og geymsla fisks og annarra sjávarafurða
205 Framleiðsla kornmylluafurða
206 Framleiðsla á bökuðum vörum, að meðtöldum kruðum og kexi
207 Sykuriðnaður
208 Framleiðsla á kakói, súkkulaði og sælgæti
209 Framleiðsla á ýmsum matvælum
yfirflokkur 21 Drykkjarvöruiðnaður
211 Framleiðsla etanóls með gerjun, framleiðsla gers og vínanda
212 Víngerð
213 Öl- og bjórgerð
214 Framleiðsla gosdrykkja og annarra kolsýrðra drykkja
úr 30 Framleiðsla á gúmmívörum, plastefnum, gerviþráðum og sterkjuafurðum
304 Framleiðsla á sterkjuafurðum
3
Tilskipun 75/368/EBE (stafsemi sem talin er upp í 1. mgr. 5. gr.)
ISIC- flokkunarkerfið
043 Fiskveiðar í ám og vötnum
úr 38 Framleiðsla samgöngutækja
381 Skipasmíðar og viðgerðir
382 Framleiðsla járnbrautartækja
386 Framleiðsla loftfara (að meðtöldum geimtækjum)
úr 71 Starfsemi tengd flutningum og starfsemi önnur en flutningar, sem fellur undir eftirfarandi flokka:
úr 711 Þjónusta við svefn- og veitingavagna; viðhald járnbrautatækja í viðhaldsskýlum; hreinsun vagna
úr 712 Viðhald tækja fyrir farþegaflutninga innanbæjar, í úthverfum og milli bæja og borga
úr 713 Viðhald tækja fyrir annan farþegaflutning á landi (svo sem bifreiða, langferðabíla og leigubifreiða)
úr 714 Rekstur og viðhald mannvirkja tengdum samgöngum á landi (t.d. vega, jarðgangna, tollbrúa, birgðageymsla, bílastæða, strætisvagna- og sporvagnastöðva)
úr 716 Starfsemi tengd samgöngum á skipgengum vatnaleiðum (t.d. rekstur og viðhald vatnaleiða, hafna og annarra mannvirkja tengdum samgöngum á skipgengum vatnaleiðum; dráttar- og lóðsþjónusta í höfnum, lagning bauja, ferming og afferming skipa og önnur skyld starfsemi svo sem björgun skipa, dráttur og rekstur húsbáta)
73 Boðmiðlun: póstþjónusta og fjarskipti
úr 85 Þjónustugreinar
854 Þvottahús og þvottaþjónusta, þurrhreinsun og litun
úr 856 Ljósmyndastofur: ljósmyndun og auglýsingaljósmyndun að frátöldum blaðaljósmyndurum
úr 859 Þjónustugreinar sem ekki eru skilgreindar annars staðar (einungis viðhald og þrif á húseignum eða vistarverum)
4
Tilskipun 75/369/EBE 6. gr.: þegar starfsemin telst til iðnaðar eða handverks)
ISIC-flokkunarkerfið
a) kaup og sala á vörum
— af kaupmönnum á faraldsfæti, götusölum eða farandsölum (úr ISIC-flokki 612)
— á yfirbyggðum mörkuðum þó ekki föstum starfsstöðvum og á útimörkuðum
b) starfsemi sem fellur undir þegar samþykktar bráðabirgðaráðstafanir þar sem er sérstaklega undanskilið eða ekki minnst á starfrækslu slíkrar farandstarfsemi.
Skrá II
Tilskipun 82/470/EBE (3. mgr. 6. gr.)
Starfsemin nær einkum og sér í lagi til:
— skipulagningar og sölu, beint eða gegn þóknun, á einum þætti eða fleirum (flutningi, fæði, gistingu, skoðunarferðum o.s.frv.) vegna ferðar eða dvalar, óháð því um hvers konar ferð er að ræða (undirliður a í B-lið 2. gr.).
Skrá III
Tilskipun 82/489/EBE
Skrá IV
Tilskipun 82/470/EBE (1. mgr. 6. gr.)
Starfsemin nær einkum og sér í lagi til:
— þeirra sem starfa sem milliliðir verktaka á mismunandi sviðum flutninga og þeirra sem afgreiða eða senda vörur og standa fyrir svipaðri starfsemi:
aa) með því að ganga frá samningum við verktaka á sviði flutninga fyrir hönd umbjóðenda
bb) með því að velja flutningsaðferð, fyrirtæki og þá leið sem er hagstæðust fyrir umbjóðandann
cc) með því að sjá um framkvæmdaatriði er varða flutninginn (t.d. pökkun vegna flutningsins). með því að sjá um ýmsa aðra þætti er tengjast flutningnum (tryggir t.d. ísbirgðir fyrir kælivagna);
dd) með því að ganga frá formsatriðum er tengjast flutningnum, gera til dæmis uppkast að fylgibréfi; dreifa vörusendingum;
ee) með því að samhæfa hin ýmsu stig flutningsins, með því að tryggja flutning, endursendingar, umfermingu og aðrar aðgerðir á endastöð;
ff) með því að sjá bæði um farm- og flutningstæki og flutningsleið fyrir þá aðila sem afgreiða eða taka á móti vörum;
— mat á flutningskostnaði og yfirferð á sundurliðuðum reikningum
— ráðstafanir sem gera verður til bráðabirgða eða frambúðar í nafni og fyrir hönd skipseiganda eða fyrirtækis sem sér um flutning á sjó (við hafnaryfirvöld, skipaverslanir o.s.frv.)
(Starfsemin sem talin er upp í a-, b- og d- undirliðum A-liðar 2. gr.).
Skrá V
Tilskipanir (64/222/EBE) and (70/523/EBE)
a
Sjá a-lið 5. mgr. 4. gr. þessarar tilskipunar
Tilskipun 64/222/EBE
(Tilskipun um afnám hafta 64/224/EBE)
2. atvinnustarfsemi milliliðar, sem án þess að hafa um það varanleg fyrirmæli, kemur á sambandi einstaklinga sem óska eftir beinum samningum sín á milli, kemur viðskiptum þeirra í kring eða aðstoðar við að leiða slík viðskipti til lykta.
3. atvinnustarfsemi milliliðar sem kemur inn í viðskipti í eigin nafni en fyrir annarra hönd
4. atvinnustarfsemi milliliðar sem fæst við heildsöluverslun á uppboðum fyrir annarra hönd
5. atvinnustarfsemi milliliða sem afla pantana með því að ganga í hús
6. þjónustustarfsemi sem tengist atvinnustarfsemi milliliðar sem starfar hjá einu eða fleiri verslunar-, iðnaðar- eða litlum handverksfyrirtækjum.
b
Sjá b-lið 5. mgr. 4. gr. þessarar tilskipunar
Tilskipun 70/523/EBE
Skrá VI
Tilskipanir 68/364/EBE, 68/368/EBE, 75/368/EBE, 75/369/EBE, 82/470/EBE
1
Tilskipun 68/364/EBE
(Tilskipun um afnám hafta 68/363/EBE)
Starfsemi sem er undanskilin:
012 Leiga á tækjum til landbúnaðar
640 Leiga á fasteignum
713 Leiga á bifreiðum, vögnum og hestum
718 Leiga á lestar- og flutningsvögnum
839 Leiga á tækjabúnaði til verslunarfyrirtækja
841 Miðabókanir og myndaleiga fyrir kvikmyndahús
842 Miðabókanir og leiga á búnaði fyrir leikhús
843 Báta- og hjólaleiga, leiga á sjálfsalaleiktækjum og -spilavélum
853 Leiga á herbergjum með húsgögnum
854 Leiga á hreinu líni
859 Fataleiga
2
Tilskipun 68/368/EBE
(Tilskipun um afnám hafta 68/367/EBE)
ISIC-flokkunarkerfið
1. Veitingahús, kaffihús, ölstofur og aðrir veitingastaðir (ISIC-flokkur 852)
2. Hótel, gistiheimili, tjaldstæði og aðrir gististaðir (ISIC-flokkur 853)
3
Tilskipun 75/368/EBE (7. gr.)
ISIC-flokkunarkerfið
úr 62 Bankar og aðrar fjármálastofnanir
úr 620 Einkaleyfisstofur og löggildingarstofur
úr 71 Flutningar
úr 713 Farþegaflutningar á vegum, að frátöldum flutningi með bifreiðum
úr 719 Flutningur fljótandi kolvatnsefnis og annarra fljótandi efna eftir leiðslum
úr 82 Félagsleg þjónusta
827 Bókasöfn, söfn, lysti- og dýragarðar
úr 84 Leikja- og skemmtiþjónusta
843 Leikja- og skemmtiþjónusta ótalin annars staðar:
— starfsemi tengd íþróttum (íþróttasvæði, skipulagning íþróttamannvirkja o.s.frv.) þó ekki starfsemi íþróttaleiðbeinenda
— leikir (hesthús og tamningasvæði fyrir veðhlaupahesta, leikjasvæði, veðhlaupabrautir, o.s.frv.)
— önnur afþreyingarstarfsemi (fjölleikahús, skemmtigarðar og aðrar skemmtanir)
úr 85 Þjónustugreinar
úr 851 Heimilishjálp
úr 855 Snyrtistofur og handsnyrtiþjónusta, að frátalinni þjónustu fótsnyrta og skólum snyrtifræðinga og hárgreiðslufólks
úr 859 Þjónustugreinar sem ekki eru skilgreindar annars staðar nema íþrótta- og sjúkranuddarar og fjallaleiðsögumenn, sem skiptast í eftirfarandi flokka
— sótthreinsun og meindýraeyðing
— fataleiga og geymsluaðstaða
— hjúskaparmiðlun og önnur skyld þjónusta
— stjörnuspeki, spádómar og þess háttar
— skolp og sorphirða og önnur skyld starfsemi
— útfararþjónusta og viðhald kirkjugarða
— boðberar og túlkandi leiðsögumenn
4
Tilskipun 75/369/EBE (5. gr.)
a) kaup og sala á vöru
— sem stunduð er af kaupmönnum á faraldsfæti, götusölum eða farandsölum (úr ISIC-flokki 612)
— á yfirbyggðum mörkuðum nema þegar um fastar starfsstöðvar er að ræða og á útimörkuðum
b) starfsemi sem gildandi bráðabirgðaráðstafanir ná yfir þegar ljóst er að starfsemi sem flokkast undir farandviðskipti er undanskilin.
5
Tilskipun 82/470/EBE (2. mgr. 6. gr.)
Starfsemin nær einkum og sér í lagi til:
— leigu á járnbrautarvögnum til farþega- eða vöruflutninga;
— starfs milliliða í sölu, kaupum eða leigu skipa;
— skipulagningar, samningagerðar og frágangs samninga vegna flutninga þeirra sem flytjast á brott;
— móttöku fyrir hönd þess, sem leggur vöruna inn, á öllum hlutum og vörum sem lagðar eru inn í vöruskemmur, pakkhús, húsgagnalager, í kæligeymslur, vörugeymslur (síló) o.s.frv., hvort sem tollskoða þarf vöruna eða ekki;
— útvegunar á kvittun fyrir móttöku til handa þeim aðila sem leggur vöruna inn;
— útvegunar hólfa, fóðurs og sölusvæða vegna skammtímavistunar búpenings sem bíður sölu eða flutnings til eða frá markaði;
— skoðunar eða mats á tæknibúnaði vélknúinna ökutækja;
— mælingar, vigtunar og mats á vörum.
ANNAR HLUTI
Starfsemi, önnur en sú sem fellur undir I. hluta
1
Tilskipanir 63/261/EBE, 63/262/EBE, 65/1/EBE, 67/530/EBE, 67/531/EBE, 67/532/EBE, 68/192/EBE, 68/415/EBE og 71/18/EBE
ISIC- flokkunarkerfið
Einkum:
a) jarðyrkja, að meðtalinni akuryrkju og vínyrkju; ræktun ávaxta, hnetna, fræja, grænmetis, blóma, bæði úti við og undir gleri;
b) búfjárrækt, alifuglarækt, kanínurækt, loðdýrarækt eða önnur kvikfjárrækt, býflugnarækt; framleiðsla á kjöti, mjólk, ull, húðum, skinnum og loðfeldum, eggjum, hunangi;
c) þjónusta í landbúnaði, húsdýrahaldi og garðyrkju gegn greiðslu eða samkvæmt samningi.
2
Tilskipun 63/607/EBE
(Kvikmyndir)
3
Tilskipun 64/223/EBE
ISIC-flokkunarkerfið
4
Tilskipun 64/428/EBE
NICE-flokkunarkerfið
yfirflokkur 11 Námuvinnsla og framleiðsla fasts eldsneytis
111 Námuvinnsla og framleiðsla kola
112 Námuvinnsla og framleiðsla brúnkola
yfirflokkur 12 Nám málmjarðefnis
121 Námuvinnsla járngrýtis
122 Námuvinnsla járnlausra málmjarðefna og skyld starfsemi
yfirflokkur úr 13 úr 130Vinnsla jarðolíu og jarðgass (nema leit og borun)
yfirflokkur 14 140 Vinnsla byggingarefna og eldtrausts leirs
yfirflokkur 19 190 Vinnsla annarra steinefna og mós
5
Tilskipun 65/264/EBE
(kvikmyndaiðnaður)
6
Tilskipun 66/162/EBE
ISIC-flokkunarkerfið
7
Tilskipun 67/43/EBE
ISIC-flokkunarkerfið
flokkur 839 Viðskiptaþjónusta sem ekki er flokkuð annars staðar (að undanskilinni blaðamennsku, störfum tollvarða, ráðgjöf á sviði viðskipta, fjármála, verslunar, tölfræði og atvinnu- og ráðningarmála, innheimta)
8
Tilskipun 67/654/EBE
ISIC-flokkunarkerfið
021 Skógrækt
022 Skógarhögg
9
Tilskipanir 68/369/EBE and 70/451/EBE
ISIC-flokkunarkerfið
10
Tilskipun 69/82/EBE
ISIC-flokkunarkerfið
úr 130 Rannsóknir (leit og borun) á jarðolíu og jarðgasi
11
Tilskipun 70/522/EBE
ISIC-flokkunarkerfið
VIÐAUKI B
NIÐURFELLDAR TILSKIPANIR
FYRSTI HLUTI: TILSKIPANIR UM AFNÁM HAFTA
63/262/EBE: Tilskipun ráðsins frá 2. apríl 1963 sem setur ítarleg ákvæði um hvernig koma skuli á staðfesturétti á bújörðum sem verið hafa í eyði eða órækt lengur en tvö ár
63/607/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1963 um framkvæmd á ákvæðum hinnar almennu áætlunar um afnám hafta á rétti til að veita þjónustu að því er varðar kvikmyndaiðnaðinn
64/223/EBE: Tilskipun ráðsins frá 25. febrúar 1964 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti til að veita þjónustu vegna starfsemi á sviði heildsölu
64/224/EBE: Tilskipun ráðsins frá 25. febrúar 1964 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti til að veita þjónustu vegna starfsemi milliliða á sviði verslunar, iðnaðar og handverks
64/428/EBE: Tilskipun ráðsins frá 7. júlí 1964 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu á sviði námuvinnslu og grjótnáms (ISIC yfirflokkar 11 - 19)
64/429/EBE: Tilskipun ráðsins frá 7. júlí 1964 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu á sviði framleiðslu- og vinnsluiðnaðar er heyrir undir ISIC yfirflokka 23 - 40 (Iðnaður og handverk)
65/1/EBE: Tilskipun ráðsins frá 14. desember 1964 sem setur ítarleg ákvæði um hvernig koma skuli á rétti til að veita þjónustu í landbúnaði og garðyrkju
65/264/EBE: Önnur tilskipun ráðsins frá 13. maí 1965 um framkvæmd á ákvæðum hinnar almennu áætlunar um afnám hafta á staðfesturétti og rétti til að veita þjónustu á sviði kvikmyndaiðnaðar
66/162/EBE: Tilskipun ráðsins frá 28. febrúar 1966 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu að því er varðar rafmagn, gas, vatn og skolp og sorphirðu (ISIC deild 5)
67/43/EBE: Tilskipun ráðsins frá 12. janúar 1967 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti til að veita þjónustu að því er varðar starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga innan: 1. „fasteignaviðskipta“ (nema 6401) (ISIC úr flokki 640) 2. „viðskiptaþjónustu sem ekki er flokkuð annars staðar“ (ISIC- flokkur 839)
67/530/EBE: Tilskipun ráðsins frá 25. júlí 1967 um rétt bænda sem eru ríkisborgarar annars aðildarríkis en þeir hafa staðfestu í til þess að flytjast af einni jörð á aðra
67/531/EBE: Tilskipun ráðsins frá 25. júlí 1967 um beitingu laga aðildarríkja að því er varðar leigu á jörðum til bænda sem eru ríkisborgarar annarra aðildarríkja
67/532/EBE: Tilskipun ráðsins frá 25. júlí 1967 um rétt bænda til aðildar að samvinnufélögum þegar þeir eru ríkisborgarar annars aðildarríkis en þeir hafa staðfestu í
67/654/EBE: Tilskipun ráðsins frá 24. október 1967 sem setur ítarleg ákvæði um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti til að veita þjónustu að því er varðar starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga í skógrækt og skógarhöggi
68/192/EBE: Tilskipun ráðsins frá 5. apríl 1968 um rétt bænda sem eru ríkisborgarar annars aðildarríkis en þeir hafa staðfestu í til ýmiss konar lána
68/363/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1968 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu á sviði smásöluverslunar (ISIC úr flokki 612)
68/365/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1968 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu á sviði matvæla- og drykkjarvöruframleiðslu (ISIC yfirflokkar 20 og 21)
68/367/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1968 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu vegna starfsemi innan þjónustugeirans (ISIC úr yfirflokki 85);. 1. Veitingahús, kaffihús, ölstofur og aðrir veitingastaðir (ISIC-flokkur 852); 2. Hótel, gistiheimili, tjaldstæði og aðrir gististaðir (ISIC-flokkur 853)
68/369/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1968 um hvernig koma skuli á staðfesturétti sjálfstætt starfandi einstaklinga að því er varðar starfsemi á sviði kvikmyndadreifingar
68/415/EBE: Tilskipun ráðsins frá 20. desember 1968 um rétt bænda sem eru ríkisborgarar annars aðildarríkis en þeir hafa staðfestu í til ýmiss konar aðstoðar
69/82/EBE: Tilskipun ráðsins frá 13. mars 1969 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu að því er varðar rannsóknir (leit og borun) á jarðolíu og jarðgasi (úr ISIC yfirflokki 13)
70/451/EBE: Tilskipun ráðsins frá 29. september 1970 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti til að veita þjónustu að því er varðar starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga á sviði kvikmyndaframleiðslu
70/522/EBE: Tilskipun ráðsins frá 30. nóvember 1970 um hvernig koma skuli á staðfesturétti og rétti sjálfstætt starfandi einstaklinga til að veita þjónustu á sviði heildsölu og umboðsverslunar með kol (ISIC úr flokki 6112)
71/18/EBE: Tilskipun ráðsins frá 16. desember 1970 sem setur ítarleg ákvæði um hvernig koma skuli á staðfesturétti sjálfstætt starfandi einstaklinga sem veita þjónustu í landbúnaði og garðyrkju
ANNAR HLUTI: TILSKIPANIR ÞAR SEM KVEÐIÐ ER Á UM BRÁÐABIRGÐARÁÐSTAFANIR
64/427/EBE: Tilskipun ráðsins frá 7. júlí 1964 sem hefur að geyma ítarleg ákvæði um bráðabirgðaráðstafanir vegna starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga á sviði framleiðslu- og vinnsluiðnaðar sem fellur undir ISIC yfirflokka 23 - 40 (Iðnaður og handverk), eins og henni var breytt með tilskipun ráðsins 69/77/EBE frá 4. mars 1969
68/364/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1968 sem hefur að geyma ítarleg ákvæði um bráðabirgðaráðstafanir vegna starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga á sviði smásöluverslunar (ISIC úr flokki 612)
68/366/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1968 sem hefur að geyma ítarleg ákvæði um bráðabirgðaráðstafanir vegna starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga á sviði matvæla- og drykkjarvöruframleiðslu (ISIC yfirflokkar 20 og 21)
68/368/EBE: Tilskipun ráðsins frá 15. október 1968 sem hefur að geyma ítarleg ákvæði um bráðabirgðaráðstafanir vegna starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga í þjónustugeiranum (úr ISIC yfirflokki 85); 1. Veitingahús, kaffihús, ölstofur og aðrir veitingastaðir (ISIC-flokkur 852) 2. Hótel, gistiheimili, tjaldstæði og aðrir gististaðir (ISIC-flokkur 853)
70/523/EBE: Tilskipun ráðsins frá 30. nóvember 1970 sem hefur að geyma ítarleg ákvæði um bráðabirgðaráðstafanir vegna starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga á sviði heildsölu og umboðsverslunar með kol (ISIC úr flokki 6112)
75/368/EBE: Tilskipun ráðsins frá 16. júní 1975 um ráðstafanir til að auðvelda að staðfesturéttar og réttar til að veita þjónustu sé neytt að því er varðar ýmsa starfsemi (úr ISIC deildum 1 til 85) og einkum bráðabirgðaráðstafanir með tilliti til þessarar starfsemi
75/369/EBE: Tilskipun ráðsins frá 16. júní 1975 um ráðstafanir til að auðvelda að staðfesturéttar og réttar til að veita þjónustu sé neytt á sviði farandsölu og einkum bráðabirgðaráðstafanir er varða starfsemi af þessu tagi
82/470/EBE: Tilskipun ráðsins frá 29. júní 1982 um ráðstafanir til að auðvelda að staðfesturéttar og réttar til að veita þjónustu sé neytt hvað varðar starfsemi sjálfstætt starfandi einstaklinga í ákveðnum greinum sem tengjast flutningum og ferðaskrifstofum (ISIC-flokkur 718) og geymslu og vöruskemmum (ISIC-flokkur 720)
82/489/EBE: Tilskipun ráðsins frá 19. júlí 1982 um ráðstafanir til að auðvelda að staðfesturéttar og réttar til að veita þjónustu sé neytt í háriðn
- Neðanmálsgrein: 1
- (1) Hefur enn ekki verið birt.
- Neðanmálsgrein: 2
- (2) Stjtíð. EB L 210, 31.7.1999, bls. 77.
- Neðanmálsgrein: 3
- (***) Stjórnskipuleg skilyrði tilgreind.
- Neðanmálsgrein: 4
- (4) Stjtíð. EB C 115, 19.4.1996, bls. 16 og Stjtíð. EB C 264, 30.8.1997, bls. 5.
- Neðanmálsgrein: 5
- (5) Stjtíð. EB C 295, 7.10.1996, bls. 43.
- Neðanmálsgrein: 6
- (6) Álit Evrópuþingsins frá 20. febrúar 1997 (Stjtíð. EB C 85, 17.3.1997, bls. 114), sameiginleg afstaða ráðsins frá 29. júní 1998 (Stjtíð. EB C 262, 19.8.1998, bls. 12), ákvörðun Evrópuþingsins frá 8. október 1998 (Stjtíð. EB C 328, 26.10.1998, bls. 156). ákvörðun Evrópuþingsins frá 7. maí 1999 og ákvörðun ráðsins frá 11. maí 1999.
- Neðanmálsgrein: 7
- (7) Stjtíð. EB L 19, 24.1.1989, bls. 16.
- Neðanmálsgrein: 8
- (8) Stjtíð. EB L 209, 24.7.1992, bls. 25. Tilskipuninni var síðast breytt með tilskipun framkvæmdastjórnarinnar 97/38/EB (Stjtíð. EB L 184, 12.7.1997, bls. 31).
- Neðanmálsgrein: 9
- (9) Tilskipun ráðsins 77/452/EBE frá 27. júní 1977 um gagnkvæma viðurkenningu á prófskírteinum, vottorðum og öðrum vitnisburði um formlega menntun og hæfi hjúkrunarfræðinga í almennri hjúkrun, að meðtöldum ráðstöfunum er auðvelda að staðfesturéttar og réttar til að veita þjónustu sé neytt (Stjtíð. EB L 176, 15.7.1977, bls. 1). Tilskipuninni var síðast breytt með tilskipun 90/658/EB (Stjtíð. EB L 353, 17.12.1990, bls. 73).
- Neðanmálsgrein: 10
- (10) Stjtíð. EB 2, 15.1.1962, bls. 32/62.
- Neðanmálsgrein: 11
- (11) Stjtíð. EB 2, 15.1.1962, bls. 36/62.