Ágúst Einarsson (andsvar):
Herra forseti. Mér finnst hv. þingmenn Vinstri grænna sjá rautt í hvert skipti sem orðið hlutafélag kemur hér fram. Það er Akureyrarbær sem biður um þetta og það er ekki þörf á þessu nema af því að það er einkaréttur Akureyrar varðandi þetta mál. Fyrir liggur að kjör starfsmanna eru tryggð í þessu, þar á meðal lífeyrisréttindi. Þeir geta valið að vera áfram í lífeyrissjóðum sem fyrir eru. Rekstrarformið, þ.e. hlutafélagsformið er jákvætt í atvinnuumhverfi. Síðan er allt annað mál hvort Akureyrarbær kýs að selja þessi hlutabréf. Það kemur ekkert fram í þessu frv. um það. Það er hins vegar mjög góð leið þegar menn eru í samkeppnisumhverfi.
Við í Samfylkingunni lítum svo á að rekstrarform atvinnulífsins sé hlutafélagsformið. Önnur form eins og sjálfeignarform, bæjarfélög, byggðasamlög eða önnur slík gefast verr. Það er hins vegar allt annað mál hver á hlutabréfin og með hvaða hætti menn vilja varða því.
Arðsemissjónarmið eru neytendum hagkvæm í lágu verði. Þó að ég leggi nú ekki í vana minn að bregðast til varnar eða skjóta skildi fyrir Framsfl. þá finnst mér, herra forseti, það að líkja Framsfl. við stefnu Jósefs Stalíns vera vægast sagt mjög ósmekklegt á hinu háa Alþingi.