Ferill 874. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: PDF - Word Perfect.
145. löggjafarþing 2015–2016.
Þingskjal 1798 — 874. mál.
Frumvarp til laga
um breytingu á ýmsum lögum vegna stofnunar millidómstigs.
(Eftir 2. umræðu, 12. október.)
I. KAFLI
Breyting á lögum um samvinnufélög, nr. 22/1991, með síðari breytingum.
1. gr.
II. KAFLI
Breyting á lögum um einkahlutafélög, nr. 138/1994, með síðari breytingum.
2. gr.
III. KAFLI
Breyting á lögum um hlutafélög, nr. 2/1995, með síðari breytingum.
3. gr.
IV. KAFLI
Breyting á lögum um sölu fasteigna og skipa, nr. 70/2015, með síðari breytingum.
4. gr.
5. gr.
V. KAFLI
Breyting á lögum um kjarasamninga opinberra starfsmanna, nr. 94/1986, með síðari breytingum.
6. gr.
VI. KAFLI
Breyting á lögum um aukatekjur ríkissjóðs, nr. 88/1991, með síðari breytingum.
7. gr.
a. Á eftir 1. mgr. kemur ný málsgrein, 2. mgr., svohljóðandi:
Við meðferð einkamáls fyrir Landsrétti skal greiða eftirfarandi gjöld í ríkissjóð:
1. Fyrir kæru 50.000 kr.
2. Fyrir áfrýjunarleyfi 50.000 kr.
3. Fyrir útgáfu áfrýjunarstefnu:
a. Af áfrýjunarfjárhæð allt að 3.000.000 kr. 25.000 kr.
b. Af áfrýjunarfjárhæð frá 3.000.000 kr. að 30.000.000 kr. og vegna mála þar sem krafist er viðurkenningar á réttindum og/eða skyldu 50.000 kr.
c. Af áfrýjunarfjárhæð frá 30.000.000 kr. að 90.000.000 kr. 130.000 kr.
d. Af áfrýjunarfjárhæð frá 90.000.000 kr. að 150.000.000 kr. 200.000 kr.
e. Af áfrýjunarfjárhæð frá 150.000.00 kr. og fjárhæðum umfram það 300.000 kr.
4. Fyrir þingfestingu 25.000 kr.
5. Útivistargjald 50.000 kr.
b. Á eftir orðunum „Fyrir kæru“ í 1. tölul. 2. mgr. kemur: eða kæruleyfi.
c. Í stað orðanna „1. og 2. mgr.“ í 4. mgr. kemur: 1.–3. mgr.
d. Í stað orðanna „1.–3. mgr.“ í 5. mgr. kemur: 1.–4. mgr.
8. gr.
9. gr.
a. Á eftir orðinu „héraðsdómi“ í 1. mgr. kemur: Landsrétti.
b. Á eftir orðunum „kæru til“ í 1. mgr. kemur: Landsréttar og.
c. Í stað orðanna „í stað gjalds skv. 1. tölul.“ í 1. mgr. kemur: fyrir Landsrétti og 3. tölul. 3. mgr. 1. gr. fyrir Hæstarétti, í stað gjalds skv. 1. tölul. 2. og 3. mgr. 1. gr.
d. Í stað orðanna „5. mgr.“ í 5. mgr. kemur: 6. mgr.
10. gr.
11. gr.
VII. KAFLI
Breyting á lögum um réttindi og skyldur starfsmanna ríkisins, nr. 70/1996, með síðari breytingum.
12. gr.
13. gr.
14. gr.
VIII. KAFLI
Breyting á lögum um vátryggingarsamninga, nr. 30/2004, með síðari breytingum.
15. gr.
IX. KAFLI
Breyting á lögum um kjararáð, nr. 47/2006, með síðari breytingum.
16. gr.
X. KAFLI
Breyting á lögum um opinber fjármál, nr. 123/2015.
17. gr.
b. Í stað orðanna „dómstólaráðs eða Hæstaréttar Íslands“ í 2. málsl. 3. mgr. 21. gr. laganna kemur: dómstólasýslunnar.
XI. KAFLI
Breyting á lögum um ríkislögmann, nr. 51/1985, með síðari breytingum.
18. gr.
XII. KAFLI
Breyting á lögum um rannsóknarnefndir, nr. 68/2011, með síðari breytingum.
19. gr.
20. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í lokamálslið 5. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við 5. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Um kæru á úrskurði Landsréttar gilda ákvæði XXXII. kafla laga um meðferð sakamála.
XIII. KAFLI
Breyting á upplýsingalögum, nr. 140/2012, með síðari breytingum.
21. gr.
XIV. KAFLI
Breyting á þinglýsingalögum, nr. 39/1978, með síðari breytingum.
22. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 5. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við bætist ný málsgrein, svohljóðandi:
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar. Þá er unnt að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurði Landsréttar í kærumálum samkvæmt þessum kafla sem fela í sér lokaákvörðun um ágreiningsefnið.
23. gr.
24. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 2. málsl. 1. mgr. kemur: Landsréttar og fer um þá kæru samkvæmt lögum um meðferð einkamála.
b. Við 1. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
XV. KAFLI
Breyting á lögum um horfna menn, nr. 44/1981, með síðari breytingum.
25. gr.
26. gr.
Úrskurði dómara skv. 10. og 12. gr. verður skotið til Landsréttar samkvæmt reglum laga um meðferð einkamála um kæru. Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar. Dómi skv. 12. gr. verður áfrýjað til æðri dóms samkvæmt reglum laga um meðferð einkamála um áfrýjun. Sóknaraðili, réttargæslumaður og erfingjar hins horfna geta skotið úrskurði eða dómi til Landsréttar, svo og aðrir þeir sem hagsmuna hafa að gæta af úrslitum máls, og enn fremur ráðuneytið.
XVI. KAFLI
Breyting á lögum um framsal sakamanna og aðra aðstoð í sakamálum, nr. 13/1984, með síðari breytingum.
27. gr.
XVII. KAFLI
Breyting á siglingalögum, nr. 34/1985, með síðari breytingum.
28. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 6. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við 6. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
XVIII. KAFLI
Breyting á umferðarlögum, nr. 50/1987, með síðari breytingum.
29. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við 1. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Um kæru á úrskurði Landsréttar gilda ákvæði XXXII. kafla laga um meðferð sakamála.
XIX. KAFLI
Breyting á lögum um samningsbundna gerðardóma, nr. 53/1989, með síðari breytingum.
30. gr.
31. gr.
32. gr.
Lög um meðferð einkamála gilda um málsóknina og málskot til æðri dóms að öðru leyti en kveðið er á um í lögum þessum.
XX. KAFLI
Breyting á lögum um aðför, nr. 90/1989, með síðari breytingum.
33. gr.
34. gr.
Úrskurðir héraðsdómara samkvæmt þessum kafla sæta kæru til Landsréttar. Þó verða ekki kærðir úrskurðir sem eru kveðnir upp eða ákvarðanir sem eru teknar undir rekstri máls og mundu ekki sæta kæru ef um væri að ræða einkamál sem væri rekið eftir almennum reglum. Þá verða ekki heldur kærðir úrskurðir héraðsdómara sem fela í sér lokaákvörðun hans um ágreiningsefni, nema fullnægt sé almennum skilyrðum til áfrýjunar dómi í einkamáli. Um kærufresti, kæruna sjálfa og meðferð hennar í héraði og fyrir Landsrétti gilda sömu reglur og um kæru í almennu einkamáli.
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar. Þá er unnt að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurði Landsréttar í kærumálum samkvæmt þessum kafla sem fela í sér lokaákvörðun um ágreiningsefnið.
35. gr.
Úrskurðir héraðsdómara samkvæmt þessum kafla sæta kæru til Landsréttar. Þó verða ekki kærðir úrskurðir sem eru kveðnir upp eða ákvarðanir sem eru teknar undir rekstri máls og mundu ekki sæta kæru ef um væri að ræða einkamál sem væri rekið eftir almennum reglum. Þá verða ekki heldur kærðir úrskurðir héraðsdómara sem fela í sér lokaákvörðun hans um ágreiningsefni, nema fullnægt sé almennum skilyrðum til áfrýjunar dómi í einkamáli. Um kærufresti, kæruna sjálfa og meðferð hennar í héraði og fyrir Landsrétti gilda sömu reglur og um kæru í almennu einkamáli.
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar. Þá er unnt að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurði Landsréttar í kærumálum samkvæmt þessum kafla sem fela í sér lokaákvörðun um ágreiningsefnið.
36. gr.
Úrskurðir héraðsdómara samkvæmt þessum kafla sæta kæru til Landsréttar. Þó verða ekki kærðir úrskurðir sem eru kveðnir upp eða ákvarðanir sem eru teknar undir rekstri máls og mundu ekki sæta kæru ef um væri að ræða einkamál sem væri rekið eftir almennum reglum. Þá verða ekki heldur kærðir úrskurðir héraðsdómara sem fela í sér lokaákvörðun hans um ágreiningsefni, nema fullnægt sé almennum skilyrðum til áfrýjunar dómi í einkamáli. Um kærufresti, kæruna sjálfa og meðferð hennar í héraði og fyrir Landsrétti gilda sömu reglur og um kæru í almennu einkamáli.
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar. Þá er unnt að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurði Landsréttar í kærumálum samkvæmt þessum kafla sem fela í sér lokaákvörðun um ágreiningsefnið.
XXI. KAFLI
Breyting á lögum um skipti á dánarbúum o.fl., nr. 20/1991, með síðari breytingum.
37. gr.
38. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Á eftir 1. mgr. kemur ný málsgrein, svohljóðandi:
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar. Þá er unnt að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurði Landsréttar í kærumálum samkvæmt þessum kafla sem fela í sér lokaákvörðun um ágreiningsefnið.
c. Á eftir orðunum „og fyrir“ í 2. mgr. kemur: Landsrétti og.
XXII. KAFLI
Breyting á lögum um gjaldþrotaskipti o.fl., nr. 21/1991, með síðari breytingum.
39. gr.
40. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Á eftir 1. mgr. kemur ný málsgrein, svohljóðandi:
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar. Þá er unnt að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurði Landsréttar í kærumálum samkvæmt þessum kafla sem fela í sér lokaákvörðun um ágreiningsefnið.
c. Á eftir orðunum „og fyrir“ í 2. mgr. kemur: Landsrétti og.
XXIII. KAFLI
Breyting á lögum um nauðungarsölu, nr. 90/1991, með síðari breytingum.
41. gr.
42. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Á eftir 1. mgr. kemur ný málsgrein, svohljóðandi:
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar. Þá er unnt að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurði Landsréttar í kærumálum samkvæmt þessum kafla sem fela í sér lokaákvörðun um ágreiningsefnið.
c. Á eftir orðunum „og fyrir“ í 2. mgr. kemur: Landsrétti og.
43. gr.
XXIV. KAFLI
Breyting á hjúskaparlögum, nr. 31/1993, með síðari breytingum.
44. gr.
XXV. KAFLI
Breyting á lögum um öflun álits EFTA-dómstólsins um skýringu samnings um Evrópska efnahagssvæðið, nr. 21/1994, með síðari breytingum.
45. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. málsl. 3. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við 3. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
46. gr.
47. gr.
Landsréttur og Hæstiréttur geta jafnan kveðið upp úrskurði, eins og lýst er í 1. og 2. mgr. 1. gr., í máli sem fyrir þeim er rekið.
XXVI. KAFLI
Breyting á lögum um viðurkenningu og fullnustu erlendra ákvarðana um forsjá barna, afhendingu brottnuminna barna o.fl., nr. 160/1995, með síðari breytingum.
48. gr.
XXVII. KAFLI
Breyting á lögræðislögum, nr. 71/1997, með síðari breytingum.
49. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ kemur: Landsréttar.
b. Við bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
50. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við 1. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
c. Á eftir orðinu „fyrir“ í 3. mgr. kemur: Landsrétti og.
d. Á eftir orðinu „dómi“ í 1. málsl. 4. mgr. kemur: Landsréttar og; og á eftir orðunum „breytt í“ í 2. málsl. sömu málsgreinar kemur: Landsrétti eða.
51. gr.
XXVIII. KAFLI
Breyting á lögum um dómstóla, nr. 15/1998, með síðari breytingum.
52. gr.
53. gr.
XXIX. KAFLI
Breyting á lögum um lögmenn, nr. 77/1998, með síðari breytingum.
54. gr.
55. gr.
56. gr.
a. Í stað orðanna „réttindi til að vera héraðsdómslögmaður“ í 1. mgr. kemur: málflutningsréttindi fyrir héraðsdómstólum.
b. Í stað orðsins „lögmannsréttinda“ í 2. mgr. kemur: málflutningsréttinda fyrir héraðsdómstólum.
57. gr.
a. Í stað orðanna „leyfi til að vera héraðsdómslögmaður“ í 1. mgr. kemur: málflutningsréttindi fyrir héraðsdómstólum.
b. Í stað orðanna „handa héraðsdómslögmanni“ í 2. mgr. kemur: vegna málflutningsréttinda fyrir héraðsdómstólum.
c. Í stað orðsins „Héraðsdómslögmaður“ í 3. mgr. kemur: Handhafi málflutningsréttinda fyrir héraðsdómstólum.
58. gr.
a. Í stað orðanna „Réttindi til að vera hæstaréttarlögmaður“ í 1. mgr. kemur: Málflutningsréttindi fyrir Landsrétti.
b. Í stað orðanna „réttindi til að vera héraðsdómslögmaður“ í 1. tölul. 1. mgr. kemur: málflutningsréttindi fyrir héraðsdómstólum.
c. Í stað „1.–3.“ í 2. tölul. 1. mgr. kemur: 1.–4.
d. Í stað „30“ og „10“ í 3. tölul. 1. mgr. kemur: 25; og: 15.
e. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ tvisvar í 3. tölul. 1. mgr., 2. mgr. og 3. mgr. kemur: Landsréttar.
f. Í stað orðsins „Hæstarétti“ í 4. tölul. 1. mgr., 2. mgr. og 3. mgr. kemur: Landsrétti.
g. Orðin „fyrir fimm eða sjö dómurum“ í 4. tölul. 1. mgr. falla brott.
59. gr.
a. Í stað orðanna „leyfi til að vera hæstaréttarlögmaður“ í 1. mgr. kemur: málflutningsréttindi fyrir Landsrétti.
b. Í stað orðanna „handa hæstaréttarlögmanni“ í 2. mgr. kemur: vegna málflutningsréttinda fyrir Landsrétti.
c. 3. mgr. orðast svo:
Handhafi málflutningsréttinda fyrir Landsrétti má gæta hagsmuna aðila í málum fyrir öllum héraðsdómstólum, Landsrétti og sérdómstólum.
60. gr.
a. (10. gr. a.)
Málflutningsréttindi fyrir Hæstarétti má veita þeim sem um þau sækir og fullnægir þessum skilyrðum:
1. hefur haft málflutningsréttindi fyrir Landsrétti í þrjú ár,
2. fullnægir þeim kröfum sem er getið í 1.–4. tölul. 1. mgr. 6. gr.,
3. hefur flutt ekki færri en 15 mál munnlega fyrir Landsrétti, þar af a.m.k. 10 einkamál.
Að fenginni umsögn Hæstaréttar getur sýslumaður vikið frá skilyrðum 1. og 3. tölul. 1. mgr. ef umsækjandi hefur gegnt dómaraembætti í a.m.k. tíu ár. Með sama hætti getur sýslumaður vikið frá 1. og 3. tölul. 1. mgr. ef umsækjandi hefur um jafnlangan tíma gegnt embætti eða starfi sem fylgir lögum samkvæmt heimild til að flytja sakamál fyrir Hæstarétti.
Ráðherra er heimilt að setja í reglugerð fyrirmæli um undanþágu frá skilyrðum 1. og 3. tölul. 1. mgr. handa þeim sem hafa öðlast hliðstæð réttindi í öðru ríki og fullnægja að öðru leyti þeim kröfum sem eru gerðar í 1.–4. tölul. 1. mgr. 6. gr., sbr. 2. og 3. mgr. sömu greinar.
b. (10. gr. b.)
Umsókn um málflutningsréttindi fyrir Hæstarétti skal beint til sýslumanns. Skulu fylgja henni eftir þörfum gögn til staðfestingar því að umsækjandi fullnægi skilyrðum 10. gr. a til að öðlast réttindin.
Sýslumaður gefur út leyfisbréf vegna málflutningsréttinda fyrir Hæstarétti.
Handhafi málflutningsréttinda fyrir Hæstarétti má gæta hagsmuna aðila í málum fyrir öllum dómstólum landsins.
61. gr.
Þeim einum er heimilt að nota starfsheitið lögmaður sem hefur virk réttindi samkvæmt lögum þessum og uppfyllir ákvæði 12. gr. Lögmönnum sem hafa virk réttindi er einungis heimilt að tilgreina málflutningsréttindi sín í samræmi við það dómstig sem þeir hafa aflað sér málflutningsréttinda fyrir, sbr. ákvæði 6.–10. gr. og 10. gr. a og 10. gr. b. Brot gegn þessu ákvæði varðar sektum.
62. gr.
Þeir sem hafa aflað sér málflutningsréttinda fyrir Hæstarétti 1. janúar 2018 halda þeim réttindum.
Hafi lögmaður 1. janúar 2018 lokið þremur prófmálum fyrir Hæstarétti má veita honum málflutningsréttindi fyrir Landsrétti, sbr. 9. gr. Hann telst svo uppfylla skilyrði 1. og 3. tölul. 1. mgr. 10. gr. a þegar hann hefur flutt fjögur mál munnlega fyrir Landsrétti, þar af a.m.k. þrjú einkamál.
Hafi lögmaður 1. janúar 2018 lokið tveimur prófmálum fyrir Hæstarétti má veita honum málflutningsréttindi fyrir Landsrétti þótt hann flytji þar einungis eitt prófmál, sbr. 4. tölul. 1. mgr. 9. gr. Hann telst svo uppfylla skilyrði 1. og 3. tölul. 1. mgr. 10. gr. a þegar hann hefur flutt átta mál munnlega fyrir Landsrétti, þar af a.m.k. fimm einkamál.
Hafi lögmaður 1. janúar 2018 lokið einu prófmáli fyrir Hæstarétti má veita honum málflutningsréttindi fyrir Landsrétti þótt hann flytji þar aðeins tvö prófmál, sbr. 4. tölul. 1. mgr. 9. gr. Hann telst svo uppfylla skilyrði 1. og 3. tölul. 1. mgr. 10. gr. a þegar hann hefur flutt tólf mál munnlega fyrir Landsrétti, þar af a.m.k. átta einkamál.
XXX. KAFLI
Breyting á lögum um ættleiðingar, nr. 130/1999, með síðari breytingum.
63. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 2. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við bætast tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Úrskurðir héraðsdómara samkvæmt lögum þessum sæta kæru til Landsréttar og fer um kæranleika og kæru og meðferð kærumála fyrir Landsrétti samkvæmt lögum um meðferð einkamála.
Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
64. gr.
XXXI. KAFLI
Breyting á barnalögum, nr. 76/2003, með síðari breytingum.
65. gr.
66. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í lokamálslið kemur: Landsréttar.
b. Við bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Unnt er að óska eftir leyfi Hæstaréttar til að kæra til réttarins úrskurð Landsréttar.
67. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstarétti“ í 4. og 8. mgr. kemur: Landsrétti.
b. 5. mgr. orðast svo:
Heimilt er að kæra úrskurð héraðsdómara skv. 1.–4. mgr. til Landsréttar. Um kærufresti, kæruna sjálfa og meðferð hennar í héraði og fyrir Landsrétti gilda sömu reglur og um kæru í almennu einkamáli. Kæra úrskurðar um farbann skv. 4. mgr. frestar þó ekki réttaráhrifum úrskurðar. Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
68. gr.
a. 2. málsl. 1. mgr. orðast svo: Frestur til að áfrýja héraðsdómi til Landsréttar er fjórar vikur.
b. Í stað orðsins „Hæstarétti“ í lokamálslið 1. mgr. kemur: Landsrétti.
XXXII. KAFLI
Breyting á lögum um öflun sönnunargagna vegna ætlaðra brota á hugverkaréttindum, nr. 53/2006, með síðari breytingum.
69. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. málsl. 1. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Á eftir 1. málsl. kemur nýr málsliður, svohljóðandi: Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
c. Á undan orðinu „Hæstarétti“ í 2. málsl. 1. mgr. kemur: Landsrétti og.
d. Í stað orðsins „Hæstarétti“ í 2. mgr. kemur: æðri dómi.
70. gr.
XXXIII. KAFLI
Breyting á lögum um Stjórnartíðindi og Lögbirtingablað, nr. 15/2005, með síðari breytingum.
71. gr.
XXXIV. KAFLI
Breyting á lögum um nálgunarbann og brottvísun af heimili, nr. 85/2011, með síðari breytingum.
72. gr.
XXXV. KAFLI
Breyting á lögum um fullnustu refsinga, nr. 15/2016.
73. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 2. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við 2. mgr. bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Um kæru á úrskurði Landsréttar gilda ákvæði XXXII. kafla laga um meðferð sakamála.
74. gr.
XXXVI. KAFLI
Breyting á lögum um breytingu á lögum um meðferð einkamála og lögum um meðferð sakamála (millidómstig), nr. 49/2016.
75. gr.
76. gr.
Lög þessi taka gildi 1. janúar 2018. Þau taka þó ekki til ólokinna mála sem skotið hefur verið til Hæstaréttar með áfrýjun eða kæru við gildistöku þeirra eða mála þar sem ákærði hefur lýst yfir áfrýjun í bréflegri tilkynningu sem borist hefur ríkissaksóknara við gildistöku laganna. Sama gildir um mál sem óskað hefur verið eftir leyfi Hæstaréttar til að áfrýja eða kæra fyrir gildistöku laga þessara.
Í einkamálum sem dæmd hafa verið í héraðsdómi en ekki áfrýjað til Hæstaréttar fyrir gildistöku laga þessara gildir áfrýjunarfrestur eldri laga um áfrýjun til Landsréttar.
Í málum sem dæmd hafa verið í héraði fyrir gildistöku laga þessara en munnlegar skýrslur ekki verið teknar upp í mynd skal hljóðupptaka lögð að jöfnu við myndupptöku ef málsaðilar gera ekki athugasemdir við það en munnleg skýrsla ella endurtekin fyrir Landsrétti ef Landsréttur telur þörf á.
XXXVII. KAFLI
Breyting á lögum um dómstóla, nr. 50/2016.
77. gr.
78. gr.
a. Í stað orðanna „kvörtun“ og „kvörtuninni“ í 2. málsl. 1. mgr. kemur: erindi; og: því.
b. Í stað orðanna „tvær eða fleiri kvartanir“ í 4. málsl. 1. mgr. kemur: tvö eða fleiri mál.
c. Í stað orðanna „kvörtun metin tæk“ í 1. málsl. 2. mgr. kemur: erindi metið tækt.
d. Í stað orðanna „kvartað er yfir“ og „kvörtunina“ í 2. málsl. 2. mgr. kemur: lýst er í erindi; og: erindið.
e. Í stað orðanna „kvörtun tæka“ í 3. mgr. kemur: erindi tækt.
79. gr.
80. gr.
Í þeim tilgangi að undirbúa starfsemi dómstólasýslunnar, þ.m.t. að skipa framkvæmdastjóra hennar, skal skipa í stjórn dómstólasýslunnar í fyrsta skipti frá og með 1. júlí 2017. Heimilt er að skipa framkvæmdastjóra dómstólasýslunnar frá 1. október 2017.
Þegar skipað er í fyrsta skipti í stjórn dómstólasýslunnar skv. 6. gr. skal forseti Landsréttar skipaður aðalmaður til eins árs og varaforseti Landsréttar varamaður hans til jafnlangs tíma. Annar aðalmaður ásamt varamanni skal skipaður til tveggja ára, þriðji aðalmaður ásamt varamanni til þriggja ára og þannig koll af kolli svo að fimmti aðalmaðurinn ásamt varamanni sé skipaður til fimm ára. Skal skipunartími annarra en fulltrúa Landsréttar ákveðinn af tilviljun þegar ráðið hefur verið hverjir veljast þar til starfa.
Við gildistöku laga þessara fellur niður skipun í dómstólaráð.
81. gr.
a. Í stað orðsins „júlí“ í 1. mgr. kemur: júní.
b. Í stað 3. mgr. koma tvær nýjar málsgreinar, svohljóðandi:
Þeir sem hlotið hafa skipun sem dómarar við Landsrétt skulu eigi síðar en 20. júní 2017 kjósa sér forseta til fimm ára og varaforseta til sama tíma. Ráðherra tilkynnir í fyrsta sinn um kjör forseta og varaforseta Landsréttar með auglýsingu í Lögbirtingablaði.
Forseti skal skipaður dómari við Landsrétt frá 1. júlí 2017. Forseta er frá þeim tíma heimilt að taka nauðsynlegar ákvarðanir til undirbúnings starfsemi Landsréttar, þ.m.t. ráða starfsfólk til réttarins.
XXXVIII. KAFLI
Breyting á lögum um handtöku og afhendingu manna til og frá Íslandi vegna refsiverðra verknaða á grundvelli handtökuskipunar, nr. 51/2016.
82. gr.
b. Í stað orðsins „Hæstiréttur“ í 3. mgr. 15. gr. og 3. mgr. 22. gr. laganna kemur: Landsréttur.
c. Í stað orðsins „dóm“ í 3. mgr. 15. gr. og 3. mgr. 22. gr. laganna kemur: úrskurð.
XXXIX. KAFLI
Breyting á lögum um opinber skjalasöfn, nr. 77/2014.
83. gr.
XL. KAFLI
Breyting á sóttvarnalögum, nr. 19/1997, með síðari breytingum.
84. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 3. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við bætist ný málsgrein, svohljóðandi:
Um kæru á úrskurði Landsréttar gilda ákvæði XXXII. kafla laga um meðferð sakamála.
XLI. KAFLI
Breyting á barnaverndarlögum, nr. 80/2002, með síðari breytingum.
85. gr.
86. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 1. mgr. kemur: Landsréttar; og í stað orðsins „Hæstarétti“ í sömu málsgrein kemur: Landsrétti.
b. Við bætist ný málsgrein, svohljóðandi:
Úrskurðir Landsréttar um atriði sem talin eru upp í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála sæta kæru til Hæstaréttar.
XLII. KAFLI
Breyting á lögum um jafna stöðu og jafnan rétt kvenna og karla, nr. 10/2008, með síðari breytingum.
87. gr.
XLIII. KAFLI
Breyting á lögum um réttindagæslu fyrir fatlað fólk, nr. 88/2011, með síðari breytingum.
88. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 3. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Á eftir 3. mgr. kemur ný málsgrein, svohljóðandi:
Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
89. gr.
a. Í stað orðsins „Hæstaréttar“ í 4. mgr. kemur: Landsréttar.
b. Við bætist ný málsgrein, svohljóðandi:
Aðrir úrskurðir Landsréttar en mælt er fyrir um í 1. mgr. 167. gr. laga um meðferð einkamála verða ekki kærðir til Hæstaréttar.
XLIV. KAFLI
Gildistaka.
90. gr.