132. löggjafarþing — 14. fundur,  3. nóv. 2005.

Aflaheimildir frá Vestfjörðum.

[14:02]
Hlusta

Sigurjón Þórðarson (Fl):

Frú forseti. Það dylst engum sem fer um sjávarbyggðir landsins að kvótakerfið hefur leikið byggðirnar grátt. Kerfinu var upphaflega komið á til þess að byggja upp þorskstofninn. Það markmið hefur ekki gengið eftir enda vafamál hvort þessi uppbyggingarfræði standi á traustum grunni. Staðan eftir 20 ára svokallað uppbyggingarstarf er að þorskafli nú er aðeins helmingur þess sem hann var áður en kerfið var tekið upp.

Frú forseti. Sjávarbyggðirnar hafa áratuga reynslu af ömurlegri stjórn Framsóknar- og Sjálfstæðisflokks. Af ræðu formanns Samfylkingarinnar á LÍÚ-þingi virðist sem sá flokkur sé að taka undir stefnu ríkisstjórnarinnar í fiskveiðimálum. Það er því deginum ljósara að til þess að koma á réttlátri og skynsamlegri fiskveiðistjórn þarf að efla Frjálslynda flokkinn.

Málflutningur hæstv. sjávarútvegsráðherra er algerlega óskiljanlegur þessa dagana ef hann er borinn saman við málflutning sama manns í gegnum árin. Fyrir kosningar hefur frambjóðandinn sem nú gegnir stöðu ráðherra boðað að hann mundi ekki styðja ríkisstjórn sem viðhéldi óbreyttu kvótakerfi. Samt sem áður hefur hann æ ofan í æ stutt breytingar þess til hins verra. Þessi sami maður boðaði fyrir síðustu kosningar að staðinn yrði vörður um sóknarkerfi minnstu handfærabáta landsmanna og þar áður að þorskaflahámarkskerfinu væri sérstaklega ætlað að styðja rétt hinna smærri sjávarbyggða. Hann hefur staðið að því að leggja hvort tveggja niður.

Öll framangreind loforð hefur hæstv. sjávarútvegsráðherra svikið. Og ekki nóg með það, nýi hæstv. sjávarútvegsráðherrann heldur því líka fram að mikil sátt ríki í sjávarútveginum. Allt leiðir þetta að líkum að því að hæstv. sjávarútvegsráðherra hafi ekki meint eitt eða neitt með málflutningi sínum í gegnum tíðina, hann hafi einfaldlega leikið tveim skjöldum til þess að blekkja kjósendur til fylgis við sig og Sjálfstæðisflokkinn.

Hæstv. sjávarútvegsráðherra kennir sig stundum við Vestfirði og er rétt að fara yfir hvernig verk hans, sem hann er afar sáttur við, hafa leikið Vestfirðinga. Á þessu kjörtímabili studdi hann, eins og áður segir, kvótasetningu á handfæratrillum. Þess ber að geta að hann var ekki eini Vestfirðingurinn sem studdi þetta óhæfuverk gagnvart byggðunum, hv. þm. Einar Oddur Kristjánsson og Kristinn H. Gunnarsson studdu það jafnframt með ráðum og dáð.

Í Morgunblaðinu þann 19. október sl. segir frá því að í kjölfar kvótasetningar á trillum hafi aflaheimildir streymt frá útgerðum á Vestfjörðum. 1.840 tonn hafa farið frá landshlutanum en það svarar til þess að velta vestfirskra útgerða hafi minnkað um 250 millj. kr. Það er enn ískyggilegra að bera saman landaðan þorskafla á árinu 2004 og á fyrstu níu mánuðum yfirstandandi árs.

Tölurnar bera með sér að 4.000 tonnum minna var landað af þorski á Vestfjörðum á tímabilinu janúar til september í ár en á sama tímabili í fyrra sem var vel að merkja síðasta árið sem sóknardagakerfið var við lýði. Þetta svarar til þess að verðmæti landaðs afla á Vestfjörðum hafi minnkað um hálfan milljarð kr. Þess ber að geta að fleiri landshlutar hafa farið illa út úr þróun mála. Landaður afli á Vesturlandi hefur minnkað, og umtalsvert á Akranesi.

Ég beini þess vegna eftirfarandi spurningum til hæstv. sjávarútvegsráðherra:

1. Telur ráðherra að afnám sóknardagakerfis sem Sjálfstæðis- og Framsóknarflokkur stóðu að sé orsök mikils flutnings aflaheimilda frá Vestfjörðum?

2. Hvað má ætla að mörg störf hafi þar með flust frá Vestfjörðum?

3. Samkvæmt fréttum eru stærri útgerðir nú farnar að gera út báta í krókaaflamarkskerfinu í auknum mæli. Hvaða augum lítur hæstv. sjávarútvegsráðherra þá þróun? Telur hann hana jákvæða? Ef ekki, ætlar hann að bregðast við með einhverjum hætti?

4. Er hæstv. ráðherra sjávarútvegsmála sáttur við stöðu mála í sjávarútvegi á Vestfjörðum?