séreignarsparnaður og ráðstöfun hans til greiðslu húsnæðislána og húsnæðissparnaðar.

Hæstv. forseti. Ég þakka hv. þm. Ragnheiði Ríkharðsdóttur fyrir þessar vangaveltur og það er rétt, sem hér kemur fram hjá henni, að það er reifað í áliti minni hluta efnahags- og viðskiptanefndar hver tilgangur þessa séreignarsparnaðarkerfis hafi verið á sínum tíma. Ég held að það sé rétt að það séu stórar kynslóðir sem hefja töku eftirlauna á þriðja áratug þessarar aldar þannig að með því að veikja þetta kerfi megi halda því fram með réttu að það geti komið niður á byrðum almannatryggingakerfisins til framtíðar.

Vegna þess sem hv. þingmaður sagði hér um séreignarsparnaðarkerfið vil ég vísa í umsögn Alþýðusambandsins, ég held það komi fram í henni en ég hef ekki náð að fara nægilega rækilega yfir hana. En þar segir meðal annars, með leyfi forseta:

„Samkvæmt þeim sviðsmyndum sem birtar eru í athugasemdum frumvarpsins má ætla að 47–61,4 milljarðar af greiðslum í séreignarsjóð fari til greiðslu á íbúðaskuldum …“

Nei, fyrirgefið, herra forseti, þetta er um annað efni. Ég held að ég verði að fá að koma betur að þessu atriði í síðara svari mínu við hv. þingmann.