störf þingsins.
Hæstv. forseti. Þegar hillir undir að þingi fari að ljúka og við getum farið að ganga til kosninga hefur maður velt fyrir sér hinum og þessum hlutum sem eru að gerast í samfélaginu og hvernig þetta hefur gengið fyrir sig á síðustu þremur og hálfa ári. Það er ljóst að það er mikill hagvöxtur í gangi og ýmislegt sem horfi til betri vegar í íslensku samfélagi. Við getum verið ánægð með það en það eru samt ýmsir hlutir sem mega fara betur. Í vikunni sat ég ráðstefnu eða málþing uppi í Háskóla Íslands þar sem yfirskriftin var: Viljum við samfélag án kennara? Þar komu fram ýmsar upplýsingar um að á næstu árum horfi til mikilla vandræða í íslensku menntakerfi af því að við útskrifum ekki nógu marga kennara, hvorki leikskólakennara né grunnskólakennara. Þegar maður horfir á aðra stóra stoð í samfélaginu sem er heilbrigðiskerfið hefur það líka komið fram á kjörtímabilinu að það horfir til mikilla vandræða með mönnun á heilbrigðisstofnunum Þetta er eitthvað sem við verðum að leggja fyrir okkur í þessari kosningabaráttu, held ég, og allir flokkar.
Það var kallað eftir því á þessari ráðstefnu upp í háskóla í vikunni að mynduð yrði þjóðarsátt um það hvernig við ætlum að taka á þessum málum, ef ekki á illa að fara. Það er alveg ljóst fyrir okkur sem þjóð að við verðum að hlusta á þetta kall og taka tillit til þess. Ef við náum ekki að manna þessar tvær meginstoðir í íslensku nútímasamfélagi, sem eru heilbrigðiskerfið og menntakerfið, þá erum við fyrst í alvörukrísu. Þá er fjármálakrísa ekkert í samanburði við það.
Ég vona að í kosningabaráttunni fái þessi málefni mikla umræðu og verði rædd af miklu meiri ákafa og hreinskilni en var t.d. gert í síðustu kosningabaráttu. Þetta eru lykilatriði í hverju einasta samfélagi í dag, þ.e. heilbrigðiskerfi og menntakerfi. Án þeirra erum við ekki neitt.
Tengd mál
- Yfirvofandi kennaraskortur, B1316. mál, óundirbúinn fyrirspurnatími.
