störf þingsins.
Hæstv. forseti. Sjálfbærni er hugtak sem við notum mikið og er mikilvægt viðmið þegar við tökum ákvarðanir sem óhjákvæmilega hafa afleiðingar til mislangs tíma. Í grunninn má segja að við höfum þann grundvallarskilning að ákvarðanir okkar í dag valdi ekki þannig skaða að skerði nýtingarmöguleika komandi kynslóða. Þetta á sannarlega við um nýtingu auðlinda en á einnig við um ríkisfjármálin, um þær ákvarðanir sem við höfum verið að taka undanfarnar vikur, hratt, fjárfrekar, við mikla óvissu, bæði til að bregðast við Covid-19 og til að veita viðspyrnu út úr því ástandi. Í nýlegum pappír frá OECD sem fjallar um aðgerðir stjórnvalda víðs vegar með gríðarmikilli innspýtingu fjármuna til þess að verja velferð, afkomu heimila og fyrirtækja, er ekki deilt á nauðsyn þessara aðgerða en áhersla og hvatning á að gætt sé að gagnsæi og yfirsýn, auk þess sem mikilvægt er þegar við komum okkur út úr þessu ástandi að tryggja að ríkisfjármálin fari hratt sem kostur er til baka í sjálfbæran farveg.
Við búum, virðulegur forseti, að ábyrgri fjármálastjórn undanfarinna missera, skuldléttum ríkissjóði og traustri umgjörð ríkisfjármála með stefnumótandi grunngildamiðuð lög um opinber fjármál þar sem eitt af lykilgildunum er sjálfbærni. Í samhengi ríkisfjármála felst sjálfbærni í því að opinberar skuldbindingar séu viðráðanlegar til skemmri og lengri tíma og leggi ekki ósanngjarnar byrðar á komandi kynslóðir. Það er enn fremur skrifað í lögin skilyrði um að heildarskuldir séu lægri en 30% af vergri landsframleiðslu og sá hluti sem þar er umfram skuli lækka að meðaltali á hverju þriggja ára tímabili um a.m.k. 5% á ári.
Virðulegi forseti. Við förum yfir skuldaviðmiðið, það er ljóst, líklega yfir 40% fyrir hið opinbera í heild, (Forseti hringir.) en sjálfbærnifarvegurinn verður vel fær og viðráðanlegur.
