störf þingsins.
Herra forseti. Raforka framleidd með stórum vindmyllum er með grænan plús þegar búið er að reikna út kolefnisspor frá vöggu til grafar, eins og við köllum það gjarnan, og raforkunni sem það skilar stillt upp á móti raforku sem er unnin með ósjálfbærum hætti. Könnun Landsvirkjunar á orkuframleiðslu tveggja mylla hjá Búrfelli bendir til þess að vindorka sé nothæfur viðbótarkostur á Íslandi. Það er einn myllulundur í nýtingarflokki rammaáætlunar og annar í biðflokki en utan rammaáætlunar eru margir stórir myllulundir í skoðun, t.d. í Dalasýslu á vegum erlendra aðila með íslenska samverkamenn og svo er hið norska Zephyr með tíu staði víða um land. Stórfellt erlent eignarhald er umhugsunarvert, svo ekki sé meira sagt.
Öll orkuver yfir 10 MW eiga að falla undir rammaáætlun. Annað merkir fullkominn skort á heildarskipulagi og utanumhaldi orkuframleiðslunnar. Samvinna innlendra og erlendra fyrirtækja við sveitarfélög heimilar skipulagsvinnu og það er hægt að fá rannsóknarleyfi vegna mælinga og annarra kannana. Dæmigerður vindmyllulundur með 20–30 myllum er með afl svipað og t.d. Hrauneyjafossvirkjun en nýjar myllur eru orðnar stærri en myllurnar við Búrfell og eru allt að 150–200 metra háar, tveir til þrír Hallgrímskirkjuturnar. Bara könnun Zephyr nær til lunda sem myndu framleiða álíka afl og öll stærri orkuver landsins.
Nú er brýnt að tryggja sem fyrst það heildarskipulag sem þarf og koma gerlegum myllulundum inn í rammaáætlun og halda fast við þá stefnu að framleiða orku í samræmi við þarfir og orkufrek verkefni í landinu. Svo minni ég á að annað regluverk, svo sem formleg virkjunarleyfi, mat á umhverfisáhrifum, málefni raforkuflutnings og annað sem fylgir, gildir um vindorkulundi. En hvað sem öllu líður þarf að hraða undirbúningi, hafa hraðar hendur, ekki við að beisla vindinn heldur ólmra hesta samkeppni frammi fyrir ófullnægjandi skipulagi í þessum efnum. Þetta eru skilaboð mín eftir umræður í óundirbúnum fyrirspurnum í gær.
