aðgengi einstaklinga sem ferðast til Íslands að þungunarrofi.
Virðulegur forseti. Við erum að ræða hér aðgengi einstaklinga sem ferðast til Íslands að þungunarrofi. Mér sýnist þetta vera eindregin stuðningsyfirlýsing við konur í Póllandi, vegna þeirrar hörðu löggjafar sem þar er í sambandi við þungunarrof, að þetta sé hreinlega stuðningur og yfirlýsing um að viðkomandi sé á móti þeirri löggjöf. Ég er það líka. Ég tók eftir því þegar hv. þm. Rósa Björk Brynjólfsdóttir talaði áðan að hún horfði beint á mig þegar hún talaði um einstaka karlmenn í þingsalnum og nýnasista og ég veit ekki hvað. Ég ætla ekki að taka það til mín, ég styð ekki nasista. (RBB: … ekki beint til þín. ) Ég vil ekki ráða yfir líkama kvenna, það kemur ekki til greina, það hefur aldrei verið inni, þær ráða sér alveg sjálfar.
En ég vil spyrja út í þessa þingsályktunartillögu vegna þess að það eru mörg „ef“ í þessu. Heilbrigðisráðherra á að tryggja þeim sem koma hingað heilbrigðisþjónustu ef farið verður út í þetta en það er ekkert vitað hvað þeir yrðu margir, hvort þeir verða 1.000, 10.000, 50.000 eða hvað. Segjum að 5.000 myndu vilja koma inn á einu bretti. Það er ekki vitað hvernig við ætlum að tryggja það, hvernig ráðherra á að tryggja það eða hver á að vita hvernig þetta verður. Maður veit það ekki en maður óttast að rosalegur fjöldi gæti komið. Þá hef ég oft velt fyrir mér, við erum að gera um 1.000 fóstureyðingar á Íslandi á ári: Hvað verður um fóstrið, í sambandi við þessar erlendu konur? Sumar vilja kannski jarða það. Hvernig verður þeim málum háttað? Er lausn á því í þingsályktunartillögunni?
