aðgengi einstaklinga sem ferðast til Íslands að þungunarrofi.

Virðulegur forseti. Rétt til að svara þessu. Það eru ekki nein sérstök húrrahróp mér í huga þegar talað er um að tæma leg. Ég hugsa þetta mál nú ekki þannig. Og hvort fjórar af hverjum fimm aðgerðum eru svona eða hinsegin, með lyfjum eða með beinni aðgerð, þá hlýtur samfara því að vera einhvers lags kostnaður við að halda úti þessari þjónustu.

Ég ætla ekkert að fara út í þá ógeðfelldu umræðu að tala um þetta líf sem verið er að eyða. Ég legg bara áherslu á að á bak við þetta hlýtur að vera kostnaður, hvort sem hann liggur í lyfjum, aðgerðum, heilbrigðisstarfsfólki, þeirri aðstöðu sem fólk þarf á að halda, þeirri þjónustu sem þarf að sinna gagnvart þeim konum sem koma þangað í þessari neyð. Ég hef ekki fengið upplýsingar um það. Ég veit að verið er að leita eftir þeim upplýsingum hver kostnaðurinn er á Íslandi við þær 1.000 fóstureyðingar sem hér fara fram. Þegar þær liggja fyrir verður hægt að meta það einhvern veginn til fjár.

Þegar upp er staðið eru það kannski ekki endilega peningar sem þetta snýst allt um. Þetta snýst líka um getu kerfisins til þess að standa undir því sem enginn í þessum sal getur svarað, heldur segir bara að hér eigi allt að vera galopið fyrir milljónaþjóðir að koma hingað í fóstureyðingu. Það er það sem ég hef verið að benda á að sé hið óraunhæfa í þessu máli og er alveg ótrúlegt, að við séum að gera það nú á þessum tímum þegar samfélagið allt er í mikilli angist yfir þeirri stöðu sem er uppi. Það er að verða 25% atvinnuleysi á Suðurnesjum og ég hugsa að fólkið þar vilji nú tala um eitthvað annað en fóstureyðingar.