sala á eignarhlutum ríkisins í Íslandsbanka.

Forseti. Traust á Alþingi, traust á ríkisstjórninni og traust á æðstu embættum ríkisvaldsins. Traust er brothætt fyrirbæri. Það tekur langan tíma að byggja það upp og örskamma stund að brjóta það. Allt frá hruni hefur traust verið fágæt auðlind sem stjórnmálasviðið hefur barist í bökkum við að skrapa aftur saman en svo virðist sem ríkisstjórn hæstv. forsætisráðherra sé mikið í mun að mölbrjóta það á ný.

Hvernig getum við byggt upp traust á ný? Besta leiðin til að byggja upp traust er fyrst og fremst að vera heiðarlegur gagnvart því að hafa brotið traust og að axla ábyrgð á brotinu á einlægan og skýlausan hátt. Sá sem axlar ekki ábyrgð á því að hafa mögulega vanrækt skyldur sínar, gert mistök eða brotið lög mun ekki öðlast traust á ný. Embætti ráðherra er staða sem þjóðin treystir kjörnum fulltrúum fyrir. Ráðherrum ber því að sýna ábyrgð í starfi. Þeim ber að koma fram við þjóðina af heiðarleika og auðmýkt. Sjáum við þessa eiginleika hjá hæstv. ráðherrum í dag? Nei, því miður er ekki svo að sjá. Hvernig getur ríkisstjórn í lýðveldisríki ekki haft það í fremsta forgangi að veita þjóðinni hugarró og byggja upp traust? Það þarf að skipa rannsóknarnefnd Alþingis. Það þarf að skoða þetta mál frá öllum hliðum og taka upplýsta ákvörðun svo þingheimurinn og þá einna helst almenningur trúi því að sala ríkisins á bankanum okkar hafi ekki verið spillt og að lög hafi ekki verið brotin eða skyldur vanræktar. Sönnum það fyrir þjóðinni og endurheimtum traustið, því um hvað snúast völd og um hvað snýst stjórnkerfið okkar ef ekki um traust?