sala á flugvél Landhelgisgæslunnar.
Herra forseti. Það eru eiginlega tvær ástæður sem geta legið að baki þessari umræddu ákvörðun sem hefur valdið svo hörðum viðbrögðum, ekki bara meðal minni hlutans hér heldur úti í samfélaginu hjá fagfólkinu sem við reiðum okkur alla jafnan á þegar á bjátar; fagfólki sem við erum stolt af, fagfólki sem við höldum á lofti, fagfólki sem hefur leitt okkur býsna vel í gegnum margar þær áskoranir sem við búum við í vályndri tíð. Önnur ástæðan gæti verið fjársveltið eins og hér hefur komið fram, að við höfum einfaldlega ekki efni á þessu lengur, að við stöndum ekki undir þeim kröfum og væntingum sem til okkar eru gerðar sem stjórnvalds eða þá að það býr einhver snilld þarna á bak við, þ.e. að í óundirbúnum fyrirspurnatíma á eftir, þar sem ég hygg að hæstv. dómsmálaráðherra fái fyrirspurn um málið, komi hann með lykillausnina, að það eigi að gera þetta einhvern veginn betur, á betri hátt. Ég hlakka til að heyra þær skýringar.
Ég ætla (Forseti hringir.) að klykkja út með því að segja: Það má ýmislegt segja um verk dómsmálaráðherra (Forseti hringir.) en ég hef ekki reynt hann að því að hafa ekki áhuga á öryggis- og varnarmálum. Ég ætla líka að nýta mér tímann hér og taka undir (Forseti hringir.) með hv. þm. Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur: Það er með ólíkindum að utanríkismálanefnd þingsins skuli aldrei hafa fundað sjaldnar en hún gerir nú á þeim tímum sem við lifum. Ég óska eftir breytingu þar á, hæstv. forseti, að utanríkismálanefnd átti sig á hlutverki sínu hér.
