139. löggjafarþing — 103. fundur,  30. mars 2011.

störf þingsins.

[14:03]
Horfa

Þór Saari (Hr):

Frú forseti. Mig langar að ræða aðeins sanngirnisbætur til Breiðavíkurdrengja en stór fundur var í samtökum vistheimilabarna í gærkvöldi.

Þann 28. maí sl. samþykkti Alþingi lög um sanngirnisbætur fyrir misgjörðir á stofnunum eða heimilum, oft kölluð lög um sanngirnisbætur til Breiðavíkurdrengja, en lögin ná jafnframt yfir bætur fyrir börn sem vistuð hafa verið á öðrum heimilum ríkisins. Fyrsta afgreiðsla þessara bóta var í þarsíðustu viku en sýslumaðurinn á Siglufirði hafði með afgreiðslu bótanna að gera.

Skemmst er frá því að segja að afgreiðslan var í engu samræmi við þær væntingar sem lagt var upp með, hvorki af hálfu Breiðavíkurdrengja, forsætisráðherra, allsherjarnefndar né Alþingis sjálfs, sé tekið mið af umræðunni sem var í þinginu og nefndinni um málið. Sýslumaðurinn á Siglufirði virðist hafa farið út fyrir hlutverk sitt og sett upp einhvers konar reikniverk byggt á stigum hvers aðferðafræði er mjög óljós, en þess má geta að nefnd undir stjórn Viðars Más Matthíassonar lagaprófessors hafði einmitt lagt til slíkt reikniverk í málinu á sínum tíma en það var slegið út af borðinu sem óframkvæmanlegt. Ekki er heldur kveðið á um slíkt reikniverk í lögunum.

Þetta reikniverk sýslumanns hefur gert það að verkum að sanngirnisbætur til Breiðavíkurdrengja eru smánarlegar, ekki að neinu marki sanngjarnar og enginn þeirra er sáttur við þær. Margir hverjir hafa þó samþykkt bæturnar vegna lítt dulbúins hótunartóns í bréfi sýslumanns en ekki síður vegna þess að þeir hafa persónulega fengið nóg af málinu og því sem þeir kalla endalausa fyrirlitningu stjórnvalda í sinn garð. Þeir geta ekki hugsað sér að fara með mál sitt enn eina ferðina til enn einnar nefndar um málið til að sitja enn einu sinni fyrir framan ókunnugt fólk og fara yfir allan þann viðbjóð sem viðgekkst í Breiðavík.

Það er að mínu mati Alþingi til vansa ef það lætur þetta mál fá svo skammarlegan endi og ég mun leita eftir því við (Forseti hringir.) formann allsherjarnefndar, allsherjarnefnd og alla formenn þingflokka að málið verði skoðað aftur á vettvangi þingsins með það fyrir augum að niðurstaða sýslumanns (Forseti hringir.) og framganga framkvæmdarvaldsins verði með einhverjum hætti leiðrétt.