áætlun um vernd og orkunýtingu landsvæða.

Virðulegi forseti. Ég þakka hv. þingmanni fyrir ræðuna, þessa yfirgripsmiklu yfirferð yfir launamál. Ég vil taka undir það með honum að auðvitað ættum við að vera að ræða um það í dag hvernig við getum tekið á því vandamáli sem á sér stað í samfélaginu. Fyrir mér er það hreinlega óskiljanlegt að við skulum hafa látið þetta fara alla þessa leið.

Við deilum því að við viljum auka samráð og samvinnu hér á Alþingi. Það hafa verið skrifaðar skýrslur um það, rannsóknarskýrsla Alþingis og skýrslan um traust til alþingismanna, og hvers vegna í ósköpunum förum við ekki eftir þessu? Hvað veldur því? Og hvað veldur því að þessi ríkisstjórn, sem skrifaði inn í stjórnarsáttmála sinn svo flott orð að maður kiknar í hnjánum þegar maður les þau, fer algjörlega þveröfugt að í þessu máli og efnir til ófriðar í hverju málinu á fætur öðru?

Mig langar til að spyrja þingmanninn: Af hverju heldur hann að þetta sé að gerast?