störf þingsins.
Herra forseti. Þriðjungur hinsegin ungmenna upplifir óöryggi í skólanum sínum í íslenska skólakerfinu. Það sýna niðurstöður könnunar Samtakanna '78. Þetta er óásættanlegt. Þetta er óásættanlegt gagnvart þessum ungmennum og þetta er óásættanlegt gagnvart samfélaginu okkar í heild. Það eru hinsegin ungmenni í öllum skólum og þau eru alls konar, rétt eins og önnur ungmenni. Þau eiga hins vegar sameiginlegt að falla út fyrir það sem telst normið eða viðmiðið hvað varðar kynhneigð, kyntjáningu, kyneinkenni og/eða kynvitund. En hvað varðar hvert þau stefna í lífinu, hvað þau vilja fá út úr náminu sínu, hvað þau vilja starfa við að námi loknum, þá eru þau jafn mikið alls konar og öll önnur ungmenni og þau eiga rétt á sömu tækifærum, sömu aðstæðum til náms og sömu möguleikum á því að upplifa öryggi í skólanum sínum. Það hlýtur að vera samfélagsverkefni okkar allra að tryggja að svo verði.
Það er ljóst að starfsfólk skólanna gegnir lykilhlutverki þegar kemur að því að tryggja öruggt námsumhverfi fyrir alla nemendur. Meðal þess sem kom fram í þessari könnun hátt og skýrt er að hinsegin ungmenni eru að biðja um námsefni og fræðslu sem ýtir undir sýnileika hinsegin fólks og hinseginleikans sem ýtir undir þeirra eigin sýnileika. Til að svo megi verða þarf fræðslu fyrir kennara og það þarf endurskoðun á námsefni. Það er nefnilega ekki nóg að kennaranemar, sem hafa áhuga á kynjafræði og margbreytileika okkar mannfólksins, læri og skilji hvernig á að fást við þann sama mannbreytileika í nemendahópnum sínum. Stærðfræðikennarar þurfa kunna þetta, íþróttakennarar þurfa að kunna þetta, jarðfræðikennarar þurfa að kunna þetta. Allir kennarar þurfa að kunna þetta fyrir alla nemendur og fyrir samfélagið.
