greiðsla skulda ÍL-sjóðs.

Forseti. Ég vil spyrja hæstv. félags- og vinnumarkaðsráðherra hvort hann styðji fjármálaráðherra í því að færa skuldir Íbúðalánasjóðs yfir á lífeyrisþega og launþega í landinu. Ég spyr af ástæðu. Þetta kom fram á blaðamannafundi hæstv. fjármálaráðherra sem m.a. talaði um svokallaðan sparnað og að það gæti fylgt því sparnaður að keyra sjóðinn í þrot, sjóð sem reyndar á fyrir skuldbindingum sínum í meira en áratug. Hinn svokallaði sparnaður felst sem sagt í því að aðrir eigi að taka reikninginn fyrir ríkið, að lífeyrissjóðir gefi eftir fjárhæðir og taki skuldbindingar í fangið. En gleymum því ekki að sjóðirnir eru almenningur í landinu. Fjármálaráðherra hefur með hótunum boðið lífeyrissjóðum að semja við sig um þetta, annars muni hann setja lög um að þeir taki á sig skuldbindingarnar. Meginreglan er auðvitað sú að samningar skulu standa. Meginreglan er sú að líftími skuldabréfa stendur. Almenningur býr ekki við þann lúxus að breyta lánasamningi um leið og kjörin verða óhagstæð þótt það kæmi eflaust mörgum til góða í dag þegar vextir hafa margfaldast. Það er mikill lagalegur vafi á því að lífeyrissjóðirnir hafi yfir höfuð heimild, hafi yfir höfuð umboð til að semja við fjármálaráðherra eins og hann leggur til. Sömuleiðis vafi á því hvort ríkið geti breytt leikreglum svona eftir á og eins auðvitað stórkostlega mikill vafi um það hver trúverðugleiki ríkisins verður eftir þetta sem lántakandi. Þannig að ég spyr hæstv. ráðherra: Er sanngjarnt að lífeyrisþegar beri þennan kostnað? Telur ráðherrann rétt að ganga í sparnað almennings til að borga fyrir pólitísk mistök annarra? Er eðlilegt að ríkið geti breytt lánskjörum sér í hag á þennan hátt? Og telur hæstv. ráðherra að það muni liðka fyrir kjarasamningum núna að launþegar fái þessa sendingu frá ríkisstjórninni í aðdraganda þeirra?