spilling.

Herra forseti. Ég þakka þessa umræðu og þakka sérstaklega forsætisráðherra fyrir það sem hún sagði áðan. Það mál sem við ræðum hér er grafalvarlegt og getur, ef málsatvik eru með þeim hætti sem lýst hefur verið, haft veruleg áhrif í för með sér. Því ríður á að viðbrögð stjórnvalda séu fumlaus, örugg og með réttum hætti.

Við skulum líka hafa í huga að málið er nú þegar í höndum réttra og til þess bærra aðila. Samkvæmt því sem fram kom í máli héraðssaksóknara í morgun í fjölmiðli hefur málið verið til rannsóknar um nokkurn tíma. Við sem hér erum skulum líka hafa í huga að þessi salur er málstofa en ekki dómsalur. Það er ekki okkar sem hér erum að fella dóm í þessu máli hér og nú. Það er hvorki tímabært né samkvæmt lögum. Við skulum sjá hvað kemur í ljós þegar rannsókninni vindur fram. Það er þó óneitanlega dapurlegt að sjá að svo virðist sem íslenskt stórfyrirtæki hafi beitt fátækt ríki ofríki í nýtingu náttúruauðlinda þess. Við vorum í denn upptekin af því að hér voru flotar stórríkja uppi í landsteinum en nú erum við farin að beita sömu aðferðum annars staðar í heiminum. Það er dapurlegt. Við skulum samt hafa í huga að það er hverju ríki nauðsynlegt að varðveita náttúruauðlindir sínar og tryggja vald yfir þeim. Mjög nýlega stigum við skref í þessum sal í þveröfuga átt.

Ég ætla að ljúka ræðu minni með því að vitna í Søren Kierkegaard. Hann sagði einhvern tímann á þessa leið, með leyfi forseta: „Ef þú brennur í skinninu að breyta heiminum, byrjaðu þá á einhverju nærtæku, sjálfum þér.“