jafnræði í skráningu foreldratengsla.

Virðulegi forseti. Ég mæli hér fyrir tillögu til þingsályktunar um jafnræði í skráningu foreldratengsla. Tillagan hljóðar svo, með leyfi forseta:

„Alþingi ályktar að fela dómsmálaráðherra að setja reglugerð um framkvæmd laga um þjóðskrá og almannaskráningu, nr. 54/1962, þar sem tryggt verði að jafnræði ríki með foreldrum barna með tilliti til skráningar foreldratengsla í þjóðskrá og afnumin verði sú mismunun sem nú á sér stað gagnvart mæðrum í samkynja hjúskap eða sambúð.“

Í greinargerð með þessari þingsályktun segir m.a.:

Mæðrum í samkynja hjúskap eða skráðri sambúð er gert að afhenda Þjóðskrá Íslands yfirlýsingu um að barn þeirra sé getið með tilstyrk tæknifrjóvgunar, ella verður sú kona ein skráð foreldri sem ól barnið. Þessi krafa er ekki gerð til gagnkynhneigðs fólks í hjúskap eða skráðri sambúð sem hefur notið atbeina tæknifrjóvgunar við barnsgetnað og verður þessi framkvæmd því til þess að fólki er mismunað á grundvelli kynferðis, kynhneigðar í raun.

Þjóðskrá skýrir ákvörðun sína með því að ákvæði barnalaga, nr. 76/2003, krefjist þess að kona tilgreini föður barns síns. Lögin tryggja þannig rétt barns til vitneskju um uppruna sinn og á þeim grundvallar Þjóðskrá Íslands eftirfylgni sína við lög nr. 54/1962 hvað varðar kröfu um að mæður í samkynja hjúskap eða skráðri sambúð gefi yfirlýsingu um að barn þeirra sé getið með tilstyrk tæknifrjóvgunar.

Samkvæmt hinni svokölluðu „pater est“-reglu er gengið út frá því sem vísu að eiginmaður eða sambúðarmaður konu sem elur barn sé faðir þess. Af augljósum náttúrulegum ástæðum er ekki hægt að ganga út frá þessu þegar tvær konur eru í hjónabandi eða sambúð og parinu fæðist barn.

Án þess að ætlunin sé með þessu máli að rýra rétt einstaklinganna til að öðlast vitneskju um uppruna sinn sýnist það vera furðu mikill ósveigjanleiki að gera þá kröfu til samkynhneigðra kvenna einna að þær sanni aðild tæknifrjóvgunar að getnaði barnsins þegar málum er svo háttað að fjöldi gagnkynhneigðra einstaklinga í hjúskap eða sambúð nýtir sér einnig leið tæknifrjóvgunar til að geta börn en þarf ekki að standa þessi sömu skil á upplýsingum um uppruna erfðaefnis þeirra.

Þar sem Þjóðskrá Íslands hefur, þrátt fyrir ábendingar, ekki sýnt neina tilburði til að breyta verklagi sínu þótt undan því hafi ítrekað verið kvartað og ekki verður fallist á þau sjónarmið sem haldið hefur verið fram af hennar hálfu að nauðsynlegt sé að breyta barnalögunum til þess að hverfa megi frá mismunun þá er hér með þessu þingmáli lagt til að dómsmálaráðherra taki málið í sínar hendur og láti útbúa reglugerð sem bindi enda á þá mismunun sem mæður í samkynja hjúskap eða sambúð þurfa nú að þola af hendi Þjóðskrár Íslands.

Hér er um að ræða í raun og veru framkvæmd Þjóðskrár sem er algjör tímaskekkja og til skammar svo ekki sé fastar að orði kveðið og rétt að Alþingi hlutist til um það að leiðrétta þessa villu í raun og veru í framkvæmdinni og fela dómsmálaráherra að gera það sem gera þarf til þess að þetta megi bæta.

Ég legg til, virðulegi forseti, að þingmál þetta fari til þénlegrar umfjöllunar í allsherjar- og menntamálanefnd og vænti þess auðvitað að þetta mál klárist, enda er hér um réttarbót að ræða og eins og ég segi leiðréttingu á tímaskekkju.