almannatryggingar.
Virðulegi forseti. Ég mæli hér fyrir frumvarpi til laga um breytingu á lögum um almannatryggingar, nr. 100/2007, fyrir hönd velferðarnefndar. Frumvarpið liggur fyrir á þingskjali 759, og er mál 568. Með frumvarpinu er mælt fyrir um framkvæmd eingreiðslu að fjárhæð 60.300 kr. til örorkulífeyris- og endurhæfingarlífeyrisþega, eingreiðslu sem ítrekað hefur komið til umræðu hér í þingsal. Með 1. gr. er lagt til að við ákvæði til bráðabirgða í lögunum bætist nýr töluliður, svohljóðandi:
„Þeir sem eiga rétt á greiðslu örorkulífeyris skv. 18. gr. eða endurhæfingarlífeyris skv. 7. gr. laga um félagslega aðstoð, nr. 99/2007, á árinu 2022 skulu fá eingreiðslu að fjárhæð 60.300 kr. Hafi lífeyrisþegi fengið greiddar bætur hluta úr ári skal eingreiðslan vera í hlutfalli við greiðsluréttindi hans á árinu. Eingreiðsla þessi, sem skal innt af hendi eigi síðar en 31. desember 2022, skal ekki teljast til tekna greiðsluþega og ekki leiða til skerðingar annarra greiðslna.“
Í 2. gr. er lagt til að lögin öðlist þegar gildi.
Í frumvarpi til fjáraukalaga fyrir árið 2022 er gert ráð fyrir 650 millj. kr. einskiptisframlagi til örorku- og endurhæfingarlífeyrisþega. Miðað var við að um væri að ræða 27.772 kr. eingreiðslu til einstaklings sem hefur verið með réttindi allt árið. Við afgreiðslu málsins frá fjárlaganefnd var lögð til breyting þess efnis að framlagið hækkaði um 780 millj. kr. Með breytingunni gert er ráð fyrir að eingreiðslan hækki um 13% frá árinu 2021 verði 60.300 kr. á einstakling. Í nefndaráliti meiri hluta nefndarinnar kemur fram að gert sé ráð fyrir að lögð verði til breyting á lögum um almannatryggingar til að tryggja að aðrar greiðslur haldist óskertar þrátt fyrir uppbótina. Með frumvarpi þessu er lagt til að kveðið verði á um það í ákvæði til bráðabirgða að eingreiðslan skuli ekki teljast til tekna greiðsluþega og teljist þannig skattfrjáls og að hún skuli ekki leiða til skerðingar annarra greiðslna. Ákvæðið er til samræmis við ákvæði um fyrri eingreiðslur til örorku- og endurhæfingarlífeyrisþega, sbr. 24. tölulið ákvæðis til bráðabirgða í lögunum, að því undanskildu að vísun til 12. gr. laga um slysatryggingar almannatrygginga, nr. 45/2015, fellur brott. Sú breyting helgast af því að með breytingu sem gerð var á lögum um slysatryggingar almannatrygginga með lögum nr. 108/2021 var eðli greiðslna skv. 12. gr. þeirra laga breytt þannig að nú er kveðið á um rétt hins slasaða til miskabóta skv. 4. gr. skaðabótalaga, sem greiða skal út með eingreiðslu. Þá voru felld brott ákvæði þess efnis að bætur samkvæmt lagabálkunum fari ekki saman. Í því felst að réttur til miskabóta samkvæmt lögum um slysatryggingar almannatrygginga hefur ekki áhrif á rétt til örorkubóta samkvæmt lögum um almannatryggingar og öfugt.
Þá hefur verið gerð grein fyrir frumvarpi til laga um breytingu á lögum um almannatryggingar, nr. 100/2007, er varðar eingreiðslu.
Virðulegi forseti. Hér er um að ræða mál sem skiptu tiltekinn hóp þjóðfélagsins öllu máli og það léttir undir með einstaklingum og fjölskyldum yfir jólin. Það skiptir máli að við tryggjum fumlaus vinnubrögð við afgreiðslu þess og það er mikilvægt að þetta frumvarp hljóti afgreiðslu sem allra fyrst þannig að mögulegt verði að ljúka afgreiðslu eingreiðslunnar um leið og fjáraukalög hafa verið samþykkt. Þetta er eitt af þeim málum sem ég álít að allir þingmenn geti stutt og ótvírætt er að um málið ríkir þverpólitísk samstaða. Frumvarp þetta inniheldur fyrsta skref í átt að nýju greiðslu- og þjónustukerfi vegna starfsgetumissis. Að lokum legg ég til að frumvarpinu verði vísað til 2. umr. að lokinni þeirri umræðu sem hér fer fram.
