mótun stefnu sem eflir fólk af erlendum uppruna til þátttöku í íslensku samfélagi.

Forseti. Hv. þingmaður ræddi hér mikilvægt mál og ég hygg að flestir geti verið sammála um flest af markmiðunum sem hann lýsti. En maður hlýtur að velta því fyrir sér hversu mikil alvara er á bak við framlagningu þessa máls og upplestur hv. þingmanns á ýmsum göfugum markmiðum og fallegum orðum. Ég velti þessu sérstaklega fyrir mér vegna þess að ég hlýddi á hv. þingmann hér í störfum þingsins hnýta í þingmenn Miðflokksins sérstaklega, og raunar kannski flokkinn í heild, fyrir það að hafa viljað fá umræðu um tiltekinn sáttmála sem Ísland ætti að gerast aðili að.

Það er ákaflega sérkennilegt að á sama tíma og þingmaður kemur hér upp og fer fram á að mótuð verði stefna, þingmaður flokks sem kennir sig við samræðustjórnmál, vill fá umræðu, að hann skuli sjá ástæðu til þess að hnýta í einn tiltekinn þingmann fyrir að hafa ekki beðið um annað en umræðu um alþjóðlegan sáttmála sem Ísland ætti að vera þátttakandi í.

Maður spyr sig því: Hvað er að marka orð hv. þingmanns? Við þekkjum það mörg sem annaðhvort störfum í stjórnmálum eða fylgjumst með þeim, að Samfylkingin hefur oft í gegnum tíðina reynst flokkur sýndarstjórnmála frekar en raunverulegra prinsippa.

Það sem mér fannst standa upp úr sem meginatriði í boðskap hv. þingmanns var að gæta ætti að jafnrétti og lífi án mismununar. Og ég gæti ekki verið meira sammála um nokkurt markmið en að gæta að jafnrétti og lífi án mismununar. En á það að mati hv. þingmanns að ná til allra? Eða vill hv. þingmaður fordæma tiltekna hópa fyrir það eitt að vilja ræða málin? Vill hv. þingmaður stimpla pólitíska andstæðinga sína og þar með taka af þeim réttindi sem samkvæmt lýsingu hans sjálfs ættu að ná til allra?