störf þingsins.

Herra forseti. Ísland varð aðeins ríkara í gær en einungis eftir órofa samtakamátt fólks gegn ákvörðun sem íslensk stjórnvöld höfðu þá tekið að yfirlögðu ráði um að vísa ætti úr landi sjö ára barni sem hafði dvalið hér í tvö ár. Við skulum ekki gleyma því í öllum hrósflauminum í garð þessara sömu stjórnvalda. En skoðum málin aðeins frá stærra sjónarhorni. Á sex ára tímabili vísuðu íslensk stjórnvöld úr landi 317 börnum sem höfðu sótt um alþjóðlega vernd. Þetta er eitt barn á viku. Íslensk stjórnvöld hafa í sex ár vísað úr landi einu barni í hverri einustu viku. Á þessu tímabili veittu stjórnvöld næstum helmingi færri börnum vernd en þeim börnum sem þau vísuðu úr landi. Í fyrra var 74 börnum neitað um vernd. Þessi stjórnvöld vísa meira að segja úr landi börnum sem hér fæðast. Það er einfaldlega ekki rétt að gefa til kynna að við séum hætt að senda fólk til Grikklands. Við gerum það án þess að hika og þar endar það á götunni og líður vítiskvalir eins og mun koma fram í Kveik í kvöld. Í kvöld getur íslenskur almenningur horft framan í hið rétta andlit kerfisins.

Herra forseti. Má ekki alveg hugsa sér öðruvísi kerfi og það í landi sem nú er hið tíunda ríkasta í heimi, í landi sem þurfti sjálft að þiggja alþjóðlega aðstoð fyrir einungis tíu árum, í landi sem þáði meira að segja þróunaraðstoð frá Sameinuðu þjóðunum allt fram til ársins 1976? En þetta á við um okkar blessaða Ísland.

Herra forseti. Við getum gert svo miklu betur og eigum að gera það.