störf þingsins.
Virðulegur forseti. Það er ekki einfalt verk að selja banka, hvað þá þegar bankinn er í eigu þjóðar sem er skaðbrennd eftir heilt bankahrun og afskaplega misheppnaðar bankasölur í kringum aldamót. Við þær kringumstæður er traust algjört lykilorð, traust á undirbúningnum, traust á sölunni, traust á kaupendum og traust á því að heiðarlega sé staðið að málum og vandað til verka í hvívetna. Traust er lykilhugtak. Viðreisn hefur þá eindregnu skoðun að ríkisvaldið eigi ekki að vera alltumlykjandi í bankaviðskiptum. Við höfum því stutt söluna á Íslandsbanka en um leið spurt spurninga um traust, heiðarleika og vönduð vinnubrögð til að halda ríkisstjórninni við efnið því einkavæðingarsporin hræða aftur í áratugina. Við viljum ekki að sagan endurtaki sig og einhver dularfullur þýskur banki dúkki upp sem leppur í einhverjum feluleik og samkrulli stjórnmála og viðskipta. Sem betur fer virðist ekkert svo stórfellt uppi á teningnum nú en því miður er ekki hægt að gefa þessari sölu ómengað vottorð um heilbrigði því að við eigum að gera sömu kröfur um vandvirkni og gagnsæi óháð stærð þess hluta sem seldur er í banka hverju sinni. Það þarf að upplýsa um hvernig stendur á því að smáir aðilar, sem alls óvíst er að geti talist fagfjárfestar, fengu að kaupa ríkiseigur fyrir tugi milljóna með afslætti. Allt þarf það að þola dagsins ljós og vera vel rökstutt, annars hrynur traustið á ferlinu og það skemmir fyrir frekari sölu. Þau tíðindi að Bankasýslan telur sig ekki geta veitt gögn um þá sem keyptu þessa eign þjóðarinnar með afslætti vegna bankaleyndar eru afleit. Með því hrynur krafa okkar um gagnsæi. Hvernig má það vera að það þarf að toga upp upplýsingar með töngum um þá sem kaupa af okkur eign? Þjóðin selur eitthvað en henni kemur ekki við hver keypti. Regluverkið bannar það. Undirbúningurinn og verklagið var sem sagt ekki betra en þetta. Þetta gengur auðvitað ekki upp. Ef ríkisstjórnin og við öll ætlum að sætta okkur við að okkur komi það ekki við hverjir kaupa bankann okkar þá getum við tekið lykilorð og lykilhugtak allra bankaviðskipta og allrar bankasölu og fleygt út í hafsauga því þá ríkir ekki traust.
