150. löggjafarþing — 70. fundur,  5. mars 2020.

undirboð í ferðaþjónustu.

[10:40]
Horfa

samgöngu- og sveitarstjórnarráðherra (Sigurður Ingi Jóhannsson) (F):

Virðulegur forseti. Ég þakka hv. þm. Hönnu Katrínu Friðriksson fyrir þessa fyrirspurn, hún er mikilvæg. Eins og hér hefur komið fram er kannski ekki hægt að alhæfa um öll fyrirtæki en þessi hætta hefur verið fyrir hendi. Við höfum séð þessa þróun og hún hefur farið vaxandi og hefur augljóslega mjög neikvæð áhrif. Þess vegna höfum við verið að skoða hvaða leiðir séu til til að koma í veg fyrir þetta með einhverjum hætti. Þetta er flókið ferli, eins og hv. þingmaður kom hér inn á, þessi gistilandaheimild er í raun gefin út af landinu sem rútufyrirtækið er frá og síðan hafa menn verið inni í einhverju alþjóðlegu regluverki. Hér hefur það verið túlkað í tollalögum þannig að þetta sé heimilt til eins árs.

Þegar þær hugmyndir komu fram hjá Dönum sem þeir hafa verið að innleiða tókum við strax til skoðunar að fylgja þeim eftir. Ég hef átt fund með kollega mínum, danska ráðherranum, og sérfræðingar mínir eru komnir í beint samband við danska samgönguráðuneytið um það einfaldlega að fylgja þeim eftir. Stundum erum við kaþólskari en páfinn í því að framfylgja einhverjum evrópskum regluverkum og sjáum ekki fyrir okkur leiðirnar út úr því. Ég er aftur á móti þeirrar gerðar að ég vil leita allra leiða þegar við erum að verja íslenska hagsmuni og jafnvel stundum aðeins að skora á hólm hið evrópska regluverk. En þegar land eins og Danmörk, sem er innan Evrópusambandsins, gerir það, þá hef ég sagt: Ég vil fylgja þeirra fordæmi. Við erum að fylgjast mjög náið með því hvernig þeir vinna þetta og við erum að setja upp sambærilegt prógramm. Undirbúningur þeirra var þannig að þeir höfðu dálítið samband við þessi fyrirtæki og komu upplýsingum á framfæri um hvað þeir ætluðu að gera. Kannski eru viðbrögðin því orðin meiri nú þegar þó svo að regluverkið sé ekki farið að bíta.