145. löggjafarþing — 76. fundur,  16. feb. 2016.

störf þingsins.

[13:40]
Horfa

Bjarkey Olsen Gunnarsdóttir (Vg):

Herra forseti. Dag eftir dag er okkur boðið upp á farsa, farsa í boði Landsbankans og Borgunar. Það er ekki boðlegt hvernig þessir aðilar hegða sér og koma fram. Að mínu viti eiga bæði stjórn og bankastjóri að víkja. Ég tel líka að stjórn Borgunar komist ekki undan því að takast á við sinn þátt málsins. Það má vel vera að þessi gjörningur sé löglegur en hann er algerlega siðlaus gagnvart íslensku þjóðinni sem ég tel hafa orðið af miklum fjármunum í sameiginlega sjóði.

Við erum að tala um traust og trúverðugleika og við erum að tala um að við erum komin með í fangið banka sem ég hef miklar áhyggjur af að fari í gamalkunnugan farveg. Við lesum líka í dag um milljarðabónusgreiðslur sem núverandi og fyrrverandi starfsmenn íslenska eignaumsýslufélagsins ALMC, þ.e. gamla Straums – Burðaráss, fá upp í hendurnar. Þar er viðhorf manna að þetta sé bara allt hið besta mál og eðlilegt því að í þjóðfélaginu sé uppi allt önnur staða en rétt eftir hrun.

Verulega háar greiðslur — við erum að tala um milljarða, virðulegi forseti, og sá sem hefur orð fyrir þeim segir: Þetta er kannski meira að fara í gang núna, og vísar til þess að bónusgreiðslurnar þurfi ekki að vera einsdæmi á næstu missirum.

Við erum að fara aftur til fyrirhrunsáranna. Það er enginn lærdómur, virðulegi forseti. Finnst okkur eitthvað skrýtið að stórum hluta landsmanna blöskri hvernig þetta er og hafi enga tiltrú á fjármálakerfinu?

Þetta þarf ekki að vera svona, það er hægt að breyta þessu. Við þurfum að byrja á því að aðskilja viðskipta- og fjárfestingarbanka til að lágmarka áhættu þjóðarbúsins, en það er líka kominn tími á lesstund hér á Alþingi og sérstaklega fyrir ríkisstjórnarflokkana. Þar ætti helst að lesa um einkavinavæðingu bankanna upp úr skýrslu rannsóknarnefndar Alþingis. En fyrir það fyrsta þurfum við að koma (Forseti hringir.) þessari einkavinavæðingarvildarvinahægriríkisstjórn frá.


Tengd mál

Efnisorð er vísa í ræðuna