151. löggjafarþing — 22. fundur,  18. nóv. 2020.

vernd barna gegn ofbeldi í skólastarfi.

257. mál
[17:25]
Horfa

Hanna Katrín Friðriksson (V):

Herra forseti. Ég þakka þessa umræðu en mig langar aðeins að nota tækifærið og nefna hér að nýleg könnun sýnir að þriðjungur hinsegin ungmenna upplifir óöryggi í skólanum sínum, hefur upplifað andlegt og jafnvel líkamlegt ofbeldi og finnur fyrir sinnuleysi. Og það er líka mjög skýrt að þau upplifa að leiðin til úrbóta sé að hinsegin ungmenni fái námsefni og fræðslu fyrir sig, það sé námsefni og fræðsla sem ýti undir hinseiginleikann, margbreytileikann og sýnileika þessara ungmenna, þeirra líf og þeirra viðfangsefni. Það er ekki nóg að kennarar sem hafa áhuga á þessu viðfangsefni, annaðhvort vegna þess hvað þeir kenna eða af því að þeir tengjast hinseginleikanum, séu til þess bærir að veita þessum ungmennum það sem þau þurfa í íslensku skólakerfi. Það þurfa allir kennarar að geta þetta. Íþróttakennarar þurfa að kunna þetta, stærðfræðikennarar, jarðvísindakennarar, allir kennarar, ef hinsegin ungmennin okkar eiga að fá það út úr íslensku skólakerfi sem við viljum að öll ungmenni fái. Mig langaði til að leggja þetta inn í umræðuna, þetta er ekki góð staða.