atvinnuleysisbætur.

Forseti. Við tökumst ekki nógu oft á um hugmyndafræði í þessum sal og við eigum of sjaldan samtal um hugmyndir sem búa að baki kerfunum okkar. Hver er undirliggjandi tilgangur þeirra stofnana eða úrræða sem við höfum komið á fót? Og finnst okkur markmið þeirra vera eðlileg? Fréttir síðustu daga kalla á slíkt samtal. Það hefur komið á daginn að Vinnumálastofnun hefur tímabundið eða alfarið svipt 350 atvinnuleitendur atvinnuleysisbótum síðustu tvo mánuði því að fólk hefur hafnað störfum. Staðan er sem sagt þessi: Ætlast er til að fólk á bótum taki þá vinnu sem býðst alveg óháð launum, vinnuaðstöðu, menntun og áhuga umsækjanda. Ef fólk gerir það ekki þá kippir ríkið fótunum undan því.

Hvaða skilaboð eru þetta, hæstv. ráðherra? Hvaða hugmyndafræði liggur að baki og hvaða markmiðum á þetta að þjóna? Og það sem meira er, nú er verið að hvetja fyrirtæki til að klaga svo auðveldara sé að kippa fótunum undan fólki. Ætlum við sem samfélag í alvöru að neyða fólk til að taka starf sem það vill ekkert með hafa bara vegna þess að eitthvert starf losnaði einhvers staðar? Ætlum við í alvörunni að kippa fótunum undan fólki því að við viljum að það sé að vinna til þess eins að vinna? Þetta er ömurlegt öryggisnet, forseti. Hæstv. félags- og barnamálaráðherra á að hafa velferð fólks í fyrsta sæti. Hvernig stuðlar það að velferð fólks að neyða það í vinnu sem hæfir því ekki? Hvernig græða fyrirtæki á því að hafa fólk í vinnu sem ekki hefur áhuga á starfinu? Og hvernig græðir samfélagið á því að kröftum fólks sé sóað á þennan hátt?