fsp. 4.

Herra forseti. Ein af helstu skyldum þingmanns er eftirlitsskylda með framkvæmdarvaldinu. Til að sinna þeirri eftirlitsskyldu beina þingmenn fyrirspurnum til ráðherra um mál sem varða almannahag. Þessi réttur þingmanna er tryggður í 54. gr. stjórnarskrárinnar og líka í 57. gr. þingskapa. Á sama hátt er skylda ráðherra til svara m.a. ónóga í 1. mgr. 50. gr. laga um þingsköp. Nú háttar svo til að sá sem hér stendur hefur sjö sinnum lagt sömu fyrirspurn fyrir hæstv. félags- og barnamálaráðherra án þess að svör hafi borist og borið er við ýmsum hlutum; trúnaðarskyldu, persónuvernd o.fl.

Persónuverndarlög eiga ekki við um störf Alþingis, þau gilda ekki þar. Ekki ríkir sérstakur trúnaður á þeim upplýsingum sem Alþingi fær afhentar. Fyrir atbeina forseta vann yfirlögfræðingur Alþingis mjög gott minnisblað til þess að reyna að styrkja málstað Alþingis og alþingismanna í baráttu þeirra við ráðherra til þess að fá svör við fyrirspurnum sínum. Þar kemur skýrt fram, í þessu minnisblaði sem hæstv. félags- og barnamálaráðherra hefur fengið til yfirlestrar, a.m.k. tvisvar sinnum, að honum beri að svara fyrirspurnum, og þar á meðal fyrirspurn sem hér hefur verið sett fram sjö sinnum, um fullnustueignir Íbúðalánasjóðs.

Hér segir í lok minnisblaðsins að synjun félags- og barnamálaráðherra á því að veita umbeðnar upplýsingar hafi ekki verið í samræmi við tilvitnuð ákvæði þingskapa Alþingis. Því spyr ég (Forseti hringir.) hæstv. ráðherra: Hyggst hann halda áfram að fara á svig við lög um þingsköp og ráðherraábyrgð? Eða hyggst hann svara þeirri fyrirspurn sem nú hefur komið fram sjö sinnum?