Virðulegi forseti. Ég mæli fyrir nefndaráliti frá iðnaðarnefnd um frumvarp til laga um breytingu á lögum um skipan ferðamála, nr. 73/2005.

Iðnaðarnefnd hefur fjallað um málið og fengið gesti á sinn fund frá Ferðamálastofu, lagadeild Háskóla Íslands, Samtökum aðila í ferðaþjónustu og iðnaðarráðuneyti. Umsagnir bárust frá Félagi löggiltra endurskoðenda, Ferðamálastofu og ríkisskattstjóra.

Markmið þessa frumvarps er að auka skilvirkni innan stjórnsýslunnar, einfalda málsmeðferð og síðast en ekki síst að lækka kostnað fyrir leyfishafa.

Þær breytingar sem komu fram í frumvarpinu lúta annars vegar að innleiðingu tilskipunar nr. 123/2006, um þjónustuviðskipti, og þeim kröfum sem hún gerir m.a. til leyfisveitinga. Hins vegar lúta breytingarnar að málsmeðferð Ferðamálastofu við mat á fjárhæð tryggingar og framlagningu gagna. Eftir sem áður er tryggt að fyrir liggi nauðsynlegar upplýsingar fyrir yfirvöld til að hafa eftirlit með að tryggingar ferðaskrifstofu vegna sölu alferða séu í samræmi við lög og tilskipun nr. 314/1990, um ferðapakka, orlofspakka og skoðunarferðapakka.

Helstu breytingar og nýmæli sem felast í frumvarpinu eru þær að ekki er lengur gert að skilyrði að ferðaskipuleggjandi eða ferðaskrifstofa hafi búsetu á Íslandi. Með a-lið 1. gr. frumvarpsins er lagt til að þetta skilyrði falli brott og kveðið verði á um að umsækjandi hafi búsetu innan aðildarríkis Evrópska efnahagssvæðisins, innan aðildarríkis stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu eða í Færeyjum. Þá er í b-lið 1. gr. lagt til að ferðaskipuleggjandi eða ferðaskrifstofa sem hefur leyfi innan EES-svæðisins skuli tilkynna starfsemi sína Ferðamálastofu og leggja fram viðeigandi gögn um hana. Í þeim felst að þessir aðilar þurfi ekki að sækja sérstaklega um leyfi hjá Ferðamálastofu hafi þeir í hyggju að hefja starfsemi hér á landi.

Í 2. gr. frumvarpsins eru lagðar til ýmsar breytingar á 18. gr. laganna sem fjallar um mat á upphæð tryggingarfjárhæðar vegna alferða. Lagt er til að staðfesting endurskoðenda þurfi framvegis ekki að fylgja áætlunum um rekstur o.fl. sem umsækjandi um leyfi til reksturs ferðaskrifstofu þarf að leggja fram. Þá er lagt til að Ferðamálastofu verði heimilt en ekki skylt að leita umsagnar endurskoðenda um annars vegar áætlun um rekstur og hins vegar um hvort tryggingarfjárhæð skuli breytt. Jafnframt er í greininni gert ráð fyrir því að ferðaskrifstofur skuli framvegis senda áritaða ársreikning en ekki endurskoðaðan. Mun þessi breyting hafa í för með sér umtalsverða lækkun kostnaðar fyrir viðkomandi ferðaskrifstofu sem getur hlaupið á nokkur hundruð þúsund kr. fyrir hverja skrifstofu.

Við meðferð frumvarpsins í nefndinni var sjónum einkum beint að b-lið 1. gr. og var það álit nefndarinnar að mikilvægt væri að ferðaskipuleggjendur og ferðaskrifstofur frá öðrum ríkjum á EES-svæðinu lytu sömu reglum og hérlendar. Bent var á að kveða þyrfti upp úr með það hvaða gögn þyrfti að leggja fram með starfsemi þeirra en það er ekki sérstaklega tilgreint í greininni að öðru leyti en því að talað er um að leggja skuli fram viðeigandi gögn. Mikilvægt er að mati nefndarinnar að ljóst sé hvort Ferðamálaskrifstofu væri með þessari breytingu heimilt að krefjast þýðingar á gögnum en mikill kostnaður og tími færi annars í það hjá stofnuninni að þýða gögn sem henni bærust auk þess sem hún þyrfti að þýða þær reglur sem giltu í heimaríki viðkomandi ferðaskipuleggjanda eða ferðaskrifstofu. Að auki var rætt um að neytendavernd væri ekki tryggð í umræddri grein frumvarpsins, þ.e. að óljóst væri hvort kröfur um tryggingar viðkomandi ferðaskrifstofu væru sambærilegar þeim sem íslenskar ferðaskrifstofur og ferðaskipuleggjendur þurfa að mæta samkvæmt lögum hér á landi. Niðurstaða nefndarinnar er að þetta ákvæði þarfnist nánari skoðunar og leggur hún til að það falli brott. Aðilar búsettir á EES-svæðinu, í aðildarríki stofnsamnings Fríverslunarsamtaka Evrópu eða í Færeyjum þurfa því áfram að sækja um leyfi hér á landi þrátt fyrir að vera með leyfi annars staðar á EES-svæðinu. Eftir stendur a-liður 1. gr. frumvarpsins þar sem búseta á Íslandi er ekki lengur skilyrði fyrir því að öðlast leyfi til reksturs ferðaskipuleggjanda eða ferðaskrifstofu hér á landi.

Iðnaðarnefnd bendir á að iðnaðarráðherra hefur nýverið skipað nefnd sem hefur það hlutverk að fara fyrir ákvæði laga um skipan ferðamála. Sú nefnd á m.a. að meta hvort gera þurfi breytingar á ákvæðum laganna um útreikning tryggingarfjárhæðar og kanna möguleika á breyttu fyrirkomulagi trygginga, með öðrum orðum hvort unnt sé að taka tillit til breyttra aðstæðna í rekstrarumhverfi ferðaþjónustuaðila. Nefnd iðnaðarráðherra mun kanna hvernig tryggingarmálum er háttað annars staðar á Norðurlöndum og jafnframt skoða heildstætt þau álitamál sem nefnd voru að framan og tengjast b-lið 1. gr. frumvarpsins.

Nefndin leggur að auki til breytingu á gildistöku ákvæði frumvarpsins þar sem sú dagsetning sem þar er tilgreind er liðin. Nefndin leggur til að frumvarpið verði samþykkt með þessum tveimur breytingum.

Undir þetta álit rita Skúli Helgason, Jón Gunnarsson, með fyrirvara, Atli Gíslason, Jónína Rós Guðmundsdóttir, Gunnar Bragi Sveinsson, Lilja Rafney Magnúsdóttir, Tryggvi Þór Herbertsson, með fyrirvara, Sigmundur Ernir Rúnarsson og Margrét Tryggvadóttir.