Kristinn H. Gunnarsson:
Herra forseti. Á þskj. 231 hefur verið borin fram fyrirspurn til samgrh. um samgöngur á Vestfjörðum. Fyrirspurnin er í tveimur liðum, svohljóðandi, með leyfi forseta:
,,1. Verða jarðgöng undir Hrafnseyrarheiði til tengingar norður- og suðurhluta Vestfjarða í endurskoðaðri vegáætlun?
2. Hvaða úrræði sér ráðherra til að bæta samgöngur í heild á Vestfjörðum?``
Ég vil bæta því við, herra forseti, málinu til frekari skýringar að samgöngum er þannig háttað á Vestfjörðum að þeir eru eitt af fáum svæðum landsins sem eru algerlega aðskilin stóran hluta ársins vegna fjallvega sem ekki eru færir yfir vetrarmánuðina. Nokkuð hefur áunnist á undanförnum árum og áratug og má þar helst nefna jarðgöng undir Breiðadals- og Botnsheiðar sem opnuðu norðanverða Vestfirði sem eina samgöngulega heild og hefur mikið munað um þá framkvæmd. Vestfirðinga þyrstir mjög í að knýja á um framhald á þessari braut og er mikill áhugi þar fyrir því að haldið verði áfram suður á bóginn og hugað að því að tengja saman norður- og suðurhluta Vestfjarða.
Ljóst er að til þess að svo megi verða þarf að grafa jarðgöng milli Dýrafjarðar og Arnarfjarðar og beinist áhugi manna að því á þessu stigi málsins að rannsóknir verði gerðar á hugsanlegu jargangastæði og tekin ákvörðun um hvar það megi best verða og síðan að því loknu farið að huga að því að koma framkvæmdinni inn á vegáætlun.