[prenta uppsett í dálka] 106. fundur, 125. lþ.
Pétur H. Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Þá er ég heyrði af hinum margrædda dómi Félagsdóms í fréttunum hugsaði ég: Nú koma forustumenn opinberra starfsmanna hlaupandi og heimta lagasetningu eins og þá sem við erum að ræða. Ég taldi að fólk mundi annaðhvort segja: Þeir sem sömdu fyrir þetta starfsfólk á barnaheimilinu í Árborg höfðu ekki umboð frá þessu fólki. Það fór í verkfallsaðgerðir þrátt fyrir kjarasamning þeirra sem sömdu í ,,umboði þess``, myndaði nýtt stéttarfélag. Hinn kosturinn var að sagt yrði: Ekkert er að marka undirskrift þeirra sem sömdu fyrir fólkið. Fólkið gat samið aftur á miðju samningstímabili.
Þetta gerðist ekki. Þeir komu ekki hlaupandi og því spyr ég hv. þm. sem jafnframt er forustumaður BSRB og þekkir því dálítið til samningsgerðar:
1. Hvers vegna heimtuðu forustumenn opinberra starfsmanna ekki skjóta lagasetningu til að bæta álit sitt og beyglaða ásýnd?
2. Höfðu þeir sem sömdu fyrir starfsmennina í Árborg ekki umboð? Var þetta nýtt stéttarfélag sem fór í verkfall? Er stéttarfélagakerfið að hrynja?
3. Er ekki neitt að marka undirskriftir forustumanna opinberra starfsmanna? Gilda kjarasamningar bara fyrir annan aðilann?
4. Er hugsanlegt að snúa þessu við? Getur ríkisstofnun farið í verkbann á miðju tímabilinu til að krefjast lækkaðra launa?
