[prenta uppsett í dálka] 122. fundur, 127. lþ.
Halldór Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Ég hlýt að láta í ljósi ánægju mína yfir því að hér skuli vitnað í Hávamál sem ég tel öðrum ljóðum gleggra og betra, og hef reynt þessi ár sem ég hef lifað að fara eftir þeim. Þó vefst sumt í þeim svolítið fyrir mér, eins og þessi góða ráðlegging:
Má raunar segja að þessi ráðlegging sé öðrum betri í þessu ágæta kvæði. Oft hefur maður velt fyrir sér hvers vegna menn fari ekki eftir þessu, fleiri en raun ber vitni. Þá kemur líka í ljós að einhver góður húmoristi sem verið hefur uppi á þessum tíma kaus að slengja þremur litlum ljóðlínum þarna aftan við sem hljóða svo:
Niðurstaðan verður sú að þeim sem kann ekki fótum sínum forráð og blaðrar of mikið er ekki hægt að kenna að þegja.
