Ögmundur Jónasson (andsvar):
Hæstv. forseti. Ég hef í sjálfu sér aldrei verið andvígur þeirri grundvallarhugsun að færa arð úr veitustofnunum yfir til samfélagslegra stofnana, til bæjarfélags eða yfir í ríkissjóð. Það sem menn hafa hins vegar verið að vara við, og ég hef tekið undir það, er að fara með slík fyrirtæki út á markað og einkavæða þau. Ef menn fara með arð frá samfélaginu yfir í vasa fjárfesta þá hef ég um það miklar efasemdir.
Svo dæmi sé tekið hef ég t.d. ekki verið andvígur því í sjálfu sér að arður sé tekinn út úr vatnsveitum. Ég er ekki andvígur þeirri grundvallarhugsun í sjálfu sér. Ef við yfirfærðum þetta t.d. á olíu, að ef hér fyndist olía og mikill arður kæmi af henni þá ætti hann að sjálfsögðu að renna til samfélagsins.
Það er hinn heimurinn sem við erum að halda inn í sem er farinn að móta sjónarmið mín hvað þetta snertir. Ef við hlutafélagavæðum þessa starfsemi og gerum hana að atvinnurekstri sem menn fjárfesta í til að taka stórfelldan arð og hlunnfara þannig samfélagið þá set ég við það fyrirvara. Það er verið að halda með okkur inn í þennan einkavæðingarheim, einkavædda heim. Í ljósi þess verða til nýjar aðstæður. Við breytum nálgun okkar með það í huga.