Aðrar útgáfur af skjalinu:
PDF
Word Perfect.
Þingskjal 609, 132. löggjafarþing 344. mál: vátryggingarsamningar (heilsutryggingar og áhættulíftryggingar).
Lög nr. 118 19. desember 2005.
Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. er heimilt að víkja frá ákvæðum þessa hluta, þó ekki ákvæðum varðandi ábyrgðartryggingar í 46. gr., þegar vátrygging er tekin vegna atvinnurekstrar og einhverju eftirfarandi skilyrða er fullnægt:
Í öðrum persónutryggingum en hreinum áhættulíftryggingum getur félagið í skilmálum gert fyrirvara um að það beri einungis ábyrgð á sjúkdómi eða öðru tjónsatviki, að einkenni eða atvik hafi komið fram eftir ákveðið tímamark. Hið sama á við um vátryggingu á örorku í tengslum við líftryggingu.
Þingskjal 609, 132. löggjafarþing 344. mál: vátryggingarsamningar (heilsutryggingar og áhættulíftryggingar).
Lög nr. 118 19. desember 2005.
Lög um breytingu á lögum nr. 30/2004, um vátryggingarsamninga.
1. gr.
2. mgr. 3. gr. laganna orðast svo:Þrátt fyrir ákvæði 1. mgr. er heimilt að víkja frá ákvæðum þessa hluta, þó ekki ákvæðum varðandi ábyrgðartryggingar í 46. gr., þegar vátrygging er tekin vegna atvinnurekstrar og einhverju eftirfarandi skilyrða er fullnægt:
- umfang rekstraraðilans við gerð vátryggingarsamnings eða við endurnýjun hans samsvarar fleiri en fimm ársverkum,
- starfsemin fer að mestu leyti fram erlendis,
- vátrygging er tekin vegna skráðs loftfars,
- vátryggðar eru vörur í flutningi á milli landa.
2. gr.
Við 4. mgr. 61. gr. laganna bætist nýr málsliður, svohljóðandi: Þá gilda ákvæði um hópvátryggingar í þessum hluta laganna ekki um persónutryggingar launþega samkvæmt kjarasamningum.3. gr.
Í stað orðsins „líftryggingum“ í 2. mgr. 85. gr. laganna kemur: hreinum áhættulíftryggingum.4. gr.
2. mgr. 86. gr. laganna orðast svo:Í öðrum persónutryggingum en hreinum áhættulíftryggingum getur félagið í skilmálum gert fyrirvara um að það beri einungis ábyrgð á sjúkdómi eða öðru tjónsatviki, að einkenni eða atvik hafi komið fram eftir ákveðið tímamark. Hið sama á við um vátryggingu á örorku í tengslum við líftryggingu.
5. gr.
1. málsl. 2. mgr. 100. gr. laganna orðast svo: Vátryggingarfjárhæð, sem fellur til við andlát vátryggingartaka, rennur til maka hans, hvort sem viðkomandi var í hjúskap eða staðfestri samvist.6. gr.
Í stað tilvísunarinnar „93. gr.“ í 3. málsl. 2. mgr. 120. gr. laganna kemur: 94. gr.7. gr.
Lög þessi öðlast gildi 1. janúar 2006.Samþykkt á Alþingi 9. desember 2005.
