Minningarorð um Guðjón Arnar Kristjánsson, fyrrverandi alþingismann
Guðjón Arnar Kristjánsson, fyrrverandi alþingismaður og formaður Frjálslynda flokksins, lést aðfaranótt sl. laugardags á líknardeild Landspítalans eftir erfið veikindi, á 74. aldursári.
Guðjón Arnar Kristjánsson var fæddur á Ísafirði 5. júlí 1944. Foreldrar hans voru Kristján Sigmundur Guðjónsson smiður og kona hans, Jóhanna Jakobsdóttir húsmóðir.
Guðjón Arnar lauk stýrimannanámi á Ísafirði 1965 og fiskimannaprófi frá Stýrimannaskólanum í Reykjavík ári síðar. Hann hóf ungur sjómennsku, var háseti, matsveinn og vélstjóri frá 15 ára aldri en síðar stýrimaður og skipstjóri, allt fram til 1997.
Guðjón Arnar valdist ungur til forystu í félögum stéttar sinnar, var formaður Skipstjóra- og stýrimannfélagsins Bylgjunnar 1975–1984 og forseti Farmanna- og fiskimannasambands Íslands 1983–1999. Jafnframt átti hann sæti í ýmsum nefndum og ráðum, svo sem Verðlagsráði sjávarútvegsins og Starfsgreinaráði sjávarútvegsins. Hann sat í stjórn Fiskveiðasjóðs, í skólanefnd Stýrimannaskólans í Reykjavík, í stjórn Fiskifélags Íslands og í stjórn Slysavarnaskóla sjómanna og var um tíma varafiskimálastjóri. Hann skrifaði ávallt mikið í blöð um málefni sjávarútvegs og sjómanna sérstaklega.
Jafnframt forystustörfum í samtökum sjómanna tók Guðjón Arnar þátt í stjórnmálum og sat á Alþingi sjö sinnum sem varamaður fyrir Sjálfstæðisflokkinn á árunum 1991–1995. En vegna ágreinings um sjávarútvegsmál sagði hann skilið við flokk sinn og stofnaði með öðrum Frjálslynda flokkinn og var kosinn þingmaður hans 1999, fyrst fyrir Vestfjarðakjördæmi en síðar Norðvesturkjördæmi. Hann sat á Alþingi í tíu ár sem aðalmaður, fram til 2009, en samtals á 18 þingum ef allt er talið. Hann var formaður Frjálslynda flokksins 2003–2010. Hann átti lengst af þingferils síns sæti í sjávarútvegs- eða samgöngunefnd, en einnig var hann um tíma í fjárlaganefnd og tók þátt í störfum Vestnorræna ráðsins síðustu ár sín hér.
Guðjón Arnar sýndi snemma af sér dugnað og áræðni, varð einn aflasælasti togaraskipstjóri landsins og þekktur fyrir hreysti og kappsemi um borð í skipum sínum. Hann hafði ánægju af félagsstörfum og var ungur valinn til forystu í samtökum sjómanna. Hann stóð vörð um réttindi þeirra á talsverðum breytingatímum við upptöku kvótakerfis. Á það kerfi var hann gagnrýninn og það leiddi hann öðru fremur til virkra stjórnmálastarfa. Það munaði um Guðjón Arnar hér í þinginu. Hann var fastur fyrir, sérlega talnaglöggur og setti sig vel inn í mál. En togaraskipstjórinn reyndist ljúfur í samskiptum, glaðlyndur og fús til sátta og því einstaklega þægilegur að vinna með. Hann var heilsteyptur maður og drengskaparmaður sem jafnan lagði góðum málum lið.
